Yeni Gelenler

YG-17

Kantinde otururken yanımıza Savaş,Rüzgar ve Ateş gelip oturdu.Ateş kollarını masaya koyup "Derste değişsin o zaman derken ney kast ettin"diye Toprağa sordu Toprak rahat bir tavırla "Anlamamazlıktan gelme"

"Açık konuş"

"Bu Helinle aranda olan bi mesele bana değilde ona sorsana"dediğinde Ateş bakışlarını Heline çevirdi.Hiç kimseden ses çıkmayınca Savaş kendini tutamayıp "Şu konuyu anlat artık Helin de ortadaki tatsız anlaşılma kalksın"

Helin oturduğu sandalyeyi biraz daha masaya çekip "Anlatılacak bişey yok aslında Ateşin gördüğü kişi Boraydı yani Toprağın abisi Demirin arkadaşı olay bundan ibaret"dedi

Rüzgar imalı bi şekilde "Dışardan bi arkadaşlık ilişkisi gibi gözükmüyordu ama"

Helin sinirli bi şekilde "Bazı şeylerde dışardan olduğu gibi gözükmü ama konuşunca herşey halloluyo"

Ateş olaylardan sıkılmış olucak ki masadan bi hışımla kalkıp gitti.Rüzgar ve Savaş, Ateşin arkasından gittiklerinde Helin kafasını masaya koyup "Al işte olacağı buydu kime laf anlatıyoruz ki biz"dedi.Toprakla Helini teselli edecek doğru kelimeleri bulmakta zorluk çekiyoduk. Toprak elini Helinin omuzuna koyup "İstersen dersi kırıp eve gidebiliriz"

Helin başını kaldırıp "Olur" dedi.

Çantalarımızı alıp okuldan çıktık yolda giderken Rüzgar mesaj atmıştı

"Nerdesiniz?"

Geri cevap atıp eve gittiğimizi söyledim çok geçmeden tekrardan mesaj atmıştı

"Harika Ateş kapının önünde duruyo Helinle yanlız bırakmaya çalışın"

dediğinde mesajı Topraka gösterdiğimde "İşte bu" diye sevinç tepkisi verdi.Helinin o kadar canı sıkkındı ki bizi duymuyordu resmen.

Eve geldiğimizde Rüzgarın dediği gibi Ateş kapının önünde duruyodu. Helin gözlerini devirip "Arkamıza bile bakmadan eve giriyoruz tamam mı"dedi.Toprakla birlikte sadece başımızı sallaya bilmiştik.Eve doğru tam yürürken Ateş Helinin kolunu tutup "1 dakika konuşa bilir miyiz?"diye sordu.

HELİNİN AĞZINDAN

Kızlara dönüp başımla gitmeleri için işaret yaptım.Ateşe döndüğümde kolumu hızlıca çekip "Dinliyorum" diye sert bi ses tonuyla söyledim.

Ateş derin bi nefes alıp "Böyle konuları konuşmayı hiç beceremem onun için saçmalarsam kusura bakma"

Ateşin lafını bölüp"Çok fazla vaktim yok onun için ne diyeceksen de"

"Helin bak bana kızgın olduğunu biliyorum ama kendimi açıklamam izin ver.Markette seni o herifle görünce kan beynime sıçradı ağzımdan çıkan kelimelerin seni incite bileceğini hiç düşünmemiştim"

"Mantıklı konuşmadığını fark ettiğine sevindim"

"Senin o herifle görünce mantık diye bir şeyin kaldığını mı sanıyosun.İlk defa birine karşı bu kadar farklı duygular hissediyorum ve sen bana mantıktan bahsediyosun.Helin beni ne kadar değiştirdiğinin farkında mısın ablam öldükten sonra hiç bi kıza karşı böyle bir şey hissetmemiştim belki duygularımı anlatmakta benim kadar kötü olan biri yok ama kısaca özet geçeyim "Seviyorum" "dediğinde yüzümde kendiliğinden oluşan gülümsemeye engel olamadım.Gülümsememi saklamak için başımı yere eğdim.

"Ateş ne diyeceğimi bilmiyorum"dediğimde başımı kaldırıp "Söylemen gereken tek bir şeyi söyle tek bi kelimeyi"

Ateşin gözlerinin içine bakıp "Seviyorum"dedim.

Ateş yüzümü avucunun içine alıp dudağını dudağıma bastırdı.Balkonlardan alkış sesi gelince kafamızı çevirdiğimde Savaş,Toprak,Rüzgar ve Özge bizimin evin balkonundan bizi izleyip tezahürat yapıyolardı.Ateş gülümseyip "Kapıyı açın artık üşüdük burda" dedi.