Hayal Meyal

ᴮᵒˡᵘᵐ ²

Medya: Hayal Ala Mumcu (Hayal benim aklımda esmer uzun kahve saçlı boyu da uzun olan bir kadındı ancak tam hayalimdekini bulamadım siz başka birisini düşünebilirsiniz, temsili bu fotoğraf.)

✧✧✧✧

Girdiğimiz üçüncü evdeydik ve berbat denebilecek kadar kötüydü, gezdiğimiz ilk evle aşk yaşamıştım ancak sahibiyle fiyatta anlaşamadık ki anlaşılabilecek gibi değildi bizdeki bütçeyle ne diye oraya baktıysam artık okula tek otobüstü bir de. Tamam Hayal unutman lazım orayı, yüzümdeki tiksinti dolu ifadeyle evi gezdikten sonra kendimi zar zor dışarı atmıştım. Annem girmemişti bile o derece yani.

Omuzlarım düşük annemin yanına ulaştım ve kolumu omzuna attım, beraber bir kafeye oturduk. Kafamı avuçlarıma koyup etrafa bakınmaya başladım. Siparişleri verdikten sonra annemle kara kara düşünürken telefonuma gelen bildirim sesiyle sıçradım. Bir tık tırsak olduğumu söylemiş miydim? 

Ela:"Ne yaptınız kuzum ben kuzenime yerleşmeye başladım."

Hayal:"Yok vallahi çıldıracağım üç ev gezdik son ikisi rezalet ilkine de böbreğimi satmadan yerleşemiyorum."

Ela:"Ya cin kuzenim laf etmese gel yanımıza diye ısrar edeceğim ama yok kız nuh diyor peygamber demiyor ya!"

Hayal:"Önemli değil güzelim, sanırım ikinci eve yerleşeceğim yani kötünün iyisi ama boşta kalmaktan iyidir."

Ela:"Sizin o şerefsiz emlakçı yamuk yapmasaydı en azından şuan yurtta boş yer bulabilirdin bak yine sinirlendim."

Hayal:"Sorma ya, ev hazır diye bir sevinçli geldik adam yok ortada çıldıracaktım oysa çok tatlı bir adam gibiydi."

Ela:"O senin internette ilk önüne çıkan bayıldığın eve baktın mı kuzum çok beğendim diyordun."

Hayal:"İlk baktığım yer orasıydı ama sahibi değil de eşi geldi kadın öyle bir rakam söyledi ki dudak uçuklatır ya duyduğum gibi çıktım ordan."

Ela:"Sıkma canını seni sokakta bırakmam gerekirse kucak kucağa uyuruz kuzenime yalvarırım."

Hayal:"Yok yok şimdi aranız bozulmasın yok yere, ben hallederim ama teşekkürler canım."

Elayla konuşmayı sonlandırıp içeceğimden bir yudum aldım ve anneme döndüm ama o da kaşları kalmış bir şekilde telefonla konuşuyordu. "Emin misiniz? ..... Fikriniz neden deği- ...   Tabi tabi geliriz yakınlardayız zaten.... tamamdır iyi günler." Kaşlarım çatık şekilde dinlediğim telefon konuşması sonlanınca anneme kaş göz yaptım. "Emlakçı aradı, ev sahibiyle konuşmuşlar ve evin kirasını düşürdüler." "Ne kadar düşürdüler?" Annem gözlerini büyüterek "Bizim bile bütçemizin altında olacak şekilde." Neden bir anda fikirlerini değiştirmişlerdi, kesinlikle tekrar kazıklanmak istemiyordum. "Evde hasar falan mı var acaba ne bu satış taktiği falan mı?" 

Ben konuşurken annem çoktan toparlanmıştı beni de tutup kaldırmıştı. "Beni hiç alakadar etmez vallahi kızımın sokakta kalmasından iyidir." Kafamı sallayıp çantamı taktım ve kasada ücreti ödeyip annemi takip ettim.

Evde hiçbir sorun görmediğimizden ve ev sahibinin geçerli mazereti (ve sokakta kalmış olmam) sebebiyle evi tutmuştuk ve İzmir'e geri dönmüştük. Annemle yorgunluktan balkonda oturmuş içeceklerimizi içiyorduk.

Aklıma tekrardan tuttuğum eve yakın olan site benzeri yer geldi, oradan garip bir vibe alıyordum ama çıkaramadım. Site U şeklinde tasarlanmıştı ve samimi duran mahallede absürt kaçmıştı bence biraz. Sadece o site görünümlü yerdeki binalar birbiriyle aynıydı sadece bir tanesi daha büyüktü. Sitenin ortasındaki çardaklarda oturan insanlar arasından bir kız gelip kendisini tanıtmıştı neydi adı, ıııı buğlu bir şeydi sanırım Buğlemdi. Annem gibi değişik isim seven başka ebeveynlerin olduğunu görmek güzel gerçi. Tamamen yerleştiğimde uğrayacağıma söz vermiştim, siteye nazaran kız oldukça samimi gelmişti bana ama bana çoğu kişi samimi geliyordu zaten şaşmamak lazım. 

Düşüncelerimden sıyrılıp anneme gülümsedim ve yatmaya gideceğimi söyleyip üzerimdeki pikeyi yandaki sandalyeye koydum ve  kalktım. Artık düşüncelerimle sonra cebelleşirdim.

◌