Bir Kavanoz Nutella

3.Bölüm

Babama hiç bir cevap vermeyerek hızla odama çıktım. Hangi liseye gideceğime onlar karar veriyorlardı birde söylediği şeye cevap vermemi beklemiyordu herhalde. Ben fen lisesine falan gitmek istemiyorum. Başka şansım yoktu ama bizim, Ailemizin bir kuralıydı bu çocuklar en iyi şekilde eğitim görür ve ailesi çocuğun hangi okula gideceğine kendileri karar verir. Çok saçma. Aldığım nutellamı kaşıklamaya başladım. Yeni okuluma başlamama sadece 4 gün 34 dakika 10.5 saniye ve 22 salise kalmıştı. İnsan istemediği bir yere nasıl gidebilir ki. Üstelik gideceğiniz okul Aktürk fen lisesi olunca. Dışardan bakıldığında aslında fen lisesine gitmek güzel bir duygu ama benim için felaket.
/-/-/-/-/-/-/4 gün sonra/-/-/-/-/-/-/-/
Akşam kulağımda kulaklıklarla uyuya kalmıştım ve uyandığımda hala müzik çalıyordu. Nasıl uyandığım ise ayrı bir ironi. Annem bana seslenmiş seslenmiş ama ben kulağımda kulaklıklar olduğu için duymamışım. Tabikide duymam çünkü kulaklık var kulağımda anneğğ. En sonunda annem üzerimdeki yorganı çekti, sinirle yataktan kalkarak dolabıma doğru ilerledim.
"Anne zaten okulun ilk günü biraz geç gitsem nolcak ya"
"Hayır Leman"
"Aman be iyi ya bi kerede dedinizmi canım kızım yat uyu biraz geç gidiverirsin diye öyle olsun." dolabımdan krem rengi okul eteği ve bordo rengi okul tişörtümü çıkardım. Uyuşuk uyuşuk giyindikten sonra kahvaltıya indim. Bebek bisküvisinin üzerine Nutella sürerek yemeye başladım. Annem kafana terlik atıcam şimdi doğru düzgün şeyler ye bakışı atınca bende ona başka birşey yemiyicem bakışımı attım. Servisin tiz korna sesi kulaklarımı sağır ederken hızla ayakkabılarımı giyerek servise bindim. Yaklaşık 5 dakika sonra yeni okuluna varmıştım. Yeni okulumun geniş bir bahçesi vardı ve duvarlarına gri, bordo rengi hakimdi. Büyük okul kapısından içeriye girdim. İçeriye ise krem rengi hakimdi. Müdür odasını aramak için üst katları dolaşmaya başladım. 3. Katta müdür odasını görünce kapısını tıklatarak içeriye girdim.
"Evet." müdür biraz ciddi ve disiplinli birine benziyordu.
"Şey.. Ben sınıfımı öğrenmek için gelmiştim."
"Adın?"
"Leman Çağlayan" müdür hızla bilgisayardan bir şeylere bakarak
"9/E" dedi.
"Teşekkürler." diyerek hızla sınıfıma gitmek üzere odadan çıktım. Sınıfımı bulduğumda içeriye girdim ve en arka sıralardan boş bir yere oturdum. Çantamdan Nutella kavanozunu çıkararak yemeye başladım. Açıkçası biraz heyecanlıydım. Ve şu an sınıfın ortasında Nutella kavanozundan çay kaşığıyla çikolata yiyoyordum. Etraftakilerin bakışları üzerimde toplanmıştı. Gözleri üzerimden alan kapıdan içeriye birinin girmesi oldu. Kafamı kimin geldiğine bakmak için kaldırmamla bir, dün marketteyken Nutellamı öldüren caniyi görmem bir oldu. Hemen elimdeki Nutella kavanozunu sıramın altına sakladım. Etrafıma göz gezdirdim ama sadece benim yanım boştu. Olamazğğğ bir Nutella faciasına daha katlanamam. Elimdeki son Nutellayıda yabancı ellere veremeğmmm ah acılı benn. Nutella katili soykırımcı çocuk sıraları süzdü. Ardından gözü benim yanımdaki boşluğa takıldı. Beni görmesin diye kafamı duvara çevirdim ama Kahretsinki görmüştü. Suratına çarpık bir gülümseme yerleştirerek yanıma doğru ilerledi. Sıranın altındaki Nutella kavanozunu görmüştü. Yanıma oturdu ve
"Sana bir tavsiye, benim olduğum yerlere Nutella yaklaştırma. Dünde söylediğim gibi NUTELLA CANAVARI."
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum. Sizi seviyorumm umarım beğenmişsinizdir sjjsjss :-***