De tijger van Olympus (Percy Jackson+Inazuma Eleven)

Camp Half-Blood

Daar staan we dan, voor Camp Half-Blood. Veel problemen hebben we niet gehad op de weg hiernaartoe, maar ik ben wel een beetje zenuwachtig. Hopelijk is iedereen hier aardig. Ach ja, het kan nooit slechter dan die gevangenisschool. Nathan ziet er ook een beetje zenuwachtig uit, alleen Chris lijkt volkomen rustig. Logisch natuurlijk, want hij is hier vaker geweest. 'Blijven jullie even hier wachten, dan ga ik Chiron halen.' zegt hij tegen ons en dan loopt hij weg. 'Vind jij het ook spannend?' vraag ik aan Nathan. 'Ja, maar, jij die iets spannend vindt? Je bent de dapperste van ons 2.' antwoord hij verbaasd. 'Heey! Zijn jullie nieuw? Ik ken jullie tenminste niet!' hoor ik roepen. Het komt van een jongen in een zwembroek met zwart haar dat alle kanten uit staat. 'Ehhh, we zijn hier nieuw, dus het lijkt me logisch dat je ons niet kent.' antwoordt Nathan eigenwijs. Lijkt mij ook wel logisch. 'Ik ben Tsunami, zoon van Poseidon.' zegt hij vrolijk. 'Wat heb jij trouwens een vreemde haarkleur.' Wat!!! Hij ook al!!! Voor hij het weet heb ik hem omvergegooid en een 'zwakke' stomp verkocht. 'Maak nog zo'n opmerking over m'n haar en ik mep je in elkaar.' zeg ik dreigend tegen hem. 'Rika heeft een hekel aan opmerkingen over haar haarkleur.' geeft Nathan als uitleg. Goed zo, ik heb geen zin om het zelf uit te leggen en hij moet het wel onthouden. 'Oke oke, kun je alsjeblieft van me afgaan, dit is nogal pijnlijk.' zegt hij. Snel ga ik van hem af. Het is ook niet echt slim om meteen al als je er bent ruzie te zoeken. 'Maar, zijn jullie al bij Chiron geweest?' gaat hij op een ander onderwerp over. 'Nee, wie is dat eigenlijk?' beantwoord ik z'n vraag. 'Oh, hij is de kampleider, al is het nogal vreemd om hem voor het eerst te zien.' antwoordt hij raadselachtig. 'Maar, doei! Ik ga weer zwemmen!'roept hij, terugrennend naar waar hij vandaan kwam. 'Ik vond hem wel aardig.' zegt Nathan. Ik ook wel, alleen jammer dat hij een opmerking maakte over mijn haar. Ik bedoel, ik snap ook wel dat mijn haarkleur niet normaal is, dus dat hoeft er niet extra in te worden gewreven. 'Dus jullie zijn degenen die Chris hiernaartoe heeft gebracht.' horen we opeens een stem achter ons. Snel draai ik me om, en wat ik dan zie, doet me achterover slaan van verbazing. Voor me staat een paard!