Zwevend in gedachten

Roos

Als een roos
Overdag bloeiend
Stralend
Iedereen geniet ervan
Prijst haar
En ondanks dat zovele neuzen
Ernaar toe buigen
Zorgen de doorns voor afstand
Bewaken de binnenste blaadjes
Het hart
Niemand die erop let
Iedereen denkt al haar geheimen
Te kennen
En dan daalt de zon
Langzaam maar zeker
Vouwt ze haar blaadjes
Slechts schone schijn
Toe
Valt de duisternis
Als een zwaar tapijt
Op haar neer
Haar blaadjes beschermend om zich heen
Rillend in de nacht
Rillend in de wind
Rillend in de regen
Terwijl druppels van haar blaadjes glijden
En daar staat ze dan
In het donker
Alleen