"How can you do this to me!!" Singhal ko sa kanya. Ang aking nobyo. He is Ethan Montemayor ang sabi ng iba'y bakit raw ako nalatagal sa kanya, Eh puro babae ang inaatupag niya. Ang iba nama'y hindi makapaniwala at pilit na gumagawa ng butas upang mapaglalayo kami. Lalong lalo ng grupo ni Leana. We'll i guess tama sila. Dahil sa apat na taon kami ay pilit ko paring inaayos ang relasyon namin. Na para bang walang nangyari. Dahil iniisip kong hindi totoong mga sinasabi nila. Baliw nga talaga ako sa kanya.
"I'm sorry I was drunk that time at-"
I cut of his words and slap him. Ayoko na. Dahil sawa nako sa mga pawang kasinungalingan niya.
"I'm done! I'm done with you!" I said at pinunasan ang mga luha kong ngayon tumatagaktak sa aking mga pisnge.
Tumalikod na'ko at sinimulan maglakad. Ngayon alam ko ng gagawin ko. Kakalimutan ko na siya dahil tama na sa apat na taong pagbibingihan ko.
"PLEASE GIVE ME ONE MORE CHANCE AYOSIN NATIN TO. LAHAT NG SINABI NILA HINDI TOTOO MAHAL KITA SELENA ," mahinang bulong niya. Agad akong napatigil ng habulin niya ako at hinagkan patalikod. Ang mga kamay niyang pilit nagsasamuhang huwag siyang iwan. Gusto kong pagbigyan siya ngunit, ayoko na. Dahil sawa nako. Muli ko itong tinanggal at naglakad na para bang walang nangyari.
Tera send me a video while kissing another girl. Dahil naman mabilis itong kumalat sa buong Campus. At masaklap pa ang kanyang ex iyon. Leana want him back. At siguro masaya na siya dahil bumalik na sa kanya si Ethan. That whore bitch!
As the time past by linalayuan ko na siya. Pati sa school at kung saan kami magkatagpo. Hindi naman naging mahirap sa akin iyon. Ngunit sa lahat, Oo masaya silang lahat na wala na kami. Lalong lalo na si Leana. And worst of all ay in a few days Tera texted me na naging sila ulit at buntis ito. My world fell apart ng marinig kong mga katagang iyon. Tila tinusok ako ng libo-libong kutsilyo sa aking dibdib. Ngunit laking pasalamat kong i manage to stand up. Ngunit hindi pa rin mawawalang sakit na dala niya. Para bang umiibig ako sa malayo at tinatanaw lamang siya na nagsisimula nang buohin ang pamilya niya.
Oo masaya ang 4 years na kasama siya. Isa rin iyon sa gusto ko siguro sa kanya.Ngunit hindi pa rin nawawalang chissmiss sa kanya. Na may kalaguyong iba. Ngunit siguro tama sila. Napakatanga ko lang dahil naniwala ako sa mga paliwanag niya.
**
//5 years later//
Successful Judge nako ngayon at masasabi ko paring may kulang. Hanggang ngayon pilit ko parin hinahanap ang saya na dati sa aking mga mata'y nakikita.
**
"Paano ka naman nakakasigurong anak nga iyon ng Ex mo!" Nandito ako ngayon sa korte laking gulat kong si Leana ang lilitisin ngayon. Meron 'rin itong abogado at nandito ang pamilya niya. Ngunit ni isa sa kleyente o sa kanyang asawa'y hindi nagpakita.
"Because we made it anong klaseeng tanong ba iyan!" Inis na saad niya.
"I'm sorry I'm late judge-" tila muling nabuhay ang lakas ko ng makita siya. In five years ay hindi ko na siya nakita ang sabi lamang nila nakapag asawa na raw ito. At pumunta sa ibang bansa.
"Continue" saad ko na lamang.
"We have the DNA results here ur honor at 99.9 for sure hindi ama si Mr. Montemayor", pagtanggol naman ng kabilang panig nagsimula na ring humikbi si Leanna ngayon.
"Ok fine aaminin ko na!! Carlo was the father. And not Ethan. Matagal ko na ring hindi inamin dahil baka magkasundo pa kami ni Ethan. Para panindigan parin nyako ng mawala ka!. But i was wrong. Dahil hinding hindi ka nya nakalimutan Selena!", Giit niya. Wala nakong nagawa at ipatong ang kalakip na kaparusahan. Ngayon denidigest ko pang mga sinasabi ni Leana. Maari ba talagang mahal niya pa ako?
Naglalakad ako sa kabuuan ng Hallway. Tanaw ko ang isang babaeng mestiza na papunta sa gawi ko. Ngunit laking gulat ko na hindi pala ako ang lalapitan niya. Ang nasa likuran ko.
"Hon so anong nangyari sa paglilitis?", Bungad niya ng makarating ito. Sandaling napahinto ito dahil sa presensya ko.
"Hello Judge Good morning", ngiteng saad nya. Tango lamang ang tinugon ko. At tumingin sa gawi ng lalaki. Tila gusto ko nalang lunurin ang sarili ko at mawala nalang dito nanlulumong mga tuhod ko na para bang isang hangin na lamang ay babagsak nako.
"Hon maari mo ba kaming iwan muna?"
"Ok hintayin kita sa kotse. Our princess is waiting na"
Ng pagkaalis niya agad ko syang tiningnan. Masasabi kong mas umasensyo siya ngayon.
"Kamusta kana pala?", Bungad niya
"Ok lang ikaw? Mabuti naman nakapag-asawa kana," utal na saad ko. Pilit kong pinapagaan ang presensyang dulot nya.
Tumango naman ito at ngumite. "Hindi ko makikilala siya ng dahil sayo Selena. Salamat, at pasensya na sa lahat. Ngunit lahat ng iyon ay hindi totoo. I was drunk that night. At hindi ko alam na vinivideohan na kami ng isa sa kasama ni Leana. I do everything i could para sana magkaayos tayo. I love you so much Selena. Pero nalaman kong buntis si Leana. She black male me na kapag hindi ko siya pinakasalan ay masisirang reputasyon ng pamilya ko. Ngunit kahit na sinabi niya iyon hindi ko siya pinakasalan. Dahil alam ko sa sarili ko na walang nangyari. Binigyan ko na lamang sya ng allowance at lahat ng gamit nya. Akala ko matutunan ko rin syang mahalin. Ngunit hindi hinding hindi ka niya mapapalitan. Gusto ko ng sumuko that time. But dumating si Kaith. Sya muling nag bigay liwanag sa puso ko. And now kasal na kami at may isang anak na." Masayang saad nya. Pilit nalang akong ngumite at hindi pinapahalatang nasaktan ako.
"I'm sorry. I was wrong. Sana pinagbibigyan kita magpaliwanag that time. Ngunit huli ng lahat.", Saad ko at mapaklang natawa.
"At least we leave a happy life now. Oh siya aalis nako nagmamadali si misis eh", natatawang saad niya tumango lamang ako at tinatanaw siya hanggang makalabas. Ng wala na siya ay doon ko binuhos ang mga luha ko. Huli ng magsisi, Huli na. Sana na lamang ay binigyan ko siya ng pagkakataon magpaliwanag.
"Mahal Kita Ethan Montemayor at mamahalin kita ng malayo habang tinatanaw kang masaya sa iba. I'm sorry, I'm wrong....
