BAD GAME

BAD GAME 22.Bölüm

Evet biliyorum yeni bölüm biraz geç yayınlandı :/ Bu sene lise son olduğum için çok yoğundum. Bu yüzden bölüm yazacak vaktim yoktu. Bu aralar biraz vakit bulup alel acele yazmaya karar verdim. Bu arada hepinizi çok özledim aşklarım. İyi okumalar c:

Harry'yi yavşça üstümden itip ayağa kalktım. Belki siz onunla beraber uyuyacağımı düündünüz ama yanılıyorsunuz. Evet onu özlemiş olabilirim ama bu onun sarhoş halinden faydalanacağım anlamına gelmez. Kapıya doğru ilerlediğimde arkamdan Harry'nin sesini duydum. "Yanımda kal" Aldırış etmeyip odadan çıktım. Zayn'in odasına doğru yürümeye başladım. Muhtemelen sabahı dışarda geçirecekti. Odaya girip yatağa gömüldüm. Gerçekten çok yorulmuştum. Harry'den Melissa'dan. Kısacası herşeyden..

Uyandığımda, eğilmiş bana bakan bir çift ela göz gördüm. "Hey!" diye mırıldadığımda Zayn "Sonunda uyandın küçüğüm" dedi. Bana böyle seslenmesinden gayet memnun bir şekilde yarım yamalak gülümsedim. Tıpkı benim olmayan abim gibiydi. Beni koruması hoşuma gidiyordu. "Çok açım" diyerek ayağa kalktığımda o hala aynanın karşısında saçlarını düzeltiyordu. "Ahh! Çapkın şey!" diyerek gülmeye başladım. "Buraya gel küçük yaramaz" deyip bana doğru koşmaya başladı. Odanın içinde saklanacak yerim yoktu. İşte şimdi yanmıştım. Zayn beni yakalayıp gıdıklamaya başladı. Ah hayır ama benim tikim vardı. Ben kahkaha attıkça o da gülyor ve beni daha çok gıdıklıyordu. Kapının açılma sesiyle gözlerimi açıp baktım. Harry kapıda öylece durmuş bizi izliyordu. Zayn kafasını ona doğru çevirip "Ne duruyorsun dostum gelip yardım etsene" dediğinde Zayn'e şaşkınlıkla bakıp "Heyy! Sakın!" dedim ve ondan kurtulmaya çalıştım. Harry hiç birşey demeyip kapıyı çarpıp gitti. "Ne oldu şimdi? Harry dün akşam senin odanda uyumuş" sonunda gıdıklamayı bırakmıştı. Neler olduğunu anlatmaya nerden başlamalıydım bilmiyordum.

"Evet dün gece odamda uyuya kaldı. Ben de senin odana geldim" dediğimde kafasını salladı. "Hadi yemeğe inelim" Zayn yataktan kalktı ve beni de kaldırdı. Beraber odadan çıkıp mutfağa doğru ilerledik. Herkes yemek yiyordu. Bugün çocukların konser günüydü. "Günaydın" dedik ikimizde. Çocuklar bize doğru dönüp teker teker "Günaydın" dediler. Onları böyle görmek hoşuma gidiyordu. Masaya oturup bişeyler atıştırmaya başladım. "Holly, işin yoksa yemekten sonra seni dövmeciye götüreceğim?" dedi Niall. Liam konuşmaya atlayıp "Niall, ağzın doluyken konuşmamaya dikkat et" dediğinde masadakiler Harry hariç herkes gülmeye başladı. Biliyorum bu huyundan asla vazgeçmeyecekti. Kafamı olur anlamında sallayıp Niall'a gülümsedim. Niall genelde dövme yaptırmazdı belki de beni biriyle tanıştıracaktı.

