Cinderella's Drunk

Chapter Two

'plagiarism is the outcome of jealousy'-Calypso

Napaungot siya nang maramdaman ang masakit na sikat ng araw na diretsong tumatama sa mukha niya.Her head was aching and half of her body felt numb.

Nang maimulat niya ang mga mata ay nanlalabo ang kaniyang paningin.Hindi niya rin magawang maimulat ng maayos ang kaniyang mga mata dahil tila naninibago ito sa liwanag.

It took her few minutes before her eyes finally adjusted to the light. Una niyang nasilayan ang kulay asul na kisame,inilibot niya ang paningin at narealisang nasa loob siya ng isang kwarto. The furnitures were placed perfectly and the walls were painted denim blue.

The room felt strange.Gusto niya ang nakikita niya ngunit hindi niya alam kung nasaan siya. Tila hindi pa siya napadpad sa kwartong iyon kailanman.Hindi niya maalala.

Namamanhid man ang mga binti ay pinilit niyang bumaba mula sa malambot na kamang kinahihigaan niya.Muntik na siyang mapasubsob sa sahig dahil sa naghihina niyang mga binti,mabuti na lamang ay kaagad siyang nakahawak sa kable ng kama.

Binaybay niya ang pader hanggang sa makarating siya sa harap ng isang malaking salamin.She saw a girl standing in front of the mirror wearing a black dress,posseses a short red hair.Meron itong maliit at bilugang mukha, pointed nose paired with full and round lips.May mga sugat din ito sa mukha partikular sa gilid ng labi.

She slowly raised her hand to hold her face.

Was she staring at herself?

Hindi siya makapaniwalang sarili niya ang nakikita sa salamin. Was it really her? Hindi siya sigurado dahil hindi niya matandaan kung ano nga ba ang itsura niya.

Hindi niya maalala...

Her name?

Her age?

Her home?

Where she is?

She couldn't remember anything.

Bakit? Bakit wala siyang maalala?

Pinilit niyang maalala ang mga bagay-bagay pero walang nangyayari, wala siyang maalala. Paano? Paanong nangyari?

Napasabunot siya sa buhok nang maramdaman niyang kumirot ang ulo niya. And it was because she was forcing herself too much to remember pero kahit anong gawin niya ay wala siyang maalala. She felt like an empty bottle floating in a vast ocean.Walang kaalam-alam at hindi alam kung saan tutungo.

Again,she forced herself to remember atleast something pero walang nangyari,napaupo na lamang siya sahig habang sapo ang kumikirot niyang sentido.

"Coal?Jusmiyo,Señorito!Gising na si po si Coal" napalingon siya sa babaeng bigla na lamang sumigaw nang napakalakas na tila ba gulat na gulat.It was a an old woman,probably in her mid 60's and wearing a long floral dress. Nakatayo ito sa gilid ng kama niya habang may hawak na isang tray na may lamang mga pagkain.Hindi niya ito kilala,hindi din pamilyar sa kanya ang mukha nito.Bigla siyang kinabahan pero dapat nga ba siyang kabahan? She could be her grandma,it's not impossible.Alam nito ang pangalan niya.

The old woman yelled 'Coal', baka yun ang pangalan niya.

She opened her lips to utter a word but her throat felt dry. Madami siyang gustong sabihin at itanong pero hindi niya magawa. Her lips and throat won't cooperate.

Ipinatong ng matandang babae ang tray ng pagkain sa kama niya saka ito naglakad patungo sa kaniya. The old woman sat beside her and hugged her.

"Salamat naman at nagising ka na ija," mahinang bulong nito sa tenga niya. She didn't move a bit. Hinayaan lamang niya itong yakapin siya hanggang sa may narinig siyang yabag na papalapit.