Unicode
" ဆိုင် " အဟောင်းပြင်ဆိုင် ။
ဖေကြီး ရဲ့ ခပ်သော့သော့လက်ရေးတွေကိုမှ နောက်ခံသစ်သားပြား က အညိုရောင် ခပ်မှိုင်းမှိုင်းဆိုတော့ TV ထဲမှာ မြင်ဖူးတဲ့ အရင်ခေတ်က အဟောင်းဆိုင်အို လေးတွေကိုတောင် သူ သတိရသွားတယ် ။
ပြီးမှ ဆိုင်းဘုတ်နာမည်ကြီးကို ကြည့်ပြီး နှာခေါင်းရှုံ့မိသည် ။
ဘယ်နှယ့် ဖေကြီး က ပေးလည်း ပေးတတ်တယ် ။
သူမျက်နှာမဲ့လိုက်သော တပ်ထားတဲ့ အညိုရောင် ကိုင်းနဲ့ ပါဝါထူထူမျက်မှန်က နှာခေါင်းပေါ် ကို လျှောကျလာသည် ။
" အဟောင်းပြင်ဆိုင် နာမည်ကို မင်း နာမည် ပေးထားလို့ မျက်နှာက မချိုမချဥ် ဖြစ်နေတာပေါ့ ဟုတ်လား ဆိုင် "
ကျောင်းသွားခါနီးမို့ ဖေကြီး နဲ့ သူက မေကြီး ရဲ့ မနက်စာကို အပြင်မှာ ထိုင်ကာ စောင့်နေကြခြင်းပင် ။
" ဟုတ်တာပေါ့ ဖေကြီး ရဲ့ "
ပက်ခနဲ သူ ပြန်ပြောတော့ ဖေကြီး က ခေါင်းကို အသာထုလာတယ် ။
" ဖေကြီး သဘောကျလို့ ပါကွ ပြီးတော့ ဒီနားတစ်ဝိုက်မှာ ဒီလိုအဟောင်းပြင်ဆိုင်တွေမရှိဘူးလေ ဆိုင်ရာ "
ဒါတော့ ဟုတ်တယ် ဖေကြီး က ပစ္စည်း အဟောင်းတွေ ပြင်ရတာ ကို တအားသဘောကျတာ သူရော မေကြီး ရော သိတယ် ဒါပေမဲ့ သူဒီနှစ်ဆယ်တန်းရောက်မှ ဖေကြီး က ဆိုင်ကလေးကို ဖွင့်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည် ။
" ဖေကြီး လို အရင်ခေတ်လက်ကျန် လူရိုးကြီးကို မေကြီး ဘာကြည့်ကြိုက်လဲ စဥ်းစားမရ "
ဆိုင်တို့က သားအမိသားအဖသုံးယောက်သာ ရှိပြီး လက်ရှိ ဝင်ငွေနဲ့ လောက်ငှအောင် နေတတ်စားတတ်သော မိသားစု လေးပင် ။
ဘာပြဿနာမှ လည်း မရှိကြ အေးအေးချမ်းချမ်း နဲ့ ပင် တစ်နေ့တာကို ဖြတ်သန်းဖြစ်ကြတာ များတယ် ။
ဒီ့အပြင်ကိုမှ မေကြီး ရဲ့ စုဆောင်းမှုကြောင့် ပိုတဲ့ ငွေတွေကို အတိုးလည်း ပေးစားသေးသည် ။
" ဆိုင် ။ မင်း ခေါင်းလည်း မဖြီးဘူး ဟုတ်တယ်မလား "
သူ ခေါင်းငြိမ့်ပြတော့ ဖေကြီး က အိမ်ခန်းလေးထဲက ဘီးတစ်ချောင်း အမြန်သွားယူလာတယ် ။
YOU ARE READING
အချစ်ဦး ပုံပြင်
RomanceThe entire story line and character names are just the imagination of the author.