~Yanmayan_Alev~
Papatya🌼
Bugün benim doğum günüm,evet artık 20 yaşındaydım ama hala onu bekliyordum. Herkes gelmişti o hala yoktu,halbuki onu da davet etmiştim.
Doğum günüm bitti, herkese mutlu görünmüştüm bu çok zordu.
Bu sefer onu beklemiştim, umutlanmıştım, gerçekten onu sevmeyi bırakamıyordum çocukluk aşkımdı.Sonra telefonuma bir mesaj geldi,mutsuz bir şekilde mesajı açtım..
"Kusura bakma Süsen,doğum gününe gelemedim.Gelirken kaza yaptım ve arabayla uğraştım"
Kalbim duracak gibiydi arabayla uğraştım dediğini görmeden,
"HANGİ HASTANEDESİN" "Korkma,bana birşey olmadı"
Çok belli etmiştim onu sevdiğimi farkındaydım.
Sabah oldu ve okula gittim. Kantinde Koray'la karşılaştım,
-Biraz daha iyi misin Koray?
-Evet kendimi biraz toparladım sadece arabam pert oldu.
-Geçmiş olsun
-Sağol sen nasılsı-
"Derken"Okuldaki bütün kızlar,Koray'ın yanına geldi neredeyse,sanki bu anı beklemiş gibiler.Bi an düşündüm, çocukken bile seni fark etmemiş,şimdi bir sürü benden güzel kız var neden beni seçsin ki,nasıl beni sevsin ki?
Sonra biri daha geldi, çok güzel bir kızdı Koray'ı kolundan sürükledi götürdü.Yanlarına gittim sessizce fark edilmeden;
-Bu kadar kız neden başında
-Geçmiş olsun demeye gelmişler ne var bunda abartacak?
-Ne mi var KISKANIYORUM ANLIYOR MUSUN?"KISKANIYORUM"
Kız tam giderken Koray kolundan tutup,öptü.
-Sen beni mi kıskandın merak etme hiçbir kız senin gibi olamaz.
Deyip gözden kayboldular
Oraya bayılacak gibiydim,ve fazla olmadan bayılmıştım.Ayıldığımda evdeydim,başımda bir doktor, endişeli bir anne ve endişeli bir baba vardı.Neden bu kadar telaşlandılar
anlamamıştım.
Sizleri çok seviyorum🤍
Destek olduğunuz için teşekkür ederim💜
Sonraki bölüm👇
