ᴅᴇʟi ʏᴀʀiᴍ|ɢᴀʏ

³

"Şey özür dilerim."diyerek karşısındaki çay içen adama baktı utançla.

"Neden?"

"Nişanlım dedim ya senin için o yüzden."dedi gözlerini eline indirip.

"Öncelikle neden benimle evlenmeği kabul etdin Mahi?"diye sorduğunda Mahi başını kaldırıp Mahire baktı.

"Bir neden'mi gerekiyor?"

"Evet okumamış bir evlilik yapmış üstüne üstlük çocuklu bir adamım ben."dediğinde Mahinin kaşları çatılmışdı bile.

"Herkes okumalı diye bir kanun yok bildiğim kadarıyla evlilik yapmış ola bilirsin ama boşanmışsın ne olmuş yani daha önce evlendin diye evlenemeyiz'mi?"

"Ne demek istediğimi anlıyorsun.Benim gibi cahil ve çocuklu adamla neden evlenmek isteyesin ki hem benim adım deli Mahir çocuk ninen demedi'mi sana?"

Mahi pis pis baktı karşısındaki adama.

"Sen benle evlenmek istemiyorsun anladım ben."diye mırılandı üzgünce.

"Ninen yüzünden evleniyormuşsun hastaymış kadın."dediğinde Mahi şaşkınca Mahire baktı.

"Ne hastası daha 1 hafta önce doktora götürdüm turp gibi benden daha sağlıkla babaannem."

"Anam ninenin ölmeden önce senin düğününü görmek istediğini söyledi."

Mahi sinirle iç çekti.

"Ee o zaman neden benle evlenmek istiyorsun salakmısın çocuklu adamım ben onu geçdim köyün yarısından çoğu benden nefret ediyor delinin tekiyim."dedi Mahir.

"Aşık oldum oldu'mu seviyorum!"diye bağırdı sonunda Mahi.

"Ne aşık daha yani tanışdık."

"Mahir sen safmısın acaba?"diyerek derin nefes aldı.

"Ben burada doğup büyüdüm ya hani 18 yaşında okumaya gitdim."diyerek mala anlatır gibi anlatdı.

"Evet biliyorum."

"Lan sabır falan kalmadı ha bende o zamandan beri seviyorum seni aptal adam!"diyerek ayağa kalkıp çıktı çay evinden.

Kasabaya gelmişlerdi otobus durağına gitdi.

"Mahmut abi ne zaman çıkarız?"dedi koltuğa oturarak.

"Yarım saate çıkarız oğlum."

Başını cama yaslayıp sinirle iç çekti.

Ne vardı yani o kız yerine kendisiyle evlenseydi şimdi ne güzel bir sürü çocukları olurdu.

Diğer yandan Mahir ise salak gibi kalakalmışdı.

"Ben seviyormuş."diye mırılandı şaşkınca.

Eski eşi bile bi kere adam akılı bakmamışdı yüzüne.

Utanıyordu ondan kendi ağzıyla söylemişdi.

Köyden biraz uzakta küçükcük bir ev yapmışdı Mahir orada yaşıyordu kızsa yabani diye sesleniyordu Mahire o yüzden.

Zaten 3 buçuk yıl evli kalmışlardı sonraysa bebeği doğurup Mahirin kapısına bırakıp kaçmışdı.

Evet kızı sevmiyordu annesi istediği için evlenmişlerdi her günü kavga ederek geçiriyorlardı ama bir-birimizi tanıdıkça severiz diye düşünmüşdü.

Ayağa kalkıp köye gidecek olan otobuse bindi.

Mahinin uyuyakaldığını köyün yavşağının ise yanında oturarak onu izlediğini görünce adamın ensesinden tutup yan koltuğa koydu.

"Ne yapıyon be!"diye bağırınca sinirle baktı adama.

"O sesini kes yoksa kafanı keserim nişanlımdan da uzak dur."diyerek Mahinin yanına oturdu.

"Mahir."diye kedi gibi mırılanıp burnunu kokunun kaynağı olan boyuna dayadı.

Mahir içden içe dua ediyordu yine aynı şeyler olmasın diye.

Ama gelecekde Mahi ile evlenmek en güzel şansı olduğunu anlayacak korkan adam.

—
Yorum sınırı:45