Przeklęte oczy

Rozdział 1: tam gdzie wszystko się zaczęło

20.12.4051

Siedziałam na kanapie popijając ciepłe kakao wpatrując się w widok za oknem

sunące płatki śniegu, obracające się pod wpływem lekkiego zimowego wiatru, opadały niczym piurka by w końcu złączyć się z resztą białego puchu na ziemi... drzewach... domach...

Siedziałam i rozmślałam
nad moim życiem
Nad moją pozycją finansową
Nad zakupami które muszę dziś zrobić
Nad wyjściem na świat zewnętrzny, w którym bywam naprawdę żadko
Nad tym co teraz zrobię?

Mam zbyt wiele wrogów, zbyt wiele długów i przede wszystkim...

Zbyt niezwykłe oczy

Nie znałam moich wspomnień poniżej szesnastego roku życia
Po prostu
Obudziłam się będąc 16 latką
W leśnej chadce
W środku lasu

Czułam ciepło a jednocześnie chłód
Czułam że leżę na czymś miękkim ale jakbym była twarda jak głaz
Jakbym była lekka jak powiew jesiennego wiatru a jednocześnie ciężka niczym góra lodowa

Uchyliłam powieki by zaraz je zamknąć przez światło słoneczne wpadające przez okno wprost na moją twarz

Musiałam zamrugać kilka razy by się do niego przyzwyczaić

Gdy mi się to udało, usiadłam i zaczęłam się rozglądać

Leżałam na wielkim łóżku, na jakimś poddaszu z oknem po lewej stronie, było o dziwo ciepło a pokój był użądzony w przytulnym stylu

za oknem było widać pomarańczowo żułto czerwony krajobraz spowity w świetle slonecznym

Po drugiej stronie pokoju znajdowały się schody a naprzeciwko łóżka wielka szafa z lustrem, wstałam i zaczęłam się oglądać

Po chwili zorientowałam się że mam
kompletną pustkę

Nie wiem kim jestem
Jak mam na imię
Jak się tu znalazłam

Po prostu jedno kompletne NIC

podeszłam do szafy, jedna część była z lustrem a druga to jakby drewniana tafla

Odsunełam ją i ujżałam stosy damskich ubrań które najwyraźniej mogły być moje

Zaczęłam je przeglądać i wybrałam jasne jeansy z wyszym stanem, jasno szarą koszulkę na ramiączka z białym napisem "LIFE IS BEAUTYFUL" i do tego nażuciłam biały długi rozpinany sweter

Ułożyłam włosy w niechlunego koka i zeszłam na dół

Gdy schodziłam, czułam się jakbym była tu gościem a nie domownikiem

Gdy moja noga opuściła ostatni stopień, zaczęłam się rozglądać,

naprzeciwko mnie był mały salonik, po prawej stronie drzwi a trochę dalej przejście najpewniej do kuchni

Zaś po lewej stronie znajdował się przedpokój i zapewne drzwi wejściowe

Dom ogólnie był użądzony w przytulnym stylu, ciepłe kolory i jasne meble, wszystko tworzyło naprawdę przyjemną atmosferę

Po jakimś czasie zobaczyłam na stoliku kawowym karkę zgiętą na pół i wielkimi literami było coś na niej napisane

Niepewnie podeszłam do stolika, wzięłam kartkę w ręce i zaczęłam czytać...

"KATHERINE CLANE" najwyraźniej było to zaadresowane do mnie ale to imię z niczym mi się nie kojażyło

Otworzyłam zgietą w pół kartkę i zaczęłam czytać na głos:

"Witaj
Zapewne zastanawiasz się dlaczego nic nie pamiętasz? Masz kompletną dziurę w głowie i skąd się tam wzięłaś?

Opowiem Ci tyle
Masz 16 lat i nazywasz się Katherine clane, choć pewnie się już tego domyśliłaś
Twoja amnezja nie stała się bez powodu
Są pewni ludzie którzy chcieli twojej zguby
To był jedyny sposób aby cię ochronić
Więcej nie mogę oprócz tego zdradzić lecz wiedz że w przyszłości się spotkamy

D.L
PS. Gdy skończą się zapasy udaj się do miasteczka dwa km na zachód, idź do sklepu o nazwie "Harlie" powiedz pani o imieniu Harlie że D.L kazał ci przyjść a będzie wiedziała co robić, do zobaczenia"

Po przeczytaniu tego listu spojżałam na okno i ścieżkę prowadzącą przez las

Nie myśląc zbyt wiele poszłam do drzwi wejściowych, wzięłam klucz i zamknęłam je za sobą

Domek miał niewielki ganek więc miałam dobry widok na krajobraz i ze zdziwieniem stwierdziłam że w oddali widzę góry, a z lewej strony słyszę potok, nie myśląc wiele zaczęłam stawiać pierwsze kroki, by po niedługim czasie prawie biec przez ścieżkę

...i tak zaczęła się moja przygoda

Szczerze to jestem dumna z tego opowiadania a jest one moim pierwszym więc mam nadzieję że nie wyszło jakby to pisała typowa jedenastka xD ( bez obrazy jeżeli jakaś tu jest)