REBOUND

Chapter 30

Patrick POV

"Tol, hindi ka pa ba maliligo? Maliligo na kami e." sabi ni Ethan.

"Una na kayo. Sunod nalang ako." sabi ko. Tinatamad pa kasi ako e. Kahit maganda yung panahon ngayon, wala akong gana!

Iniisip ko kasi si Janella. Sh*t! Ganitong ganito yung nararamdaman ko nung sobrang mahal ko pa si Aiah nun! Ang tanga tanga ko! Sa inis ko at sa sobrang miss ko si Janella. Kinuha ko yung cellphone ko then press the call button.

*Kriiing*
*Kriiing*

Sh*t Janella! Sagutin moooo!

*Kriiing*
*Krii--

"Yes? Who's this?" wait, denelete nya number ko?!

"Patrick here. Janella please let me explain.." halos pagmamakaawa ko sakaniya.

"I don't need you explanation. Pare'parehas lang kayo ng mga lalaking nakilala ko! So please, tigilan mo na ako!" Then pinatayan niya ako.

Arrrg! I want her! No. I really love her and I will do everything para lang bumalik kami sa dati. Para lang bumalik siya..

Lumabas ako ng room ko para magswimming at makapag'isip isip narin.

Pagbukas ko ng pinto,

mukha niya ang nakita ko..

"Patrick?"

*dugdug. dugdug*

Sh*t! Ano ba to?!

Aiah's POV

Umahon na kami ni Miles para pumunta ng room namin. Ewan ko ba dito kay Miles. Bigla nalang nagyayang umahon nung nakitang paparating dito James at Ethan. :3 pero nasan kaya siya..?

"Patrick?" omg! Speaking..

Dugdug.Dugdug.

Ngayon ka pa tumibok ng ganyan. Aist!

"H-Hello Aiah!" Oh bat nauutal tong lalaking to? Mukha ba talaga akong multo ngayon at lahat ng mga nakakausap ko, kinakabahan?! -___-

"Room niyo jan? Magkakatabi lang pala tayo. Sige pasok na ako." paalam ko at papasok na sana sa room namin ni Jane ng..

"Wait..." what the? :/

"Why?" pero nakatalikod parin ako sakaniya.

"Can we talk?" pansin ko lang, bakit parang ang lungkot ng boses niya? Humarap ako para tignan siya. See? Malungkot nga sya but for what reason at kelangan naming mag'usap?

Don't tell me.. sasabihin niyang ako yung mahal niya at hindi si Janella? Haaay. Sana nga Patrick. Hindi naman kita pahihirapan e. :(( Sabihin mo lang na mahal mo parin ako...

I smiled and say "Okayy :)"

Umupo kami sa gilid. May upuan naman sa labas ng bawat room dito kaya yun. Magkatabi kami at super tahimik. -__- Kala ko ba maguusap kami?

"Uhmm.." pag'sisimula ko. Para kasing wala siyang balak magsalita e.

"May mahal ka na ba?" huh? Ano to?

"A-ah... O-oo!" grabeng tanong naman kasi. -__-

Tapos hindi na siya ulit nagsalita.

"Ehh.. ikaw ba?" hiyang hiya kong tanong sakaniya. Nakayuko naman kasi siya. ;3

Ginugutom tuloy ako.

"Desperate." Huh? O.O

"Ha?!?" gulat na tanong ko sakanya. Grabe naman tong lalaking to! Parang bakla! -_-

"Nagbreak kami ni Janella at gusto kong bumalik siya sakin. Hindi ko pala kaya pag wala siya sakin. Pag wala siya sa tabi ko."

Gusto ko ng umalis dito. Gusto ko ng tumakbo papalayo sakaniya kaso hindi ko magawa. Ramdam ko rin na may namumuo ng mga luha sa mata ko. Tatayo ng ako ng bigla niyang hawakan yung braso ko..

"Tulungan mo ko please.. *sniff* mahal na mahal ko siya.." wait.. U-umiiyak siya!? Ako kaya? Iniyakan niya nun?!

Hindi na ako nakapagpigil at humarap sakaniya..

"Mahal rin naman kita Patrick e.. mahal na mahal. Hindi yun nagbago at hindi yun magbabago. Ako nalang Patrick.. *sniff* ako nalang..." halos pagmamakaawa ko sakaniya habang sinasabi yan. Umiiyak na kaming pareho.

Umiiyak ako dahil sakaniya samantalang siya, umiiyak dahil sa iba.

Hindi siya nagsasalita kaya mas pinili kong umalis palayo sakaniya.

Pero mabilis siyang tumakbo palapit sakin at niyakap ako..

Akala ko sasabihin niya ng mahal niya rin ako pero..

"Im sorry.." this time hindi ko na napigilan yung sarili ko at humagulgol sa sobrang sakit ng nararamdaman ko..

"Im sorry for making you suffer from this kind of pain. Hindi ko gustong saktan ka pero.. si Janella yung mahal ko.. Sorry.." pinupunasan niya yung pisngi ko dahil puro luha na to.

"Its okay. Its all my fault. You don't need to explain." tinanggal ko yung kamay niya sa pisngi ko at pinilit kong ngumiti. A fake one.

"Alam kong mali ito. But if you don't mind, pwede mo ba akong tulungan kay Janella?" hindi ako makasagot. Alam kong alam niyang hindi ako papayag pero...

lumuhod siya sakin..

"Please...Aiah.." sabi niya habang nakayuko. Ramdam ko yung sakit na nararamdaman niya kaya..

"I will." sobrang sakit sakin ng lumabas sa bibig ko yan.

Alam kong ako parin yung mas masasaktan sa huli pero handa kong masaktan para lang maging masaya si Patrick.

Alam ko ang tanga tanga ko na. Pero mahal ko siya e. :((

A/N : Yey! Nakapag'UD din. Ngayon lang ako sinipag. Hhaha! Sorry sa UD. Puro drama! Hhehe. Vacation naman ngayon kaya ttry kong mag'UD everyday! XD

Vote and Comments naman jan! :3