Mavi Rüyam

Ayrılma vakti...

GENÇLER BİLİYORUM BİRAZ UZUN BİR ARA OLDU AMA KENDİMİ TOPLAYIP YAZAMIYORUM BİR TÜRLÜ.NEYSE SİZE İYİ OKUMALAR...

-"Ne hayır şaka yapıyor olmalısınız ?"

-"Mavi Hanım biraz sakin olur musunuz ?"

-"Hayır olamam.Orda benim yüzümden arkadaşım komada yatıyor ve benim sakin olmamı mı bekliyorsunuz? "

-"Tamam ama suan ailesi bile sizin kadar endişelenmiyor."

-"Umrumda mı sanıyorsun ? "

dedikten sonra kadının yüzüne telefonunu kapattım.Salak kadın ya bana dediği şeye bak "Ailesi bile sizin kadar endişelenmiyor." Banane ailesinden.Orada benim yüzümden komada yatan genç bir çocuk yatıyor.Ben burada okul değiştiriyorum.Babamla tek kelime konuşmuyorum.Ve benden sakin olmamı bekliyorlar "ŞAKA GİBİ" Yarın cuma ve ben Baylee ve alıştığım tüm arkadaşlarımdan tekrar ayrılacağım.Odama girdim ağlamaktan şişmiş gözlerime aynadan bakıp tekrar tiksindim kendimden.Yüzümü yıkadım ve havlupandan ısınmış havlumu alıp yüzüme sürdüm.Biraz iyiydim sanırım hastaheneden geleli 2 gün oldu ve 2 kere banyo yaptım.Ama hala o hastahane kokusu üzerimden gitmedi.Bilgisayarımı açtım facebook,twitter ve biraz instagrama bakarken zaman geçmedi saat 23.36'ydı babam odaya girdi.

"Hadi yat artık"dedi. "Tamam" dedim.Babamla bu gibi konuşmalar dışında hiç bir şey konuşmuyorduk.Zeynep'i aramak istedim.Zeynep kim diye sorarsanız benim 7 yıldır en iyi arkadaşımdı.Hatta daha bile fazla belki en çok o üzülmüştür gidişime belki en çok ben üzülmüşümdür ondan ayrılışıma.Artık gözlerime hakim olamıyordum.Kapanıyordu sanki bütün dünyanın yükünü taşıyormuş gibisine.

Sabah olmuştu ağlamaktan moraran gözlerime biraz rimel ve göz kalemi sürdüm.Rengi kaçmış dudaklarıma ise biraz parlatıcı saçımı at kuyruğu yaptım.Babamın yüzüne bile bakmadan kahvaltı yaptım.Yol yaklaşık 15dk sürüyor o arada kulaklığımı taktım.Ve öylesine şarkı açtım şansa bak en sevdiğim şarkı "DUMAN-SENDEN DAHA GÜZEL" Tabii bu moralle çok güzel dinlenir ya.Şarkı bitmişti biz okula yaklaşmıştık ben kulaklığımı çıkardım babam arkamdan şöyle seslendi : "Arkadaşlarınla vedalaşmayı unutma ! " Zaten içim kan ağlıyor.Kendimi suçlu hissediyorum.Ve bana dediği şeye bak yazık...Tabii Baylee ve okuldaki kimsenin yani size bahsetmediğim yakın arkadaşım James'in bile.Hatta Baylee'den bile daha yakın anlaşıyorum.Çünkü o beni anlayabiliyor.Baylee her ne kadar kız olsa bile fazla saf.James'in ailesi çok küçükken onu terkedip gitmişler.Yetimhanede büyümüş.Bir türk aile tarafın evlatlık alınmış sonra buraya yerleşmişler.Zaten okulda bir tek James türkçe biliyorum.Yani benim bildiğim kadarıyla.Dikkat çekmeden sınıfa doğru çıkmaya çalışıyorum.Zaten çarşamba gününden beri herkes beni soru yağmuruna tutuyor.Edmon ile ilgili.Koridorda James'i gördüm.Yanıma yaklaştı ve ona dedim ki "James acil okul çıkışında konuşmamış lazım kafayı yiyeceğim." Daha James'e bile okuldan gideceğini söylememiştim.Korkuyordum üzülmesinden."Tamam canım umarım önemli bir şey yoktur." Hı James hiç önemli bir şey yok zaten.Gerçi çocuk hic bir şey bilmiyor ki suçlamayalım boşu boşuna.Öğle tatili gelmişti James beni arabasıyla bir cafeye getirdi.Oldukça şık ve eğlenceliydi tabii eğlenmeye halim varsa.Cam kenarındaki pembe ve mor koltuklu sarı masaya oturduk.Ben oralet söylemek isterdim ama şimdi ayıp olurdu.Onun için limonata söyledim.James ise sütlü kahve söyledi.5 dakika sonra sipareşlerimiz geldi ve James "Artık anlatmaya başlayacak mısın ? " "Zaten yüreğim olsa anlatmaya başlarım."

