Can't Forget The Past [ ON - GOING ]

31 ( throwback 28 )

After 1 year....

Edward pov

And I now officially pronounced you as a husband and wife! Sabi ng pari ... Congratulations to the newly wedding, Mr. and Mrs. Barber.. Dagdag pa nito...  You may now kiss the bride.... Pagkasabi no'n ay excited akong inangat ang belo ni Maria Ella May Barber, my wife.

Nakita kong namumula ang mukha nito as I kiss her.. Pagkadampi palang ng mga labi namin ay ayoko ng matapos pa ang lahat at sana'y wala nang problemang dumating....

Pero,

after 7months matapos ang kasal namin ay isang kahindik-hindik na balita ang dumating sa akin.. Nakatakas sa kulungan si Arturo Fajardo Mielly, at pinatay nito ang asawa ko... At ang mas masakit ay wala ako sa tabi nito nung pinatay siya..

At ang pumatay sa asawa ko ay patay narin dahil pinatawan ito ng Death Penalty sa lalong madaling panahon ng mahuli ito.. At lahat ng kasabwat nito sa pagtakas ay ikinulong din and no chance of parole..

E N D   O F   T H R O W B A C K .....

Masakit... Masakit para sa akin ang pagkamatay ng asawa ko... Lalo nang wala ako sa tabi nita dahil nasa Europe ako nung panahong na'yon dahil nagkaroon kami ng meeting sa isa ko pang negosyo.. And Yongji is there,too....

Ngayon, nag-iinuman na kaming magpipinsan pero nang pumasok sa balintataw ko ang mukha ng asawa kong parang bubuga ng apo ay huminto ako sa pag-inom ng alak... At tila buhay pa ito dahil naririnig ko pa ang boses nitong pinagalitan ako sa pag-inom ng alak....

Ayan ka na naman! Iinom ng alak tapos magsusuka kapag di na kaya! Ilang beses ko bang sabihin sa iyo na nakakasira sa kalusugan ang pag-iinom ng alak?!

Honey naman, minsan lang naman ito.. Nagkayayaan lang kaming magbabarkada... Paglalambing ko sa kanya.

Tse!  Huwag kang tumabi sa akin matulog! Amoy alak ka! Ayoko ng amoy alak! Sabi nito at magmamartsa patungo sa kwarto namin...

Napapailing nalang ako kapag naiisip ko ang sandaling samahan namin bilang mag-asawa....

It's been 11years.... 11years na siyang wala at iniwan ako ..... 11years na din akong hindi dumadalaw sa puntod ng asawa ko... 11years ko ding sinusubukang magmove on pero wala pa rin ....  At parang gusto ko nang sumunod sa kanya .....

Tulog na ako guys! Sabi ko sa kanila  at umalis papunta sa kwarto ko...

Kinabukasan, ay maaga akong gumising... Dadalawin ko ang puntod ng asawa ko at baka doon muna ako matutulog... Magkacamping muna ako sa tabi ng puntod ng asawa ko.....

Pagkababa ko sa hagdan ay nakita ko sa salas ang mga kaibigan ko at kausap nila si mommy.... Mukhang seryoso ang usapan nila dahil andun din ang ibang kamag-anak at pati natin ang mga kamag-anak ng asawa ko...

At maya-maya'y....

Oh my God! Totoo ba iyan,Yongji?! Si mommy na umiiyak..

I'm sorry,tita. Hindi namin kayo nasabihan agad dahil walang kasiguraduhan ang lahat... 11years na ang nakalipas,tita.. at 9years ago nang makatanggap kami ng sulat... Sinisiguro po muna namin ang lahat kung totoo ba talaga  ang sinabi sa sa sulat... Kaya, nung pumunta kami sa puntod niya ay sira na ito, wala na doon ang katawan niya. Kaya, pumunta kami agad sa hospital na sinabi sa sulat at do'n na po namin na confirm na totoo lahat .. Sabi ni Yongji at ako naman at tila kinabahan sa pinag-usapan nila...
Nakita ko si Yongji na yumuko at ang mga kamag-anak ko at sa asawa ko ay umiiyak din sa narinig.

Patawad po,tita kung hindi namin sinabi agad sa inyo... Kalalabas lang po kasi ng quadruplets at hanggang ngayon ay wala pa po silang pangalan. Karapatan po ni Edward malaman ang lahat ng ito po,tita... Lalong-lalo na hinahanap na ng quadruplets ang ama nila habang nasa hospital parin si Maymay at comatose parin po hanggang ngayon.

---------