CHAPTER 45

868 24 0
                                    


Naramdaman ko naman na huminto ito at hindi nagtagal ay humarap sakin kaya napabitaw ako ng yakap. Maamo na ang mukha nito at hindi na yung kanina na nakakatakot. Tiningnan ako nito sa mata bago ako kabigin ng mahigpit na yakap na tinugunan ko naman.

Ilang minuto din kaming magkayakap sa isa't isa ng may maalaa ako nandito pa pala yung mga kaibigan nya.

S*t! Nakakahiya..

"*Ahem*" pang tikhim ng isang lalaki.

"Walang forever," napailing iling na sambit ng pangalawang lalaki.

"Walang forever para sa mga taong subrang bitter," nakangising sambit ng pangatlong lalaki habang naka tingin sa ka mukha ni Yuno ang mukha.

Kaya napa tawa nalang kami.

"Tara na umuwi na tayo," seryosong sambit ng pang apat na lalaki.

Kaya lakad na kami papalabas sa abandonadong building na ito.

Habang nag lalakad kami subrang tahimik namin kaya ako na mismo ang bumasag sa katahimikang namamagitan saming lahat.

"Yuno, sino yang lalaking ka mukha mo?" takang tanong ko sa kanya.

Kaya napatingin ito sakin at nginitian ang ng matamis.

Kasing tamis ng pag mamahal nya sayo beng oo.

"Siya si Yuhan my twin bro wifey," sagot nito sa tanong ko.

Twin bro?? Aba ang galing pala sa kama ni Tito Yoshiro at nag karoon kaagad sila ni Tita Lea ng kambal na anak.

Ang galing bravooo!!

"Ahhh," sambit ko nalang at nag lakad narin.

Ng makarating kami, kung nasaan naka parking yung mga sasakyan ay pumasok na kaagad kami.

Pero bago paman ako pumasok sa, loob ng sasakyan ay tiningnan ko muna ang lugar kung saan ako dinala nung nasa panganib payong buhay ko.

Ang daming bangkay at, sari-saring mga dugo sa daan, yung iba putol nayong katawan may iba din na buo pa ang katawan pero patay na.

Hindi ko kayang tingnan yung mga bangkay kaya pumasok na kaagad ako sa, loob ng sasakyan.

"Wifey I'm sorry," biglang sambit ni Yuno, ng makapasok na ako sa loob.

"Bakit ka nag so sorry?" takang tanong ko sa kanya.

"Kasi hindi kita na protektahan nung na kidnap ka,"

"Okay lang at least dumating ka, masaya ako at iniligtas moko," nakangiting sambit ko.

Kaya hinalikan nya ako na agad ko naman tinugunan.

Ng matapos kaming mag halikan ay habol ang aming hininga, at tumawa kaming dalawa na parang baliw.

I love this man so much very, very much.

Ang swerte ko sa part na mahal nya rin ako, at walang halong biro ang pag mamahalan naming dalawa.

After one hour later..

Ng makarating kami sa bahay ay nag taka kami ng may isang sasakyan ang nakaparada sa parking lot.

"Hubby may bisita kaba?" takang tanong ko sa asawa ko.

"Wala naman wifey," nag tataka rin nitong sagot sa tanong ko habang ang paningin ay nasa kotse din ng naka parada sa porking lot.

Lumabas na kami ng kotse at ng pumasok, nagulat ako/kami dahil biglang bumukas ang pinto ng kotse at iniluwa doon ang mga magulang ko?!!

"Sweetiee," umiiyak sa sambit ni mommy habang umiiyak.

"Anak ko," iyak din na sambit ni Daddy.

"Dad, Mom," umiiyak kung sambit at niyakap sila ng mahigpit.

Pumasok kami sa loob ng bahay, naligo muna si Yuno, at ang mga kaibigan nya ay nag siuwi narin ss kanilang mga bahay.

Nag usap lang kami ng nag usap ng mga magulang ko, at na sabi ko narin sa kanila ang tungkol samin ni Yuno. Halos lumuwa ang mga mata nila sa gulat pero naging okay lang ng makabawi.

I thought hindi na kami mag kakaayos ng parents ko, ang akala ko galit sila sakin dahil sa ginawa kong pag takas noon. Yun pala sinisisi nila ang kanilang sarili kung bat daw ako nawala noon.

Ang saya-saya nila ng makita ako at malaman nilang may-asawa na ako.

Bumaba na si Yuno, at umupo sa sofa katabi ko.

"Good day Mr. and Ms. Montenegro," magalang na sambit ni Yuno.

"Good day Mr. Devon," sabay-sabay sa sambit ng mga magulang ko.

"Hihingin ko po sana ang basbas nyo dahil mag papakasal po ulit kami ni Allesa sa simbahan," magalang na sambit ni Yuno.

"Yuno, papayag kaming pakasalan mo ulit ang anak namin basta kung maipapangako mong hindi mo sya sasaktan." seryosong sambit ni Mommy.

"Kung ayaw mong maitak kita wag mong saktan ang anak ko," seryoso ring sambit ni Daddy.

"Opo Mr. and Ms. Montenegro I love your daughter so much." sambit ni Yuno at ngumiti sakin ng matamis.

Natapos na kami sa pag-uusap namin at kumain narin. Umuwi narin sila mommy at daddy tsaka tulog narin si Yuno dahil sa pagod at kaylangan ko naring matulog dahil pagod rin ako.

(And everything went black)

"NAGPATANAN AKO SA ISANG MAFIA LORD? (MAFIA SERIES #1)  Where stories live. Discover now