-"Hadi artık"

-"Tamam ama bir anda söyleyeceğim."

-"Mavi hadi."

-"Tamam söylüyorum.Okuldan gidiyorum, Edmon komada." dedim rakamdan Hüseyin Bold koşturuyormuşcasına.{kelimeye bak hele}
James içtiği sütlü kahvenin yarısını yere döktü ve sonradan bir patlamayla "Nee"
Dedi.Refleks olarak "Ne değil efendim dedim." bana "Şakanın sırası değil"dedi.Haklıydı.
-"Nasıl ama ya ben hayatımda yakın olmadığım kadar sana yakın oldum eğer sen bir yere gidersen bende gelirim."

-"James saçmalama sonra baban sana kızar."

-"Kızarsa kızsın umrumda mı ?"
İşte bu yüzden James'ti arkadaşı için her şeyden vazgeçebilen.

-"Neyse bu konuyu geçelim Edmon için çok endişeleniyorum.Benim yüzünden oldu.Ben o arabaya binmeseydim hiç biri olmazdi.Ama o şimdi ölümle uç uca "

-"Mavi harbi senin kafan çalışmıyor.Eğer sen onu biraz daha yavaşlatmasaydın.O daha fazla hızla daha farklı kazalara sebep olabilirdi."

-"Bilmiyorum James bilmiyorum."

"Neyse hadi kalkalım"dedi James.Haklıydı öğlen arasinin biesine az kalmıştı.Okula vardık.Ve son derste kimseye söylemeden bir tek Baylee ve James ile vedalaştım.James'e sana her şeyden haber vereceğim diye söz verdim.Aynı şekilde Baylee'yide.
Eve geldiğimde babam yoktu.Kendime dışarıdan pizza söyledim. Yarısını yedikten sonra yatağa kuruldum.Ve biraz dizi izledikten sonra mutfağa gidip atıştırmalık bir şeyler aldım.Cips vs. Ödevlerini yaptıktan sonra babamın anahtar sesini duydum.Yine gelmişti ben onsuz daha mutluydum.Keşke nöbeti olsaydı.Sanırım biraz mutfakta bir şeyler atıştırdı.Televizyondan haberlerin sesi geliyordu. Sonra şöyle çığırdı "Mavi kızım gel buraya" hizmetçisi vardı sanki "Movo gol boroyo" yanına gittim isteksizce "efendim baba" dedim.

-"Nasılsın "

-"İyiyim baba,sen ?

-"Sana üzüleceğin bir haberim var."korkudan içimde kelebekler horon geliyordu.

-"Dinliyorum."

".......... İşte böyle..."

"Nee inanmıyorum gerçekten mi ? "

Merhaba nutişkolar.İnsallah bu bolumu begenirsiniz.Size uzun yazmaya çalıstim.Medya Zeynep.Sizleri seviyorum.Yorum ve vote bırakmayı unutmayın...
-Cupcakemonsterlove ♥