beni gör | bakugou katsuki

5• çocukluk

Okulun tatil olduğu gün genellikle dışarı çıkar ve basketbol sahasındaki arkadaşlarımla basketbol oynardım . Ama bugün elimdeki 3 koca poşet aburcuburla üvey kardeşimin evinin yolunu tutmuştum.

Babam tek gecelik bi hata olarak adlandırıyordu ama Leona teyzeye aşık olduğunu anlayabiliyordum .

Benim annem buna çok sinirlenirken o ve Sumi o anne kızı küçümsüyor eziyorlardı .

Babam annemi bana hamileyken aldatmıştı . Ve ben doğunca bunu öğrenmişti .

Bana çoğu zaman '  iyi bir çocuk olmadığından baban bizi terk etti ! Hepsi senin suçun !' Diye bağırırdı.

Ablam annemi sakinleştirir ve ardından arkadaşlarıyla dışarı çıkardı . Doğduğumdan beri bu laflara alışmış olan ben ise küçük yaşımda dışarı çıkar ve diğer büyük çocukların ne oynadığını izlerdim . Spor merakım buradan gelirdi  .

Ardından evde ağlayan annemi ve yüzüme bile bakmayan ablamı görmek istemediğim için Leona teyzelerin evine giderdim yani üvey kardeşimin .

Leona teyze çok kibar ve eğlenceli bir kadındı aynı zamanda dediğine göre NBA da basketbol oyuncusuymuş ama sakatlanınca bırakmış . Bana basketbolu o öğretmişti . Anne sevgisinin ne olduğu ve Kardeşim Hana'dan ise ilk defa kardeş sevgisini tatmıştım.

Leona teyze ile beraber hep spor yapardım daha doğrusu onu taklit etmeye çalışırdım ve bu küçük Hanayı güldürürdü.

İlk kavgamı anaokulunda onlara laf etmiş kişilerle yapmıştım . İlkokul çocukları benimle dalga geçerken hızla birine tekme atmıştım ama büyük olmalarına rağmen ben kazanmıştım .

Okul tarafından velim arandığında annem umursamamış , babam yurtdışında olduğunu söylemişti . Bende gülümseyerek Leona teyzenin numarasını vermiştim .

Yanıma telaşla gelen ve iyi olup olmadığımı soran ilk kişiydi . Doğduğumdan beri ağlamamış gerçek annemin laflarına alışmış ben ilk defa hıçkırarak ağlamıştım . Ve ona anne demiştim . O kadar mutlu olmuştu ki benimle beraber ağlamıştı .

Ardından ilkokula başlama yaşım geldi . Okulumda Izuku ile arkadaş oldum ardından Katsuki ile tanıştım .

İlk tanışmamızda o Izukuya bağırınca bende ona bağırmıştım ve aramızda ufak bir dövüş gerçekleşti .

Onun Annesi Mitsuki teyze ve benim için Leona teyze gelmişti . İkisi şansa arkadaş çıktıklarında artık her gün Katsukiyi görmeye başlamıştım . Sürekli kavga etsekte onunla birlikte olmak beni mutlu ediyordu ve o nereye giderse onu takip ediyordum .

" Suki ! Top oynayalımmı !?" 

" Senin gibi ezik biriyle niye oynayayım ki !"

" Sensin ezik kirpi kafa !"

Ardından büyüyüp ortaokula geçmiştik tabii ilkokuldan beri kutu kutu süt içtiğim için galiba benim boyum oldukça uzundu . Katsukiden bile uzundum.

Katsukiyle o zaman ilk aramız açıldı . O git gide zorba birine dönüşürken ben her zaman ilk önceliğimi basketbola verdim . 

Bir gün Izukuya kötü davranırken yakalamıştım onu ve uzun zaman aradan sonra yumruk yumruğa dövüşmüştük . O kız olduğu için birine acımazdı özellikle en güçlü kız olarak gördüğü bana .

O zaman anlamıştım . Benim Katsukiden uzaklaşma isteğim onun yanında zayıf hissettiğim içindi . Aynı şekilde o sürekli benimle uğraşıp kavga ederken ben bir anda ondan uzaklaşınca başkalarına sataşmaya başlamıştı . 

Bunları birbirimize o yoğun kavganın olduğu gün bağırarak söylemiştik . Ardından o kahkaha atmaya başlarken ben hayran hayran ona bakmıştım .

Ona aşık olduğumu anladığım ilk andı .

Kapı ziline bastığımda üstünde mutfak önlüğü ile çıkan kişiyle gülümsedim ve poşetleri bırakarak ona sarıldım.

" Anne kazandım! NBA tarafından seçildim!" 

" Benim minik bebeğim tebrik ederim!" Diye bana sarıldı. İkimiz neredeyse aynı boydaydik tabii o benden bi tik daha uzundu ama ben daha gelişim cagindaydim !

"Abla !" Diye bacaklarıma sarılan küçük şeyi kollarının altından tuttum ve havaya fırlattım.

Ondan gelen kıkırtılarla bende gülerken tutarak bir tür etrafimda çevirdim ve o tombik yanağına bit öpücük kondurdum. 

Minhe annemin  ikinci çocuğuydu. Babası askerdir ve teknik olarak annemin ilk evliliğiydi ama Minhe doğmadan bir araba kazasında ölmüştü.  Annem ciddi anlamda yıkılmıştı onu toplayan Minhe olmuştu.  Düşme tehlikesi geçirdiği zaman Annem kendine gelmişti .

Bir elimle onu kucağımda sabit tutup diğer elimle poşetleri alarak mutfağa ilerledim .

"Nami hosgeldin !" 

" Hiç sarilma elindeki işi bitirince gelirsin bebeğim o sırada bende bu yaramazla biraz oynayayım!"

Hana bana uzaktan öpücük atarak yaptığı yemeğe geri döndü.  Kendisi yemek yapmaya bayilirdi ve  yaptıkları parmaklarınızı bile yemenize sebep olurdu .

Haftasonunun bu huzurlu havası ile gülümsedim.  Bu evi gerçekten çok seviyordum .