꧁✨𝐾𝑎𝑟𝚤𝑠̧𝚤𝑘 𝐷𝑢𝑦𝑔𝑢𝑙𝑎𝑟 ✨꧂

12.BÖLÜM 🦋 ~𝑮𝒐̈𝒓𝒆𝒗𝒊𝒏 𝑺𝒐𝒏𝒍𝒂𝒓𝜾~🦋 #𝐾𝑎𝑟𝑎𝑘𝑡𝑒𝑟 𝑡𝑎𝑛𝚤𝑡𝑚𝚤#

Arkadaşlar size öyle muhteşem haberim varki sizlere karakter tanıtımı yapıcam sonunda..🐣🐣🦋🦋

.....
Gözlerimi açtığımda yoğun bakımdaydım.

Doktor yanımda yoktu Mert ve Yusuf kapının yanına çökmüş bekliyolardı.

Doktor uyandıgımı görünce dışarı çıkıp onların yanına gitti.

Hala sesleri geliyordu.

"Hasta yakınları"

"Biziz" dedi Ali hoca.

"Durumu ne " diye sordu Yusuf endişeyle.

"Hastan'nın durumu iyi ilk başta yara çok açılmıştı. Şu anlık iyi birazdan taburcu ederiz." deyip doktorun aşagı indigini gördüm.

Bu kadar hızlımı taburcu oluyordum.

Ama gerçektende hiç biseyim yok gibi ağrım yoktu bu garipti.

Kapı açılınca gözlerimi kapatım.

"Abi uyuyor hadi gelin ." dedi Kadir sessizce.

Gözümü yavaşça açtığımda Mert ve Yusuf bana bakıyolardı.

"Gécmiş olsun " üçüsü aynı anda bunu söylerken gülmeye başlamıştım.

Mert ve Kadir de gülmüştü.

Ama Yusuf hala durgundu.

Mert bi adım atarak "Leyla niye haber vermedin evden çıkarken çok korktum orda olsam varya ordan hiçbiri sağ çıkmazdı." Dedi.

Yusuf herşeyi hem onlara hem de polislere anlatmıştı.

Mert'in söylediklerine gülerken gözüm Yusuf'a kaydı.

O da bana bakıyordu.

Hala korkuyordu.

Aklıma onun o andaki çaresizligi geldi.

İnsanın sevdiği ölünce insan da ölüyo.

*Hani derler ya insan'ın sevdiği ölünce bi zamandan sonra unutur diye. Belki unutur ama tamamen unutmaz. Nasıl ki biz ilkokul yılarımızı unutuysak yada kücüklügümüzü unutuysak gibi fakat küçük küçükaz da olsa kesintiler var aklımızda.

İnsan asla unutmaz hafızasını kaybetse bile.*

Ona baktıkça tek birşey farkediyordum.

Kendini suçlamasını ve suçlu hisetmesini.

Kadir ve Mert benle biraz sohpet ettikten sonra Ali hoca'nın yanına aşagıya inmiştiler.

Yusuf bana bende ona baķıyordum.

"Yusuf "

Cevap vermeyince ayağa kalkmaya çalıştım.

Karnıma giren ağrıyla daha fazla doğrulamadım.

Yusuf hızla yanıma gelip beni tekrardan eski pozisyonuma getirdi.

"Leyla delirdinmi yat şuaraya zaten biraz sonra gidicez"

"Sen cevap vermeyince__" Yusuf sözümü bölüp " Dinlenmen gerek kapat şimdi gözünü" dedi emir verircesine.

Gözümü yavaşça kapatım.

Saçlarımı okşamaya bâşladığında "Söyle bakalım ne dicektin" dedi.

Gözümü açmadan cevap verdim.