MODERN AU
Lise 2. Yıl
" Neden hiç Sumi-senpai ile benzemiyorsunuz anlamıyorum üvey falan mısınız ?"
" Hey Bakubro bu biraz ağır oldu !" Kırmızı saçlı çocuk endişeyle sana bakarken ona ufak bir sırıtma verdin ardından elindeki basketbol topunu potaya gönderdin .
" Vay her zamanki gibi mükemmel 3'lük !" Diyerek bana su uzatan Minaya minnetle gülümsedim .
" Takma kafana Kiri şu kirpi kafanın dediklerini takmıyorum bile hem ablama böyle takıntılı olman çok acınası Bakugou Katsuki ." Diyerek alayla gülerken o hızla yerinde doğruldu .
O güçsüz görünmekten nefret eder .
" Be dedin lan sen !"
" Hey hey gene mi !" Diyerek onu tutan Kiri bana uyarıcı bakışlar atınca ceketimi alarak sahanın çıkışına ilerledim .
" Bu akşam arkadaşlarıyla içmeye gidiyor konumu sana atarım . Ablamı tek parça getir ." Diyerek çıktım .
Canımı acıtıyor .
" Sen gerçekten aptalsın Nami bunu biliyorsun dimi !" Diyerek söylenen Mina ile acı bir tebessüm takındım .
" O ve ablam benim değer verdiğim kişiler birlikte mutlu olmaları bende mutlu eder ." Yalan .
" Beni Aptal yerine koymana şimdilik izin vericem ve sana basketbolcu yakışıklı bir çocuk bulucam Nami-chan o yüzden neşelen !"
Bakugou Katsuki benim çocukluk arkadaşımdı . Açıkçası arkadaş demek bile uygun olmazdı . Aynı mahallede yaşardık ve annelerimiz çok iyi arkadaştı ama biz sürekli kavga ederdik .
Çocukluğumdaki tüm anılar onu içeriyordu . Ondan hoşlanmam ortaokulda başlamıştı ve 3. Yılında ona tam açılacakken bana ablamdan hoşlandığını söylemişti .
İlk defa onu böyle görmüştüm yanakları kızarıp utanan Bakugou Katsuki .
İlk kalp ağrım o zaman oldu . Gün geçtikçe rol yapmaya alıştım . O benim hem en yakın arkadaşım , en büyük düşmanım ve canımı bile verebilecek kadar sevdiğim çocuktu .
"Hey Nami maç yapıyoruz adamım seni takımıma aldım bile !" Diyerek kolunu omzuma atan Sero ile yanımdaki Minaya baktım .
" Hangi takımın kazanacağına iddiaya girerek öğle yemeğimizi çıkaracağım . Nami kazanamazsan aç kalırız kocacım sen yaparsın !" Diye bir iki kere sırtıma vurunca göz devirerek çıktığım sahaya geri girdim .
" Nami geri gelmişsin !" Diyen Kirishimaya göz kırptım .
Bakugou bir süre bana ve yanımdaki Seroya baktıktan sonra ayağa kalktı .
Kıskandı kesin en yakın arkadaşını.
" Az önce antreman yapmıyormuydun kendini yoruyorsun otur şuraya ." Sert Sesiyle her zaman herkesi korkuturdu ama bana bu bile çekici gelirdi .
" Kapa çeneni annem misin ?" Diyerek ona göz devirerek pozisyona geçtim .
" Sen bilirsin aptal sonra bana hasta oldum deme !"
Her zaman uzun olan boyum ve basketbol oynamam sayesinde erkeklerle iyi anlaşırdım . Açıkçası beni kız olarak görmezlerdi bende onları erkek olarak saymıyordum ama neyse .
" Nami-chan elinden geleni yap !"
" Nami çok havalısın !"
Evet kızlar arasında da popülerdim .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
beni gör | bakugou katsuki
Fanfico benim en yakın arkadaşımdı . ablama aşık olan en yakın arkadaşım .