Kinabukasan ay araw ng pag bisita ni Chandria sa site na ipinapagawang Museum ng ama. Maaga pa lang at mag-aalmusal pa lang siya ay may dumating na bisita laking gulat niya ng sabihing naroon si Vladimir.
"Vladimir what are you doing here... It's still early...?" Tanong ni Chandria.
"Sinusundo ka... Sasamahan kita sa site... Para sayo nga lang..." Sambit ni Vladimir sabay abot ng bouquet of white roses.
"Thank you pero hindi ka na sana nag-abala.." Sambit ni Chandria na nakangiti na. Magaan na rin ang pakiramdam niya dahil napatawad na rin niya si Vladimir.
"You're welcome... Hayaan mo na ako Zera... Gusto ko lang makabawi. I have never given you one before right?" Sambit ni Vladimir na nakangiti.
"Bahala na nga... Kumain ka na ba...?" Tanong ni Chandria.
"Not yet... I was hoping that you'd invite me for breakfast..." Sambit ni Vladimir sabay kindat kay Zera kaya napatawa ito.
A laugh that actually reached her heart, magaan ang pakiramdam niya.
"Well then join me... What are you waiting for...?" Sambit ni Chandria ng matapos siya sa pagtawa.
"May omelette ba? Or what was that, braised or something like that?" Tanong ni Vladimir.
"You remember those...?" Tanong ni Chandria.
"Yeah... All the time... Lagi ko kinakain yung mga pagkain hinahanda mo noon. Hindi ko lang pinapahalata pero I eat all that." Sambit ni Vladimir with his boyish smile.
"Thank you... Akala ko kasi wala ka talagang kinain sa mga niluto ko." Sambit ni Chandria.
Nginitian lang naman siya ni Vladimir na tila isang teenager sa harapan ng asawa.
Si Chandria na ang naghanda ng plato ni Vladimir. Titig na titig naman si Vladimir sa asawa. How he longed for this days na para silang masaya na mag-asawa. Chandria preparing the food and the table while he is there waiting for the food she prepared and he would always compliment her cooking.
"Are you alright Vladimir?... Natulala ka na diyan... Come on, let's eat..." Sambit ni Chandria.
"Sorry... I just remembered something... Ang sarap siguro kung ganito tayo araw araw..." Sambit ni Vladimir na tila mo nangangarap.
"We've already talk about this Vladimir... Kumain ka na nga lang." Sambit ni Chandria.
"Whatever you say wife... You're the boss..." Sambit ni Vladimir na ngiting ngiti at ikinapula naman ni Chandria na hindi na nakapag react dahil nag-umpisa ng kumain si Vladimir na tila mo ganadong ganado.
Maraming nakain si Vladimir ng umagang iyon at nag handa na silang pumunta sa site.
"Sakin kana sumakay Zera, sabay na tayong pumunta sa site." Sambit ni Vladimir.
"Pero Vladimir..." angal ni Chandria.
"No buts...akala ko ba pinatawad mo na ako...?" Sambit ni Vladimir na tila nag papaawa.
"Oo nga... Pero..."Angal pa rin ni Chandria pero pinutol ni Vladimir.
"Good, it's settled then. Sakin ka na sasabay... Let's go..."Sambit ni Vladimir na ngiting ngiti na.
Wala ng nagawa pa si Chandria sa kakulitan ni Vladimir. Nakaconvoy na lang mga bodyguard ni Chandria.
Pagdating nila sa site ay pinagbuksan agad ni Vladimir ng pinto ng asawa at inalalayan pa ito sa pagbaba.
Habang nag-iikot ay muntik ng madapa si Chandria pero agad siyang nahawakan ni Vladimir at halos mag lapit na ang mukha nila.
"Are you alright Zera?" Alalang alala tanong ni Vladimir.
BINABASA MO ANG
THE ARRANGE MARRIAGE (COMPLETED)
FanfictionWarning: Read at your own risk! MATURE CONTENT!!! Vladimir Shaun Monteverde & Zera Channel Chandria Reyes