"Sonbahardayız ve sen ince giyinmişsin. Üşüyeceksin Kocho."
Shinobu dün gece yine uyuyamamıştı. Aklı sürekli ablasındaydı. O dönene kadar uyuyamıyordu. Onun eve geldiğini görünce rahatlıyor ancak o zaman uyuyabiliyordu. Bazen eve de uğramıyordu Kanae. Son zamanlarda da kardeşinden bir şeyler gizliyor gibiydi. Shinobu bundan hiç ama hiç hoşlanmadı.
"Üşümem ben."
Kyojuro yanında getirdiği battaniyeyi Shinobu'nun omzuna koymaya çalışınca Shinobu onu tersledi. "İstemiyorum Rengoku. Üşümüyorum."
"Peki."
Sessizce oturdular.
"Rengoku..." Shinobu, stresten titreyen sol elini tuttu. "Bunu ablama söyleme, konuşacaklarımız aramızda kalsın. Son günlerde ablamda bir değişiklikler hissediyorum. Onu rahatsız eden biri mi var birlikte veya buna benzer bir şey?"
"Bilmem. Ablanla çok konuşmayız. Sadece birbirimizi gördüğümüzde selamlaşır ve sohbet ederiz."
"Belki de ben abartıyorumdur durumu."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alevin Kelebeği |ren.shino|
Fiksi Penggemar›kyojuro×shinobu‹ Kocho Kanae, kız kardeşinin itirazlarına rağmen bir iblis avcısı olur.
