ANGST

4

29 JUNI 2014

Ik werd wakker en keek hoe laat het was, het was nog maar kwart over 7. Pfff ik heb de hele nacht slecht geslapen enige wat ik kon doen was ronddraaien in mijn bed en nadenken over wie die man kon zijn. Ik was doodmoe. Hoe moest ik me nou nog normaal kunnen gedragen alsof er niks was gebeurd? Ik stapte uit bed en kleedde me om en liep naar de badkamer, toen ik in de spiegel keek zag ik iemand die heel moe was alsof ze al een week niet heeft geslapen. Ik waste mijn gezicht en deed wat make-up op om er nog een beetje normaal uit te zien. Ik liep naar beneden en zoals altijd was Daan alweer wakker en riep: ''Hoi Laja.'' Ik lachte en knuffelde hem. ''Heb je honger?''vroeg ik. Daan haalde zijn schouders op, hij zou vast wel honger hebben. Ik maakte een broodje voor hem zonder korstjes en gaf het aan hem. Hij begon snel te eten, dus blijkbaar had hij toch wel honger. Zelf pakte ik muesli en dronk er nog wat sinaasappelsap bij. Toen ik de eerste hap nam ging de huistelefoon af. Zuchtend stond ik op en nam de telefoon op, ''Hallo met Lara.'' zei ik. Ik hoorde getik aan de andere kant van de lijn, het leek een beetje op een klok die tikte maar dan veel harder. ''Hallo, wie bent u?'' vroeg ik. Weer geen antwoord. Ik bleef een paar seconden bewegingsloos staan. Daarna werd er opgehangen. Wat was dit nou weer? De laatste tijd gebeuren er zoveel dingen, ik zie een enge man bij een pizzeria en de bios, ik word al een paar dagen gebeld door een prive nummer. Zal ik het vertellen aan mijn moeder? Nee, dacht ik in mezelf. Dan gaan ze de politie enzo bellen en dan krijg ik gezeur thuis en op school. Ik probeerde mezelf gerust te stellen door in mezelf te zeggen van: het komt wel goed. Het is gewoon iemand die grappig wil zijn. Er is niks aan de hand. Ik zette een rustig muziekje op en probeerde een beetje te rusten. Ik viel bijna in slaap toen Arjan naar beneden kwam. ''Goedemorgen Laraaa!''zei hij heel enthousiast. Ik lachte en zei: ''Goedemorgen Arjan.'' Hij was altijd zo enthousiast dat hij je erg vrolijk kon maken. Het leven was zo mooi in zijn ogen. Hij had geen zorgen, hij maakte zich nergens druk op en was altijd vrolijk. Na een paar uur niksen bedacht ik me dat ik beter voor school bezig kon gaan, aangezien ik ook nog een verslag van scheikunde moet maken en nog moet leren voor Engels & Duits. Ik ging naar boven en begon eerst met mijn scheikunde verslag waar ik natuurlijk weer niks van snapte. Ik pakte mijn telefoon en begon te appen met Elif.

Elif snap jij dat verslag van scheikunde?

Elif kwam meteen online alsof ze wachtte tot dat ik iets zou sturen.

Mwah beetje het gaat over de ontleding van stoffen enzo

Ja zo ver was ik ook wel gekomen schat

Hahahah, verder snap ik hem ook niet, maar het is je laatste verslag he. We hebben maandag alleen proefwerk Engels, MO Duits en verslag scheikunde. Daarna zijn we helemaal klaar met school :)

Jaaa gelukkig wel :) nouja ik vraag het wel aan Arjan aangezien hij vet scheikundig is.

Doe maar, en stuur het later naar mij :)

Is goed

Ik pakte mijn boek van scheikunde en liep naar beneden om te vragen hoe het zat met scheikunde. Arjan snapte het meteen en toen ik mijn verslag af had was ik er echt trots op. Ik heb vast rond de 8 en dan sta ik ook voldoende op scheikunde. Ik deed het dit jaar erg goed enige vakken waar ik moeite mee had waren: Frans en scheikunde, scheikunde stond ik een 5.1 voor en Frans een 4.7, maar Frans is altijd al een mislukking geweest bij mij dus ik was het al gewend.

Het was inmiddels al zeven uur ik verveelde me en bedacht om hard te gaan lopen. Ik kleedde me om en pakte mijn mobiel voor muziek. Het was heerlijk weer, ik liep door het bos ook al was dat niet de beste keuze die ik kon maken maar ja ik was er nu eenmaal. Ergens had ik het gevoel dat ik hier niet veilig was en ik had gelijk iemand stuurde mij een sms. Ik keek van wie hij was, maar ik herkende het nummer niet. Mijn hart begon sneller te kloppen. Ik opende het bericht.

HET LEVEN IS NIET ZO MOOI ALS DAT JIJ DENKT.

Wat betekende dat? Wie stuurt die naar mij? Waarom stuurt hij dit? Wat wil hij van mij? Waar is hij? Ik had duizenden vragen in mijn hoofd waar ik geen antwoord op kon krijgen. Ik was nog nooit zo bang geweest. Opeens werd er gebeld. Prive Nummer. Shit dacht ik

''Hallo?'' zei ik. Mijn stem trilde helemaal. Ik was doodsbenauwd, wat zou me nu overkomen?

''Lara.'' zei een zware stem. ''Jij moet voor ons werken.'' Ik stopte voor een moment met ademhalen. Dit had ik niet verwacht, wat moet ik doen? Waarom ik?

''Wa.. Wat moet ik dan do.. doen?

'' Dat zien we dan nog wel, maar jij gaat voor ons werken, anders verlies je al je familieleden & vrienden één voor één.''

Wat moest ik nu doen, ik kon geen 'nee' zeggen want ik hield van mijn familie en vrienden.

''Maar waarom ik, wat heb ik verkeerd gedaan?

''Niks. We hebben al je familieleden onderzocht en jij leek ons het meest geschikt. We bellen jou morgen terug voor meer details.''

De telefoon werd opgehangen. Wat moest ik nu doen?