Zwevend in gedachten

Hetzelfde pad

Je zit naast me
Stilzwijgend
Verdiept in je eigen wereld
Misschien wel wat ongemakkelijk
Want ik moet bekennen
Dat ik me zo voel
Ik ken je
Een klein beetje
Jij kent mij nog veel minder
Dus de sfeer is wat gespannen
Je vlucht weg
Of zo lijkt het toch
Alles om maar niet in een gesprek te belanden
Dat nog ongemakkelijker is dan deze stilte
Gewoon doen alsof je druk bent
Heel stiekem werp ik een blik
Op het kleine ding in je handen
Een snelle glimlach valt niet te onderdrukken
Jij vlucht
Naar waar ik altijd vlucht
Jij voelt je thuis
Daar waar ik thuis ben
Ik weet het
Jij niet
Jij bent er open over
Ik gesloten
Toch vinden we elkaar
Overal
Toch delen we
Zowel vrienden als vluchtroutes
En ooit zal ook jij dat weten