Single Ocean Planet - TEK OKYANUS GEZEGENİ

İKİNCİ BÖLÜM

İkinci bölüme hoşgeldiniz ☺️
Umarım beğenirsiniz.
Yorum yapmayı unutmayın. Kitap hakkında ne düşündünüzü merak ediyorum

" İyimisin?" Gelen ses çok tuhaftı. İçinde hem gizem vardı hem de merhamet türü bir şey ama bir garip hissetmiştim duyunca.çok derinden geliyordu ve fazla erkeksiydi. Sanki içimi gıdıklamış gibiydi. Dizimi tutarak kafamı kaldırıp yüzüne baktım. Aşırı belirgin yüz hatları ona has bir güzelik katıyordu sanki. Gözleri koyu maviydi ve çok derin bakıyordu. Kapşonlusunun şapkasını çıkartıp önümde diz çöktü. Saçları düz ve dağınıktı. Ama dağınık olması bile yakışmıştı. Gözlerine düşünce elleri ile düzeltip elimde ki yarayı inceledi. O sırada fark etmiştim eliminde kanadığını.

"Hey!" Dedi birden "iyi misin?"

"Evet. Evet iyim galiba."

Kendimi fazla kaptırdım. Ama elde değildi. Kendine gelll. İlk defa gördüğün biri için böyle düşünmemellisin. Nasıl düşünüceğim peki?

" Elin kanıyor. Temizleyelim mi?" Dedi nazik bir tonda.

"Yok ya. Teşekkür ederim. Zaten geç kaldım ilk derse. Gideyim ben okulda temizlerim." Dedim demesine de ısrar edip temizleyeceğiz dese kalırdım.

" Mikrop kapar ama böyle durursa." Dediği gibi içinden sırıttım ama içimden.

" Tamam o zaman."

" Gel şurada motorum var içinde ıslak mendille yara bandı vardı oraya gidelim." Diye karşı kaldırımı gösterdi. Kalktığım anda sendeledim. Galiba ayağımıda burktum çok güzel. Belimden tutup doğrultu beni. Ama uzak duruyordu. Rahatsız etmek istememişti galiba.

"Dikkat et. Basma istersen zıplayarak git ben tutarım seni."
İlk başta bana cevap vermemesi dışında her hareketi çok kibardı.

" Sen niye bana yardım ediyorsun?" Dediğimde yarım ağız gülerek cevap verdi

" Yaralı ve güzel bir hanıma yardım etmezsem kaba biri olurum" dedi yarı çapkın bir sesle ve beni de tutup karşıya geçirdi.

Bir anda kızardığımı hissettim. Tamam çok hoş biriydi ama yani dur bir tanışalım olmaz ki böyle. Motorun yanına gittiğimiz anda bir motora bir ona bakmaya başladım. Şaşırdığımı o da fark etmiş olacak ki "Ne oldu?" Diye sordu.

" Sahilde önümden geçen sonra da yola indiğimde tekrar önümden geçen motor bu. Sen miydin o?"
Diye sordum şaşkınca. Güldü. Ne güzel gülmüştü. Bir dakika konu bu değil. Önümden güle- hayır geçen on mu değil mi. Evet konu bu.

" Evet bendim. Ama yolda önünden geçerken bilerek geçmedim." Dedi motorunun arkasında ki çıkıntılı yerden yara bandı ve mendili alırken. Ne yani ilki bilerek mi olmuştu?

" Otursana." deyip motoru gösterdi.Zaten ayağımdan dolayı daha fazla dayanamadım ayakta durmaya. Oturup onu izlemeye başladım. Mendili paketden çıkardığı esna da aklımda ki soruyu ona da sordum.

"Yani ilki bilerek oldu öyle mi?" Sorumla bana baktı. O kadar güzeldi ki gözleri, Derin bir okyanusa dalmış hissi veriyordu insana.

Aman! her ona baktığımda düşüncelerim böyle dağılacaksa biz bu oyunu baştan bırakalım arkadaşım şike var.

" Aslında..." Yüzünü sanki görmemi istemiyormuş gibi yere eğdi. Ama ne var ki görüyordum ve inanın çok tatlı bir mahçup oluş şekli vardı. Ne diyorum ben yine yaaa.

" Aslında bakarsan ben seni bir haftadır her sabah sahilde görüyorum."
Şaşırdım! Beni. Her sabah. Sahil de. Bir haftadır. Görüyor. Ahhh. Ne diyor bu şimdi ya. Tamam bir dakika, önce sakin olmam lazım. Sakinim, sakinim.