Ruthless' Regrets

Chapter 5

"So I have a child already, to be more specific they're twins and you hide it from me?" Nanlumo ako sa buong boses niya na puno ng galit

"I-I didn't mean t-to-" His amber eyes darkened that made me like I'm staring into a pit of fire

I tried to stand even with my wobbly legs umiiyak parin ang kambal kaya kailangan kong tahanin

"So what are your plans this time? Use them against me? Bilib na talaga ako sa'yo" he said disgusted I want to defend myself so bad but I didn't find my voice

"Georgienne Ashanti Selerio you think I wouldn't find you?"

Hindi ko pinansin ang sinabi niya at hinarap ang mga bata

"Shh calm down babies" pinunasan ko ang pisngi nila na puno ng luha agad naman silang tumahan na parang walang nangyari

Hindi ko alam kung paano niya nalaman ang buong pangalan ko pero hindi na ako nagugulat dahil mayaman at makapangyarihan siyang tao

"Tell me where you are. Kung hindi mo sasabihin ayos lang matutunton pa din naman kita" buong kumpyansa niyang saad

"Palawan" I didn't know kung bakit sinabi ko pero sana mapag-usapan namin ng maayos ito I'll gladly do whatever he wants huwag lang niya ilayo sa akin sina Adam at Adaline

"Expect me to be there in an hour" he said and left the line mabilis na pumalit si Rania na umiiyak

"I'm sorry Ashanti! Hindi ko alam na pasimpleng nakikinig ang tao niya sa akin! Nahuli niya ako!" I just sighed and spoke

"It's okay Rania wag mo ng isipin and I think it's just right dahil may karapatan din naman siya sa mga bata" I sighed in defeat

Nakailang ulit siyang humingi ng tawad hanggang sa nagpaalam na siya dahil may gagawin pa raw siya samantalang ako naman ay aligaga kung paano haharapin ang parating kong bisita

True with what he said after an hour ay natunton niya kami I didn't even said the exact place pero nagawa niyang mahanap iba talaga ang nagagawa ng pera

I stood rooted on the ground staring at him he's wearing a business suit while he glared at me with those amber eyes

Kita ko ang pagod sa mukha niya pero mababakas rin ang galit

"How dare you hide my children" he said sternly mabibigat ang hiningang pinakawalan niya

Marahas niyang hinubad ang coat at tie niya at pabarang itinapon sa bodyguard na nakasunod sa kanya mabuti na lang nasalo nung tao

He combed his hair frustratedly and I can't help to be amazed and scared at the same time

This man is dangerously handsome but he's scary bakit ko nga ba nagawang lumapit sa taong gaya niya?

"Ano? Tatayo ka na lang ba riyan? Gusto ko silang makita" Napapitlag ako sa sinabi niya he's close to shouting but he's restraining himself

Iginiya ko naman siya para tumuloy sa loob nasa sala ang kambal naglalaro sa crib

Pinigil niya ang mga bodyguards na sumunod sa kanya kaya naiwan ito sa labas ng bahay ko

Tila nanghina naman siya nang makita ang kambal

"F*ck I'm a father already and yet I didn't know" he mumbled sarcastically

He stared the kids full of amazement

Napayuko naman ako

"I'm sorry"

"What's their names?" He said as he stared fondly at the twins. Makailang ulit siyang nagbuntong-hininga  na tila kinakalma ang sarili

Hindi ko maiwasang hindi maguilty dahil tila nahusgahan ko siya

I thought he'll deny my children the moment he knew about them

"Gage Adam and Georgette Adaline Selerio" agad namang kumunot ang noo niya nang marinig ang apelyido ng kambal

"They should carry my name" he said firmly gusto kong tumutol ngunit tila isa akong daga na nasukol ng malaking leon

Marami pa siyang itinanong tungkol sa kambal at sinasagot ko naman

Hindi ko maiwasang mapangiti dahil karga niya parehas ito

He seems out of place sa suot niyang slacks at button down shirt pero wala siyang pakialam

kahit nga nagusot ng kambal ang suot niya

The twins are comfortable with him siguro ay naramdaman nilang siya ang ama

Adaline cried kaya naman ay natataranta siyang patahanin ito

"Akin na baka nagugutom na siya" I said and he gave Ada to me

Kinarga ko naman si Ada at pinahiga ko sa bisig ko she immediately tugged my top kaya pinigilan ko siya

"Sandali lang anak" she immediately latched on my nips when she successfully reached my breast

I just sighed and closed my eyes humming a lullaby

Nakakapagod silang alagaan and they would drain all my energy but they are also the one who'll make it full

Napamulat ako nang may tumikhim

Ragnar's eyes met mine I knotted my forehead when he avoided my gaze and it landed on my chest

Nahiya naman ako kaya pasimple kong tinakpan ang dibdib ko

He cleared his throat and spoke

"Tatakpan mo pa eh nakita at natikman ko na yan" namula ang buong mukha ko sa tinuran niya

"Shut up!" Matalim ko siyang tiningnan dahil sa pagkapahiya bakit niya pa uungkatin iyon?

He just chuckled kaya naman nagtataka ko siyang tiningnan I never knew he has this side but then hindi ko naman talaga siya kilala

Nang makatulog si Ada ay kinuha ko naman sa kanya si Adam at sunod na ibi-nreast feed

and hindi naman tumagal ay nakatulog na rin siya itinabi ko siya sa kapatid niya na natutulog sa crib

"Now let's talk" hinila niya ako sa sulok malayo sa kambal