MELANKOLİK FIRTINA

64 14 6
                                    

melankolik bir fırtınadır
gözlerimde çalkalanan deniz
gök çatırdar feryat figan
gürültüsü içimde kopar
ve sen!
nasıl da geçtin benden habersiz?

yüreğimin virane  körfezinden,

oturmuş,yıldızları yamıyorum  ceketime
yalnızlığa üşüyorum
yağmurlar sustuğundan beri
elimin değdiği neyin varsa
anıların düşüyor ateşten
pencerem katrandan bir duvar   sanki...

yine dem vuruyor martıların çığlıkları
hiç bitmiyor ki bu
sonbaharın üzerimdeki saltanatı
bıraktığın gibi,  
gündüzü geceye bölmekte hala hüzün
okunur yüzümden
aşkın dökülen yaprakları

MASUMİYET DUVARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin