Öğlen saat kaç bilinmez ancak Jeongin duvara bakarak sadece sırıtıyordu.
Hyunjini 2 yıl sonra tekrar görmüştü resmen. Bunun bir rüya olduğunu düşünüyordu ilk;ancak hayali veya rüyası bile güzeldi değil mi? Onca şeye rağmen seviyordu Hyunjini. Eğer Hyunjin onu Felix için kullanmasaydı belki iyi bir ilişkileri olurdu ha? Daha 2 yıl pnce bitmişti ya. O gün annesi onu zorla ordan çıkarıp kendisi ile götürmüştü. Hyunjin dur dememiş ve sadece ağlamıştı Onu ilk kez ağlarken görmüştü Jeongin O an o da ağlamak istemişti ancak eve dönünce her gün ağlıyordu zaten.
Babasının dedikleri ve binlerce şey için ağlıyordu o. Omega diye aşağlandığı için değil tamamen kendisine olan nefreti ile olmuştu bu.
Bacağı 2 yıl önceki gibi topallıyor ve yarasını tutuyordu. Felix'in binlerce kez özür dilemesi ne bacağını nede kalbibi iyleştirmişti. Son çare olarak alkole ve uyuşturucaya kaptırmıştı zaten kendini.
***
Düşünceler için de boğulmasını kapıdan içeri giren doktor Sunoo bozmuştu. Jeongin'in yatağlna yaklaşmış ve yastık altına konulmuş uyuşturucuyu cebine ararak dolaba ilerlemişti.
"Ne yaptığını sanıyorsun? Geri ver!"
Jeongin dün yağmur yüzünden yeterince üşüttüğü için incinen bacağı ile haraket edemiyordu resmen O
rdan nasıl düşmüş bilinemez ancak sağ bacağı zaten hasarlıyken daha çok kırılmıştı bacağı.
"Valizini topluyorum sen ne yapıyorsun?"
"Ne valizi? Burda kalmayacakmıydım?"
"Bilmem"
Doktir sırıtışını büyüterek valize her şeyi yerleştirmiş ve pencereden aşağı atmıştı Jeongin onu bu malmı edası ile izlerken Chris "anlarsın akşam" demiş ve dolapta duran son kıyafet parçalarını Jeongine uzatarak "ilk giydirelim seni" demişti. O an Jeongin'in aklına Hyunjin'in ona dediği saat gelmişti Kesinlikle Hyunjin ile bir alakası vardı ancak bunu sorgulamayacaktı Ölmesine azıcık varken yeniden Hyunjini görüp kokusunu içine çekmek istiyordu
***
Saat yeni-yeni 8'e gelmişken Sunoo odaya dalmış ve beni hazırlamıştı.
" ne yap-"
"Sus"
Evet tek kelimesi sus olmuştu çünkü beni direk tekerlekli sandalyeye oturtmuş kendisi de maskesini takarak beni asansöre götürmüştü. Yalnızdık hep soru sorduğum da beni susturuyor ve cevap vermiyordu.
Sonun da bahçeye çıktığımız da bu gün pazar günü diye resmen kimse yoktu hastane bahçesin de
"NEREYE DEDİM"
Beni dinlemiyor ve sonunda siyah lüks bir arabanın önüne sürüklüyordu. Bu araba sanki aklımdaymış gibi olsa bile pek üstelememiştim İlk susmak istesem bile şuan konuşmam lazımdı
"Beni-"
Aniden arabadan çıkan Hyunjin ile yutkunmuştum Buda neyin nesiydi? Hyunjin'i sevip koklamak istesem bile kırgındım ona Kafamı eöip sessiz bir şekil de "eve gitmek istiyorum" demiştim Hyunjin ise kıkırdamış ve "evimize gidiyoruz" demişti işte şimdi kafayı yiyecektim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
