THE ARRANGE MARRIAGE (COMPLETED)

(Chapter 28)

Kalat na kalat ang mga litrato ni Andrew na tumatawa. Nakarating din sa palasyo ang mga pahayagang iyon kaya agad ipinatawag ng ina si Andrew.

"André ! Êtes-vous vraiment celui qui se moque du journal? (Andrew! Are you really the guy laughing at the newspaper?)" Sambit ng ina ni Andrew.

"Tu m'as vraiment appelé pour demander à cette mère ? Vous n'avez pas encore souri? (Did you really call me to ask that mother? Haven't smile before?)" Tanong ni Andrew na natatawa sa inasal ng ina.

"Oh mon! Tu souris vraiment Andrew... Alors dis-moi quelle est la raison de ce sourire? (Oh my! You are really smiling Andrew... So tell me what is the reason behind those smile)" Tuwang tuwa tanong ng ina ni Andrew.

"Ce n'est rien mère... C'est juste un sourire. Quel est le problème?(It's nothing mother... It's just a smile. What's the big deal about it?)" Tanong ni Andrew na hindi mapigilan ang pagngiti. Naalala niya kasi si Zera.

"C'est un gros problème Andrew. Vous avez été si sérieux avec ce froncement de sourcils constant sur votre visage. J'ai entendu des nouvelles. Qui est-elle André ?(It's a big deal Andrew. You have been so serious with that constant frown in your face. I've heard some news. Who is she Andrew?)" pangungulit ng ina ni Andrew.

" Mère! Arrête de m'intriguer. J'ai rencontré une fille ok mais c'est tout pour l'instant. Je vais vous dire... Dans le temps...(Mother! Stop intruiging me. I met a girl ok but that's it for now. I'll tell you... In Time...)" Sambit ni Andrew natatawa na lang sa pangungulit ng ina.

" Quoi que vous disiez Andrew. Mais je veux rencontrer cette fille qui a fait un miracle.(Whatever you say Andrew. But I want to meet that girl who have made a miracle.)"Pang aasar pa ng ina ni Andrew.

"Bientôt maman... Bientôt (Soon mother... Soon)" Sambit ni Andrew nakangiti pa rin.

__________________
{PHILIPPINES}

"Vladimir... Kumain ka naman nuna... Manghihina ka niyan kung hindi ka kakain..." Sambit ni manang fe. Na nag aalala sa alaga.

"Iwan niyo nalang ako manang. Gusto kong mapag-isa." Sambit ni Vladimir walang kagana gana.

Mula nang umalis si Zera, Vladimir has been miserable. Laging lasing at ayaw mag-kakain. Habang tumatagal ay lumalala ito. Kahit tikim sa pagkain ay ayaw na nitong gawin.

Nang gabing iyon ay hindi na nakatiis si manang fe. Alam niyang may hindi pagkakaunawaan ang mag lolo pero sa ngayon ay kailangan na itong malaman ng matanda. Putlang putla na ito ng pasukin niya ang kwarto ni Vladimir. Ang matanda na rin nag asikaso sa negosyo.

"Don Rafael... Si fe po ito." Sambit ni manang fe.

"Oh gabi na ah... Napatawag ka...?" Tanong ni Don Rafael.

"Si Seniorito Vladimir kasi... Ilang araw na hindi kumakain. Pinuntahan ko siya kanina. Putlang putla na siya." Sumbong ni Manang fe.

Ilang sandli natahimik si Don Rafael sa kabilang linya.

"Sige pupunta ko diyan ngayon..."Sambit ni Don Rafael.

"Salamat po Don Rafael..."Sambit ni manang fe.

Makalipas ang tatlumpong minuto ay dumating rin si Don Rafael sa bahay ni Vladimir.

" Ano bang nangyayari dito Fe, bakit walang mga ilaw? "Tanong ni Don Rafael.

" Si Seniorito Vladimir kasi... Ayaw niya ng maliwanag. Ang dinning area ayaw rin niyang gamitin si... Si Seniorita Zera lang daw ang pwedeng gumamit non. Sinubukan namin siyang lutuan ng mga hinahanda ni Seniorita pero Matapos niyang tikman ay tinatapon niya lang. Hindi daw yon ang lasa na hinahanda ni Zera."Sumbong manang fe.