Justin's POV
"Jah"
"Jah!"
"JAH!!"
I startled. I space out a lot.
"Kanina pa kita tinatawag" Stell gave me a stress look.
"S-sorry, may iniisip lang," Damn. How can i contact my parents if my phone is now broke?
My brother gave the phone to me before he passed away, Naalala ko pa kung paano niya ako sinorpresa noon.
Flashback
"Nasan ka bunsoy?" Kuya said over the phone.
"Nasa school pa ko kuya, pero after 1 hour dissmisal na. Bakit?"
"Pwede ka bang pumunta agad dito sa bahay? Miss ka na ni mommy" I smiled.
"Sure kuya, diretso na lang ako dyan after." Then he hung up.
Pagkatapos ng dissmisal ay tumakbo papalapit sakin si Stell, "May lakad ka?"
"Oo eh, pinapauwi ako ni kuya sa bahay. Kinakabahan nga ako eh"
"Ganon ba? Edi hindi ka makakauwi?" Tanong ni Stell.
"Hindi ko lang alam, update nalang kita." Nagpaalam na ako at umalis.
Pagkarating ko sa bahay ay agad akong sinalubong ni mommy.
"Ma!" i ran towards her. She welcomed me with her embrace.
"Kamusta naman ang paborito kong bunsoy?" She asked.
"Ma, ako lang ang bunso mo!" I pouted.
"Kaya nga, kaya nga ikaw ang paborito ko kasi nag iisa ka lang" He caressed my hair. I smiled.
"Si dada nasan?"
"Nasa loob, puntahan mo na at kanina ka pa hinihintay ng kuya mo" I nodded.
"Kuya! Da! Anong meron?"
"Ano nga uli yung pinag iipunan mong cellphone?" Tanong ni kuya sakin.
"Samsung A31 kuya yung sa SB19. Bakit?"
I feel my heart beating fast. No no no.
Lumabas si kuya na hawak ang paper bag na may lamang cellphone?!
"Kuya w-why?" I sniffed. Tears already falling in my eyes.
"Bunsoy, you deserve it!"
I smiled bitterly after reminiscing the past, I'm sorry kuya.