Yola çıkmıştık bile. Niall tanınmaması için siyah bir peruk, şapka ve gözlük takmıştı. Ben de kızıl kıvırcık bir peruk taktım. Hayranlar bizi görürlerse peşimizi bırakmazlar. O yüzden böyle giyiniyorduk. Dövmeciye geldiğimizde Niall kulağıma yaklaşıp "Seni hoşlandığım kızla tanıştıracağım ama o bunu daha bilmiyor" dediğinde gülümsedim. "Peki" İçeriye girdiğimizde müşterisine dövme yapan sarışın ve güzel yapılı bir kızla karşılaştık. Bizi görünce oturduğu yerden ayağa kalkıp Niall'a tokalaştı. (Niall'ın yavuklusu http://www.h3dwallpapers.com/wp-content/uploads/2014/08/Tumblr_girl-2.jpg) Sıra bana geldiğinde kız bana bakıp "Merhaba" dedi ve elimi sıktı. "Merhaba" deyip gülümsedim. "Siz oturun işim biter bitmez size döneceğim" dedi sarışın kız. Niall beni koltuğa doğru itmeye başladı. Oturduğumuz an söze başladı. "Nasıl?" Çok mutluydu. Sanki heyecandan havalanacak gibiydi. "Ne nasıl?" dediğimde biraz bozulup "Dalga geçme Holly! Nicola'yı diyorum" hafif gülümseyip "Nazik sevimli bir tip" dedim. 

İsminin Nicola olduğunu öğrendiğim kız yanımıza gelip "Ee Niall bizi tanıştırmayı unuttun galiba" "Evet bende tam onu diyordum." Niall beni gösterip "Kız arkadaşım Holly" deyince kafamı ona doğru çevirip gözlerimi pörtlettim. Ağzımı açıp tam konuşacakken Niall eliyle ağzımı kapatıp bana gülümsedi. Kız elini uzatıp "Memnun oldum. Bende Nicola" dedi. Elimi uzatıp tokalaştık. Ah Nialler eve gidince görüşeceğiz diye içimden geçirdim. Kız gerçektende iyi biriydi. Niall çok şanslıydı. Tabii eğer çıkarlarsa. Sohbetimiz çok güzel geçmişti. Artık eve dönme vaktiydi. Peruklarımızı takıp arabaya bindik. "Kıza neden yalan söyledin!" "Çünkü öyle olması gerekiyordu." "Saçmalama Nialler! En azından bana bunu evden çıkmadan önce söyleyebilirdin" "Kabul etmeyeceğini biliyordum Holly" "Yinede sana küstüm.Gönlümü almadan seninle biryere çıkmak yok!" dediğimde bana masum masum bakmaya başladı. "İşe yaramıyor artık." dedim ve kafamı cama yasladım. O da daha fazla zorlamadı. İşe yaramayacağını biliyordu çünkü.

Eve geldiğimde kendimi yatağa attım. Yorulmuştum. Acaba Harry ne yapıyordur? Sesini duymak için gizliden aramak çok iyi fikirdi. "Alo" ah o uykulu sesini özlemişim. "Lou sen misin?" dediğinde kapatmıştım. Her ne kadar 'benim Holly' demek istesemde yapamazdım. Gerçekten çok iyi gelmişti. Aşık olduğum adamla aynı evdeyiz ama o, onu unuttuğumu sanıyor. Öyle sansın da. Böylesi bizim için daha iyi. Simon'la yaptığım anlaşmayı duysa bana çok kızacak biliyorum. Ama bu onun iyiliği için. Onu seviyorsam onun için herşeyi yapmalıyım. Gözlerimi kapattım ve Harry'le yaşadığımız eski anıları kafamda canlandırdım. Kendimi fazla kaptırmamalıydım. Nasıl olsa yakında burada olmayacağım. Kendimi buna şimdiden alıştırmam gerekiyor. Hoşçakal Harry..

Biliyorum bölüm kısa ama benim için hiç kolay olmadı. Anlayış göstereceğinizi biliyorum canlarım. Yb sınavlarım bittiğinde yani 7 Mayıstan sonra gelecek. Sizi seviyorum :3