ප්‍රේම සජ්ඣායනය ✅

💜 3 💜

"එයා මගෙනෙ.."

ස්නේහයි උඹයි අතරට මං තුන්වැනියෙක් කියලා ස්නේහා දිගින් දිගටම මට ඒත්තුගන්වන්න පටන් අරන් තිබුනා..

එයාට මගෙ වෙනසක් දැනිලද? ඇයි ඒ ඇස් අමුතුවට මං පස්සෙ දුවන්නෙ.. අහස් එයාගෙ තනි බූදලයක් වගේ මං ඉස්සරහා රඟපාන්නෙ...

"උඹ දැන් මගෙන් ඈත්වෙලා.."

දවසක් කැෆේ එකක කෝපි කෝප්පයක් තොලගගා ඉද්දි උඹ මගෙ අත ඔය සිනිඳු අත් අස්සට තුරුල් කරන් සැර පාට ඇස් දෙක මගෙ මූණටම ඔබාගෙන මහ චෝදනාවක් කරා..

මගෙ ඇස් කලබලෙන් ස්නේහා දිහාවට දිව්වා.. ඒ මූණෙ තිබුනු හැඟීම් ලොකු කතා මහ ගොඩක් එක හුස්මට මාත්තෙක්ක කියෙව්වා..

කවුද කාවද අතෑරියෙ අහස්.. මං තාමත් එදා හිටපු තැනමයි. ඒත් උඹ මහ දුරක් ගිහින්. මගෙත් එක්ක ඇවිත් මාව මඟ දාල ගිහින් උඹම මට චෝදනා කරනවද දැන්.. හිත කෑගගහා අහද්දි මුකුත් නොවිච්ච ගානට හීනි හිනාවක් එක්ක ඒ අත් අස්සෙන් ලෝබකමට මිදිලා මං යන්න නැඟිට්ටා..

"උඹ යන්නද?"

"හ්ම්.. උඹට කියන්න හිටියෙ. නුවී අක්කා සෙට් උනා.. ඒකයි මේ දවස් ටිකේ ටිකක් බිසී උනේ.. එයාව ගන්න යන්න ඕනෙ."

මං පත බොරුවක් අතෑරියා.. ඒ ඇස් අමුතුවට ගැස්සෙනවා දැක දැකත් මං එක හුස්මට බොරු පෝළිමක් කියාගෙන ගියා.. උඹට දුක ඇති. ඉස්සර පුකට ජොකා වගේ හිටපු මං උඹෙන් මෙච්චර ඈත්වෙලා කියලා හිත හිතම ඔය පපුව අසිහියෙන් කෑගහනවා ඇති..

"මං යනව. ස්නේහා මං යනව නංගි."

"හරී.. ආහ් මේ..හ් අපි ඒලෙවල් ඉවර උනගමන් මැරි කරනව අයියෙ.."

මං කැෆේ එකෙන් එළියට ආපු විදිහක් මට අදටත් මතක නෑ. බයික් එක හත් අට වතාවක්ම හැප්පෙන්න ගියා.

මඟදිගට මිනිස්සුන්ගෙන් කුණු බැනුම් අහගෙන ගිහින් බාර් එකක් අස්සට වෙලා බෝතල් තුන හතරකටම අමු අමුවෙ දුක කිව්වා.. එදා ගෙදර ආපු විදිහක්වත් මං දන්නෙ නෑ..