Yine mi bu çalarsaat diyerek yatağıma oturdum.Babetlerimi giyerek ayağa kalktım. Üstümü giyip kendimi dışarı attım. Damla beni bekliyo sanıyordum ama beklemiyordu. Hayal kırıklığı ben gösteririm ona diyerek içimden sayıklaya sayıklaya yürümeye devam ettim. Köşeyi dönünce o çocuğun bana baktığını gördüm. Bu çocuk beni mi takip ediyordu.
Sınıfa girerken o çocuk benim arka sıramda oturuyordu. Ona bana neden öyle bakıyorsun diye sormayacaktım tabi
- Günaydın
- Günaydın
- Adın neydi birşey var gibi sırıtarak
- Kuzey dedi.
-Ben de dilara dedim.
Yerime yavaşça geçerken hoca geldi.
-Günaydın çocuklar
Yetime oturdum ve dersi olabildiğince dinlemeye çalıştım. Yine de olsa biraz
anlamıştım.
Teneffüste dışarı çıkıp kantine doğru yürüdüm denemez çünkü resmen koşuyordum.
Bir poğaça iki meyvesuyu bir de simit alıp Damla nın yanına gittim. Teneffüs bitiş zili çaldığında aldığım herşeyi yemiştim. Sınıftaki yerime alırken o çocuk dışında her şey normaldi. Sipsiyah giyinmesi beni ürkütüyordu. Gizem dolu birisi olduğu açıkça belliydi. Okul bitti ve biz bir daha hiç konuşmadık. Damla ile eve giderken o sola ben sağa saptım. Gittiğim yol ara sokaktı. Karşımdan gelen kişiye baktığımda kuzey olduğunu farkettim. Bana yavaşça yaklaştı. Beni duvara yasladı ve dudaklarını dudaklarıma yaklaştırdı. Elime sıkarak yüzüne doğru vurdum.
