Yeni Gelenler

YG-1

"İzmir seferli uçağımız 20 dakika sonra kalkacaktır"

Anonsun sesiyle son birkez birbirimize baktık.Annemin,Sevgi teyzenin ve Hatice teyzenin gözleri dolmuştu.Biz 6 yaşımızdan beri birlikteydik,hiçbir zaman ayrılmamıştık yaptığımız hatadan dolayı ailelerimiz kendimize çeki düzen vermek için bizi İzmire yolluyordu.Helinin anneannesi Meryem teyzenin yanında kalacaktık.Hüseyin amaca bize dönüp

"Bize kızgın olabilirsiniz ama bu yaptığınız son noktaydı.Sabrımızı taşırdınız artık size ne kadar yü versek şımardınız"

Babam Hüseyin amcayı kafasını sallayarak onaylıyodu şimdi öğüt verme sırası babamdaydı

"Ne yaparsanız yapın affettik herzaman arkanızda olduk ama siz bundan yüz bulup neler yaptınız 17 yaşındasınız ve siz hala 6 yaşındaymışsınız gibi çocukca hatalar yapıyosunuz büyüdüğünüzü fark edin"

Toprak saatli bir bomba gibi yanımda oturuyordu ve elinde sonunda patlıycaktı

"Biz büyüdük bunu fark edemeyen sizsiniz.Bunların sorumlusu biz miyiz siz misiniz?"

Murat amca sessizliğini bozup konuşmaya başladı

"Ne sen ne Özge nede Helin büğüdü birdaha ki hatanızda..."

"Birdaha i hatamızda nereye göndericeksiniz daha uzağa mı?"dediğimde

Hüseyin amca tam konuşacakken anansun sesini duyunca valizlerimizi alıp ailelerimize sarıldık.

.....

Uçağa bindiğimizde hostes yardımıyla kemerlerimizi bağladık Toprak ve Helin başlarını omuzlarıma koyduklarında derin bir nefes aldım Toprak kısık bir sesle

"Yeni bir hayat ha" dedi

Helin ortalığı yumuşatmak için

"Yeni ve eğlenceli bir hayat" dedi.

İzmire gidişimiz belki bizim dönüm noktamız olacaktı kim bile bilir ki.