ANGST

9 Juli 2014 - 22:19
Het was mooi weer, ik ging hardlopen in het bos. Mijn moeder zei nog: het is laat ga maar niet, maar ik luisterde niet. Nooit gedacht dat ik daar zo'n spijt van zou hebben. Het begon al donker te worden. Ik dacht in mezelf: Oke nog één rondje een daarna ga ik naar huis. Had ik dat ene rondje maar nooit gelopen. Ik voelde me niet veilig, ik hoorde geluiden. Ik keek achter me, niemand. Maar ik begon toch harder te lopen. Ik werd moe. De geluiden werden steeds harder, ik hoorde geritsel achter me. Ik pakte mijn mobiel om mijn moeder op te bellen maar ik was te laat. Iemand pakte mijn mobiel af en sloeg me op mijn rug. Ik klapte dubbel door die grote klap die ik kreeg. Alles werd donker, alles...