THE ARRANGE MARRIAGE (COMPLETED)

(Chapter 21)

"I have a good news Zera. Pwede ka ng umuwi ngayon. Medyo malakas ka na rin pero mag-iingat ka lagi ha?" Sambit ng doctor.

"Thank you po doc..." Sambit ni Zera hindi pa rin makuha ngumiti.

"Zera... You can Stay with me..." Sambit ni Aviona dahil alam niyang ayaw makita ng kaibigan ang kinalakihang magulang pati ang asawa nito.

"Thank you Zera... Pero hindi pwede... Drew? Can you bring me home?... Sa bahay namin ni Vla- ni Vladimir...?" Sambit ni Zera.

"What? Are you out of your mind Zera? There's no fuckin' way I will bring there." Sambit ni Drew na tila na high blood sa narinig mula kay Zera.

"Please Drew... I need this... I have to do this..." Sambit ni Zera na hindi na alam kung ano tumatakbo sa isip nito ngayon.

"Zera naman... Siya ang puma-" hindi natuloy ni Aviona ang sasabihin dahil ayaw niyang maalala ni Zera ang nangyari.

"I know... Siya ang pumatay sa... Sa baby ko..." Sambit ni Zera na tumulo na naman ang luha dahil sa naalala niya.

"Then why do you have to do this to yourself Zera?" Tanong ni Drew.

"I just... I just need to do this for myself Drew... So please...please Take me there..." Sambit ni Zera.

Tinignan ng mabuti ni Drew si Zera. Hindi pa rin niya maintindihan kung bakit pero kita niya sa mga mata nito na buo na ang desisyon nito.

"Alright Zera... I'll take you there.." Sambit ni Drew.

"Pero Drew..." Sambit ni Aviona na nag-aalala pa rin kay Zera.

"it's okay Aviona... I'll be there..." Sambit ni Drew.

"Thank you Drew..." Sambit ni Zera na nakapikit.

Drew drove her to Vladimir's place. As Zera stepped out of his car, she just stood still. Looking at the house silently.

Mabuti na lang at wala doon si Vladimir.

Si manang fe ang nag bukas ng pinto para sa kanya.

" Zera...? Anak mabuti at ligtas ka... Tinakot mo ko hija..." Sambit ni manang fe habang yakap si Zera ng napaka higpit.

"Pasensya na manang kung nag-alala ka. Aakyat po muna ako sa kwarto ko. Kayo po muna bahala kay Drew." Sambit ni Zera.

"Maiwan muna kita dito Drew..." Sambit ni Zera kay Drew at tumango lang sa huli.

Pagkapasok ni Zera sa kwarto niya ay hindi niya napigilan ang sakit na naramdaman. It's like feeling all the pain all over again. Pakiramdam niya ay nanghina ang buong katawan niya so she just sat on her bed.

"Anak... Sorry ha kung hindi kita naingatan... Sana pala lumayo na tayo... Kasama pa sana kita na nagpapalaki dito sa tiyan ko... Hindi mo sana ako iiwan." Sambit ni Zera sa sarili niya.

Napatingin si Zera sa malaking portrait nila ni Vladimir. Ito ang nag-iisang picture nila magkasama. She gently touch the portrait as if remembering every paet of it.

A face without any emotion. That is Zera right now.

Inilabas ni Zera ang malaking maleta. Inisa isa niya ang mga damit at gamit niya.

Ang tagpong iyon ang inabutan ni Vladimir ng makapasok siya sa kwarto ni Zera.

Kakarating lang niya at nakita agad niya ang kotse ni Drew. Hindi niya alam kung anong ginagawa nito sa bahay niya pero agad ring napalitan ng kaba ang iniisip niya. He will not go to his house without any reason. So far... Si Zera ang dahilan ng pagpunta niya doon. Nag-mamadali siyang bumaba ng kotse at sa backdoor dumaan. Vladimir's thoughts are full of hope. Kung umuwi si Zera... Ibig sabihin may pag-asa pa... Tinungo niya agad ang kwarto ni Zera and there she is... Packing her things.