2. BÖLÜM

73 2 0
                                    

Havanın soğuk olmasına rağmen hızlı adımlarla markete yürüyordum. Hangi liseye gideceğim evde tartışma konusu olmuştu. Tabii ki ben buna dayanamayarak markete Nutella almaya gidiyordum. Markete vardığımda her zamanki Nutella aldığım reyona doğru ilerledim. Reyondaki çikolatalara göz gezdirdikten sonra en fazla Nutella olanı eline aldım. 1 gr bile önemliydi tabii. Kasaya doğru ilerlerken sert bir vücuda çarparak güzelim çikolatamı yere düşürdüm ve paramparça olarak etrafa dağıldı. Ağzım açık bir şekilde yerdeki parçalanmış Nutella kavanozuna bakakaldım sonra kafamı çarptığım ela gözlü kumral çocuğa çevirdim.
"Aynı kutuplar birbirini itermiş bende Nutella gibi çok tatlı biri olduğum için düştü ve kırıldı." Nutella kavanozumu öldüren çocuğa karşımda bir örümcek duruyormuş gibi baktım. Ben o Nutella kavanozunu ne zorluklarla seçmiştim Nolet olsun bu hayat nolet olsun bu sevgi ben seni çok Sevmiştim sen bene neden böle yaptığnn(Nutella kavanozu için).
Nutella kavanozumu katleden caniye bakarak
"Her neyse şimdi onu temizle." bu söylediğim şeye karşılık bana öyle bir bakış attıki nerdeyse kaybolacaktım.
" hah demin ne dedin sen, bana emirmi verdin." tabiki de temizlemeyeceğini ikimizde biliyorduk, olsun Nutella kavanozuna ayıp olmasın.
"Aman ya ne kadar büyüttün, hem gel kavanozumu kır hem de temizleme."
Görevlilerden birini çağırarak
" Pardon bakarmısınız, şu arkadaş Nutella kavanozumu öldürdüde acaba temizleyebilir misiniz." adam ilk baş bana dik dik baksada sonra kafasını sallayarak temizlik aletlerini almaya gitti. Yerdeki ölü kavanoza son bir kez bakarak ruhuna fatiha okudum. Sonra kafamı Nutellamın canını alan cani insana kafamı çevirdim ve gözlerimi kısarak baktım. Sonra arkamı dönerek canım Nutellaların yanına ilerledim. Bir kavanoz daha kaptım. Kasaya parayı ödedikten sonra adama sessizce
"Bence şu çocuğu Nutella kavanozlarının yanına yaklaştırmayın. Her an onlara bir suikast girişiminde bulunabilir." adam suratıma bön bön baktı. Ama Nutella kavanozların için endişeliydim. Bu çocuk her an bir Nutella soykırımına başlayabilirdi. Benim gibi mutluluğu Nutella kavanozun da bulanlar için çok önemliydi tabii. Eve yine kurumuş yaprakları ezerek yürümeye başladım. Harbinden bu yaprakları ezerken mutlu oluyorum ya, beni gidi beni. Evin kapısına girdim ve gözüm gibi baktığım Nutella kavanozumu poşetiyle beraber yere bıraktım ardından pantolonumun cebinden anahtarını çıkararak kapıyı açtım. İçeriye girdiğimde sıcak hava yüzüme vurdu ve içerden annemin sesi geldi.
"Senmi geldin Leman"
"Evet anne"
İçeriye annemlerin bulunduğu odaya girdiğimde babam oturmam için yanındaki koltuğu işaret etti. İşaret ettiği yere oturarak
"Ne oldu?" diye sordum.
Babam;" Gideceğin okula karar verdik kızım. Aktürk Fen lisesine gideceksin." neden benim hangi liseye gideceğime onlar karar veriyordu. Bütün sene boyunca çalışıp yüksek puan alan bendim bari gideceğim liseyi ben seçeyim haksızmıyım?
Bu yazdığım ilk bölüm arkadaşlar umar8m beğenmişsinizdir :-***

Bir Kavanoz NutellaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin