Sanırım Sevgiydi (bxb)

6 (Anlamsız, Zor ve İmkansız)

"Tutmadı sözünü."

"O mu?"

"Evet. O çok güvendiğim adam."

"Annesi izin vermez dememiş miydin?"

"Ama o da sana ulaşırım demişti!"

Ufuk, Utku gittikten sonra yakın bir arkadaş edinmişti ve ona gerçekten çok iyi bakıyordu.

"Eren?"

"Efendim?"

"Biri seni geri döneceğim diyerek ardında bıraksaydı bekler miydin?"

"Güvenmişsem beklerdim."

"Ben çok güvendim."

Gelen bildirim sesiyle Ufuk telefonunu eline aldığında bilinmeyen bir numaradan geldiğini gördü.

"Sana ulaştım sevgilim, benim, Utku."

Ufuk hemen numarayı kaydetti.

Ufuk'um
Ne zaman geleceksin?

Sevgilim
Bilmiyorum.
Hâlâ yalnız mısın?

Ufuk'um
Sadece özgür.

Sevgilim
Peki mutsuz?

Ufuk'um
Sadece alışmış.

Sevgilim
Peki ya âşık?

Ufuk'um
Sadece eksik.

"Peki ya sen? Hâlâ bekliyor musun?"

Eren'in sorusuyla dolan gözleri ile ona döndü.

"Beklemek, şimdi hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız."

"Peki ya umut?"

"Umut, şimdi hiç görmeyen birine gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız."

Çalan kapının sesini duymalarıyla bakışlar oraya döndü.

"Belki de o kadar anlamsız, zor ve imkansız değildir. Aç hadi."

Ufuk gözlerini sildikten sonra kapıya gitti ve açtı. Gelen çok beklediği sevgilisiydi.

"Sadece eksik olmasan olur mu Ufuk'um?"

Olur muydu ki o kadar bekledikten sonra?

Bitti.

Sonu belirsiz bırakmak istedim. Ufuk onu affetmiş midir? Bilmiyoruz. Hayal gücünüze bağlı.

İtalik kısımlar medyadaki şarkıya ait. O şarkıya takmışken bunun sonuna çok güzel gideceğini düşündüm.

Texting kitaplar yazanlarda iyi sabır var galiba ben azıcık yazarken sinir krizi geçiriyordum.

Okuyanların sevdiğini umaraktan okuduğunuz için teşekkürler.

Başka kurgularıma da bakarsanız oralardan da hoşunuza gidebilecek kurgular çıkabilir!