𝐅𝐑𝐄𝐀𝐊-𝐵𝑎𝑗𝑖 𝐾𝑒𝑖𝑠𝑢𝑘𝑒 𝑋 𝑅𝑒𝑎𝑑𝑒𝑟

President of love -19-

Kız kendiyle uzun süre fikir ayrılığı
Yaşadıktan sonra Hanma'yla tekrar yüzyüze gelmeye karar vermişti

Geldiği yolu hatırlanmayacak kadar aptal ol olmadığını düşündü ve etrafı inceliyerek ara sokaklardan evi bulmaya çalıştı bir anda omzuna değen elle hızla arkasını döndü.

Marina şansızlık içinde şans
yaşıyordu adeta  Hanma'ydı
Bu adam hep onu düşündüğünde karşısına çıkmak zorunda mıydı?

"Nereye kayboldun Marina ?"

"Aslında kaybolmadım"
Marina bekletmeden cevap verdi
Hanma cevabı görmezden gelerek
Konuşmaya devam etti
"Kahvaltıya kalırsın diye düşünmüştüm"
Dalga geçtiği o kadar barizdi ki suratına bir tane çarpmak istedi normal şartlarda bunu onu ilk gördüğünde yapardı ama ona ihtiyacı vardı. Bu yüzden durumu daha fazla uzatmak istemedi

"Bana para lazım Hanma bir süre burdan uzaklaşıcam ama yeterli param yok, eminim sende vardır?"
Marin boş mavi gözlerini Hanma'ya dikti vermiyeceğinden o kadar emindi ki onu reddedicekti belki de kaba davranarak ordan kovucaktı zaten hayatında ne olmasını istediği gibi oldu ki?
"Ne kadar lazım?"
Ne? Ona yardım edicek miydi?
Marina'nın gözleri ışıltıyla parladı uzun zamandan sonra hiç bu böyle mutlu olmamıştı bu hissi özlemişti
Mutlu olmayı özlemişti.
"Bir tren bileti alman yeterli"

Hanma kızın cevabından sonra gözleri merakla açıldı
"Nereye gideceksin?"
Sesi anlamsız şekilde hafif bir sertlikle çıkmıştı Marina dikkate almadan cevapladı
"Nogayo'ya teyzemin yanına gideceğim"
Hanma alaylı sırıtışını tekrar takındı
"Peki teyzemin bundan haberi var mı ?"

"Henüz yok"

"Teyzemi nerde ve nasıl bulacağını biliyor musun?"

"Hayır"

Hanma "ciddi misin"der gibi kızın yüzüne baktı
"Aptal ! Böyle Nogayo'ya gidersen bi' halt  yapamazsın"

"Senin yerini bildiğini biliyorum o yüzden bana yardım et !"

Hanma kızın suratına baktı yüzünde gözleri dolmuş, gergin mavi gözleriyle onun gözlerinin içine bakıyordu
Hanma'nın o an gittiği gün geldi aklına, evi terk ettiği eğer elinde olsaydı Marina'yı kesinlikle yanına alırdı ama o zaman düşünememişti kız kardeşinin ona duyduğu saygı ve sevgiyi kaybetmenin ne kadar kötü bir şey olduğunu düşünememişti.

"Tamam ama bir şartım var"
Marina gözlerini kısarak baktı ne dercesine kafasını salladı
"Bundan sonra bana 'abi' diye sesleniceksin."
Marina içini çekti bu teklifi kabul edicekti eninde sonunda ondam kurtulucaktı sonuçta
"Tamam."
Hanma cümlenin sonunda bir şey bekler gibi baktı  Marina derin bir iç çekti "Tamam abi."