Gölge Ninja

Ninja Birliği

Walentina yurdun kapısının önüne bırakılmış öksüz bir çoçuk tu yani kendisi bunu böyle biliyordu; Ve şimdilik te böyle bilmeye devam edecekti; Ama gerçekleri ögrenmesi zaman almayacak ken Öğretmeni Bay Ohionun sesi eğitiminin başladığını gösteriyordu...
Ohio neredesin bugün en iyi dersimiz ile başlayacağız savunma dersi bunun sayesin de kendinizi koruyup karşı tarafın gücünü yine kendisine taraf kullanmayı öğreneceksiniz;Buna ne kadar sevindiğimi sizlere anlatamayacak kadar heyecanlanmıştım; Yüzüm de bir tebessüm oluşmuştu...
Hocanın yanına gitmeden önce sağ tarafım da bulunan ayna da son bir kez üstümü düzeltmeye bayılırdım saçlarım sarıydı ve belime kadar uzanan bir at kuyruğu ile kendimi daha güzel hissediyordum; Babam bir kızın ninja olamayacağını söylerdi; Ama ben onun ölümünden sonra ayrı bir ruh haline bürünmüştüm artık yanlızdım; ve bu bir intikam meselesine dönüşmüştü; Ama hiç hoş karşılamayacağım birşeyin olmasına sayılı günler kalmıştı; Ben bunun şimdilik farkın da değildim; Bu düşüncelerden sıyrılıp kendime gelmiştim, ki Ninja birliğinin kapısını zorlayan bir iki kişinin sesi ile hocam ve içerideki diğer öğrenciler irkilmiştik; Bundan sonra anlatacaklarım çoçuklar için uygun olmayabilirdi; Hocamız kapının önüne gelip net bir şekilde konuşmaya şu cümleler ile giriş yaptı;
- Baylar veya herkimseniz oldukça yanlış bir yere ayakbastığınızı söylemeden geçemeyeceğim;
Dışarıdaki tok sesli adam ise hafifçe yutkunduktan sonra konuşmaya başladı;
- Ne diyorsun be sen çabuk bu kapıyı açıp bütün paralarınızı beş dakika içinde önümüze yığmazsanız yanındakileri ve seni öldüreceğimizden emin olabilirsin;
Sesi buz gibi soğuktu o çoçuk halimle ben bile bunu hissetmiştim içlerin de hiçbir duygu emaresi bulunmadığından yüz de yüz emindim; Hocamız ise sakince kapıyı açmadan önce bizlere temkinli olmamız için şunları söyledi
" Hazır olun çoçuklar "
Beklediğim an gelmişti ilk defa bir kavga da yer alacaktım; bütün gücümü toplayıp yumruklarımı sıktım ve gözlerimi kapı girişine dikip gelenleri beklemeye başladım; İçeriye farklı boylar da tam beş adam girmişti; adamlar dan ilkinin boyu uzun ve oldukça iriydi yüzünde küçük mavi bir maske vardı; Diğerlerin de ise aynı tür maskeler olmasına rağmen zayıf ve kötü bakışlı tiplerdi bu adamlardan korkacak değildim; Keşke erken konuşmasaydın be Adela diye sonrasın da kendime söylensem de karşıma gelen ilk adamın darbesiyle yere düşüp bayılmıştım; Beni uyandırdıkları zaman kavga bitmişti;
Hocam iç çekerek konuşmaya başladı;
"Kızım Adela iyimisin ? "
" iyim hocam teşekkür ederim. "
" Seninle çok önemli bir konu hakkında konuşmalıyım dedikten sonra derin bir sessizliğe büründü;
"Ne oldu hocam söyleceklerinizi çok merak ettim doğrusu" diyip sessizce kaderimi beklemeye koyuldum bir yandan ise çok endişelenmiştim; Ve beklediğim gibi de olmuştu zaten ah kızım ya bir şu ağzını kapalı tutsan olmuyor değilmi diye kendime söylenirken hocam konuşmaya başladı;
"Söyleyeceklerim seni üzebilir ama çok yeteneksizsin ve seni ne yazık ki buradan göndermek zorundayım."
- Ne bu olamaz dı duyduklarım korkunç bir rüya olmalıydı;
Ben olayın şaşkınlığı ile dilim tutulmuş bir vaziyette kalakalmıştım;
" Ama yapacak birşeyim yok kızım hem çok zorluyor antremanlar seni ve bu durum diğer arkadaşlarını da kötü etkiliyor. "
Ne şimdi herşey bitmişmiydi;
Dokuz yaşlarında herşeyi daha yeni yeni idrak etmeye başlayan bu duygusal bana kapının önü gözükmüştü ; Söylenenleri sonuna kadar dinledikten sonra dövüş okulundan ayrılmadan önce eşyalarımı toplamak için izin isteyip odama çekilmiştim;
Kendi odama gittiğim de duvarlarda ninja okulunun kırmızı boyalarla duvarlara yazılmış ismi beni karşılamıştı ve önümdeki masa da duran pirinç levhadan yapılma ödüller ve renk renk maskeler onları kendi elimle yaptığım için yanımda götürmekte bir mahzur görmedim; Hem bir ninjanın en büyük silahı kendisini iyi saklayabilmesidir diye söylerdi hocam işte size anlatacağım kötü anda buydu benim için daha çoçuk yaşta yollara düşüp gezgin ninja olacaktım; Biraz düşününce hiç te kötü bir durum gibi gelmemişti kulağıma hatta sevinmiştim; Şimdi diyeceksiniz bu kız ne diyor ya
Ninjalar her yolculukta yanlız olmalıdır yani insan elinde sonunda yanlız kalırdı; Hem bu yanlızlığım da uzun sürmeyecekti; Ama şimdilik oralara daha var süprizi kaçırmayayım; Kafamın karışıklığından sıyrılıp kendimi topladıktan sonra eşyalarımı da toplayıp kapının önüne çıkmıştım bile arkadaşlarım da benim gidişime üzülüyordu; Ama yapacakları birşey yoktu onlar da burada öğrenciydi...