Evet kaza yapmıştık.Ve ben bedenimi dahi hissetmiyordum tek aklıma gelenler babam ve ailem olmuştu.Korkuyordum.Edmon'dan şöyle bir ses geldi
-İyi misin BEBEK ?
Biz burada ölüyoruz dediği şeye bak.
-İyiyim.
sanırım bariyerlere çarpmıştık.Ve araba pertti.en son başımın döndüğünü hatırlıyorum gözlerimi açtığımda babam karşımdaydı.Gözlerindeki korkuyu hissedebiliyordum.Sadece:
-Baba
diyebildim.Ama şunları duydum.'Yanımdayım tatlım buradayım geçti' en son tam olarak gözlerimi açtığımda babam b aş ucumda duruyordu.Ona :
-Edmon nasıl ?
-Edon çok iyi değil tatlım.Yoğun bakımdan ama iyileşeçek.Sen kendini nasıl hissediyorsun ?
-Ben.
diyebildim sadece başım ağrıyordu cümlenin devamını getirmekte zorlandım.
-Ben iyi miyim ?
-İyisin tatlım.Hemde hiç olmadığın kadar.
-Baba ben şey.Nasıl diyeceğimi bilmiyorum.
-Şu anda sen çok yorgun bir kızsın.Bunları yarın konuşup gereğine bakacağız.
-Ama ben çok özür dilerim.
-ŞŞŞŞ.
Dedi.Sakin sessiz huzur veren ses tonuyla.
-Benim şimdilik işim var 1 saate kadar gelirim odadan sakın ayrılma.
-Peki.
Peki dedim ama içim içimi kemiriyordu.Edmon nasıl ? Ne yapıyor? hepsi kafamda dönüp duruyordu.en sonunda dayanamıyıp kalktım.Kalkmaya çalıştım aslında ama kalkamadım. 3.denememin sonunda başardım.Serumu kolumdan tam tabiriyle kopardım.MÜTÜŞ hastahane kıyafetlerimle ben tam bir ahenk içindeydik.Koşa koşa yan odaya gittim.Ve ağzımdan şunlar döküldü:
-Ne kadar da masum yatıyorsun.Ne kadar da olanlardan habersiz.Özledim bebek diyişiniz özledim.
Arkamda bir nefes hissettim.Arkamı döndüğümde dönmez olaydım.
-Medya kaza.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavi Rüyam
Fiksyen Remaja16 yaşında bir kızın alt üst olmuş hayatı.Babasıyla işi nedeniyle gittiği Miami'de kavgayla tanışan Edmon'la yaptığı kazayla uzaklaşmaları.Ve muhteşem kalplerinin,sevgilerinin,umutlarının gücü. "Kalbini sessizliğe bırakan kız" -Bir Aşkın Hikayesi
