STEFFAN MBS #2[EDITING]

SIMULA

DISCLAIMER:

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental

Also this story is published subject to the condition it shall not be reproduced or retransmitted in a whole or in a part, in any manner, with or without the written consent of the copyright owner

JoLenx💋

SIMULA

"apologize to her " madiing aniya

I look at him in disbelief. What did he just said? Apologized ?? Am I hearing it right? He didn't even flinch with the way I look at him now but instead he looked at me more seriously to convey that he was more serious about what he ordered me to do

"why would I apologize she deserved it!" pagalit ko namang sagot sa kanya

Naiiling na lamang siya ng marinig ang sagot ko. Para bang inasahan na din niya ang pagmamatigas ko

"you know what you're being unreasonable.. ano ba talagang kinakagalit mo ?! " tanong na lamang niya kalaunan at halatang nagtitimpi lamang siya

Muli ko siyang tiningnan na para bang hindi makapaniwala. How can he be this good at pretending na para bang hindi niya talaga ako sinaktan at niloko

"ikaw !! bakit hindi mo tanungin ang sarili mo ! "Kaya naman halos hindi ko napigil pa ang sariling pasigaw na sagot sa kanya at dinuro pa siya sa dibdib niya

Unti-unti ng pumatak ang masagana kong mga luha kasabay ng rumaragasang sakit na aking nadarama

"akala ko ba bibigyan mo ko ng chance,tayo?! bakit ba hindi mo makita na hindi ka niya mahal at hindi ka niya mamahalin ! " pasigaw ko pa din dagdag na punong puno ng panunumbat at hinanakit

Bakit ba kasi hindi na lamang niya imulat ang kanyang mga mata ng makita niya din ako. Hindi ko na din maiintindihan kung bakit nga ba kami umabot sa ganitong punto

"enough !! " sigaw naman niya pabalik sa akin na sandaling ikinagulat ko ngunit hindi pa rin ako nagpatinag

I know he was hurt by my words but he was doing the same thing to me.. Wala ba akong karapatang maramdam ito? Ako lang ba dapat ang magdusa? I was thinking all of this inside my head

"hindi mo kailangan ulit ulitin yan sa akin! hindi mo kailangan ipamukha sa akin yan dahil lang nasasaktan ka ! " sigaw pa muli niya at mukhang doon na naubos ang natitira niyang pasensiya

He probably think he had enough.. At ganun din naman ako.. Ubos na ubos. Said na said na..

"oo nasasaktan ako!.. at kung mayroon man dapat nakakaintindi sa akin.. dapat ikaw yun! pero bakit ganyan ka ?! " mahinahon na ngunit punong puno pa rin ng sakit na pagtatanong ko sa kanya. Habang hindi na talaga napigilan ang pagbuhos ng aking mga luha

Sa pagtatanong kung iyon ay napatigil siya sandali. Saka napabuntong hininga na animo'y pinapakalma ang sarili bago hinawakan ako sa balikat at hinarap sa kanya ng maiging

"lovely look.. I like you yes ..but... I-I d-don't love.. you.. I'm not even sure for my feelings for you..so please.. Please! give me more time " punong puno ng pag aalinlangang aniya na akala mo nag iingat sa sasabihin upang wag akong masaktan

Ngunit kahit na Anong pa yatang salita ang sabihin niya ay ganun at ganun pa rin ang kalalabasan ng lahat. It hurts.. It really hurts now that I'm hearing it from him especially in this kind of situation.. Paano niya ako nakakayang saktan ng ganito

"lintek na yan ! steffan naman.. hindi ako desperada pero lahat na ginawa ko para sayo ! bakit ba hindi mo makita yun ?!" pagalit ko muling sigaw sa kanya at inalis ang pagkakahawak niya sa akin

Ang sakit na.. sobra..I can see the pity in his eyes as he looks at me while I'm hurting and crying in front of him.. I don't need his pity.. I need his love.. is that so hard to give?

"lovely please.. " nagsusumamo pang aniya hinihingi ang pag intindi ko

Again I gathered all myself together to beg for him.. maybe for one last time that all I'm thinking

"No! please .. Please steffan..please! choose me.. ako ang piliin mo.. choose me please ? " ani ko at hinakawan pa ang pareho niyang mga kamay

I felt so low.. but I know I have to do this.. But not only my last hope crushed when I heard the word he respond to me

"I-I'm sorry.. " walang pag aalinlangang tugon niya bago agad bumitiw sa pagkakahawak ko

Gulat at napatulala ako sandali sa sinabi niya ngunit agad ko naman siyang napigil ng sandaling tumalikod at akmang aalis na siya. Mahigpit ko agad siyang hinawakan sa braso niya na nagpatigil sa kanya

"please.. I'm giving you one last chance to choose me.. please. sabihin mong ako ang pinipili mo .. Just once.." ani ko pa agad gamit ang naghihinang boses

Nakatalikod na siya sa akin at hindi ko makita kung anong reaksyon niya sa mga sinasabi ko. I'm not just doing this for myself.. That's why I'm begging for him to choose me

"Lovely look, In the first place I don't need to choose between you and her..I can't have her and we're not even together.. I'm sorry.. " sa huli ay puno ng pinalidad na aniya buong buo na ang loob sa desisyon niyang iyon

Sumikip man ang dibdib ko sa narinig ay dahan-dahan pa rin ay bumitiw ako ng tulyan sa kanya. Tinuyo ang mga luha ko kahit na hindi pa rin matigil ang pag agos nito at sa huling pagkakataon ay nagbitaw ako ng aking huling salita

"pagsisisihan mo ito.. ang araw na nagmakaawa ako sayo pero hindi ako ang pinili mo .." yun lang bago ako naman tumalikod at unang naglakad papalayo sa kanya habang nakahawak sa impis kong tiyan

"pagsisisihan mo na hindi mo kami pinili.." dagdag ko pa kahit hindi na niya naririnig dahil tuloy tuloy ang lakad ko palayo sa kanya... Ang lalaking labis kong minahal ngunit labis din akong sinaktan