The Girl In All Boys School

Chapter 17 Sorry

Tom POV

What the freaking fuck! Kalvin is the son of the man who hit our Mom!

I look at Tia who's been silent after she knew that Kalvin is the son of that man. Hindi ko alam kong anong nasa isip ng kapatid ko pero satingin ko nasasaktan siya, ang lalaking gusto niya ay ang anak ng lalaking naging dahilan kong bakit namatay ang aming ina.

Halata naman sa mga kilos at tingin ni Tia na may gusto siya kay Kalvin, grabe talaga ang tadhana. Talagang pinagtagpo sila, tsk tsk.

"U-uh, sir sa nangyari po noon.... G-gusto ko po sanang humingi ng tawad," putol ni Kalvin sa katahimikan.

Napatingin naman ako kay Dad at hinintay ang sasabihin niya, "Nangyari na, e, Ha Ha Ha Ha! Siguro kong nabubuhay parin ang tatay mo ay naupakan ko na siya," at nagawa pa ngang magbiro.

" Dad! " Sita ni Triv.

"Biro lamang, nag aaral karin ba sa Harashi iho?" Tanong nito kay Kalvin.

" Opo, sir."

" Kung gayon ay siguro magkasundo kayo nitong mga pasaway kong anak? "

Si Tia lang yong pasaway, Dad.

" Ha? A-ah, opo sir. "

"Mabuti naman kung gano'n"

" H-hindi po ba kayo galit sa nangyari, sir?" Ramdam ko ang kaba sa bawat salitang binatawan niya. Sino ba namang hindi nakakatakot, e, nakakatakot ang mukha ng ama namin.

"Nong una, oo. But when I found out that your father died because of the accident, napalitan siguro ng awa ang nararamdaman ko.... Napaka bata pa ng mga kapatid mo para mawalan ng ama, at napaka bata pa ng mga anak ko na mawalan ng ina. Ngunit wala na tayong mababago don, nangyari na. "

" S-salamat po, sir, sa pag uunawa, "

" Tito nalang, kaibigan karin naman ng mga anak ko. " At ngumiti siya, isang tipid na ngiti pero hindi peke. Totoong ngiti.

He may seem crazy but he has a soft side, too. Inimbitahan din kami ng lola nila na dito na kumain ng tanghalian, hindi naman tumanggi ang dad kaya magalak na ngumiti ang matanda. Ano kayang pakiramdam ang mayroong lola? Nasa amin na lahat, pera, yaman, pero hindi pa namin nararanasan ang pagmamahal ng isang lola. Hindi na namin sila naabutan.

"Napakatahimik pala ng babae mong anak, sir." Sabi ng lola nila Kalvin at nakangiti namang tumango si gurang.

"Oo, pero hindi naman siya ganiyan katahimik... Nahihiya siguro Ha Ha Ha Ha!"

I don't think so.

" Napakaganda at ang ga-gwapo ng mga anak niyo, sir.. No'ng una ko ngang nakita ang babae mong anak sa hospital ay akala ko nga nobya nitong apo kong si Kalvin, "

Hospital?

"Hospital? Why did you go there? I thought.... " Triv asked.

We thought you hate hospital.

"Nahospital si lola kaya tumakas kami ni Kalvin papuntang hospital." Mahina nitong sagot kaya napatango naman kaming lahat.

Tsk tsk tsk, pag ibig nga naman.

Tia POV

Matapos kumain ay si Kalvin anh naghugas ng pinagkainan, habang hawak ko ang baso ay nakatingin lang ako sa likod niya. Hindi ako galit, nasaktan ako dahil papa niya ang dahilan kong bakit nawala sa amin ang Mommy at si Mom ang dahilan kung bakit nawalan sila ng papa. Talagang pinaglaruan kami ng tadhana, e, 'no?

Matapos kong uminom ng tubig ay nilagay ko na sa sink nila ang ginamit na baso at nakangiti namang kinuha ni Kalvin 'yon para hugasan, "Pwede ba tayong mag-usap pagkatapos kong maghugas?" He asked, I nodded as answer at lumabas ng bahay nila.

Naglalaro sina kuya Tim at ang mga kapatid ni Kalvin, si kuya Triv ay bumalik sa van dahil matutulog nadaw muna siya. Si Dad naman ay kausap ang lola ni Kalvin, seryoso ata 'yong pinag uusapan nila dahil lumayo sila sa amin. Napalingon ako sa likod ko ng maramdaman ko ang presensya ni Kalvin, tinuro niya ang likod ng bahay nila kaya sumunod naman ako.

"Sorry," sabi niya at seryosong nilingon ako. "I'm sorry, Tia." Habang sinasabi niya ang mga salitang 'yon ay nakatingin siya sa mga mata ko.

Hindi ako nagsalita at hinintay lang ang susunod niyang sasabihin, "Sorry dahil sa nangyari noon, hindi ko alam na Mommy mo pala ang nabangga ng truck. Nakatulog daw si papa no'n dahil sa pagod at hindi nakitang tumawid ang Mommy mo, noon palang ay gusto ko nang humingi ng tawad sa pamilya ng babae pero ang sabi ng mga doctor ay umalis nadaw kayo ng hospital. Patawad, Tia." May namumuong luha sa mga mata niya kaya napaiwas ako ng tingin.

I sighed, "My dad already said that it already happened, we can't change that. But if I am giving a chance to go back to the past I would tell Mom not to leave that day so maybe she's still here, and your dad too. I'm questioning myself last night that if I ever met the family of the man who drove the truck, I would curse them... But when I saw you earlier my plan changed. Hindi ko alam kong anong mararamdaman ko, magagalit ba o masasaktan o wala lang, nakakalito. When Dad said, nangyari na, e, wala na tayong magawa, I realized that he's right. We can't change it that maybe it all happens for a reason.. I'm sorry, too, for hating your father. "

I admit. I do hate his father because of that but he's already dead, the day when my Mom got hit by the truck his driving.

"It's okay.... I understand no need to sorry... I should be the one saying that, sorry dahil sa nangyari." He smiled

I smiled too, "Are we goods?"

"Mmm." He nodded.

"Punta kayo sa bahay bukas, kasama pamilya mo." I invited.

Naguguluhan naman siyang tumingin sakin, "Huh? Anong meron? "

" Tomorrow is my 18th birthday and I want you to be my last dance. "

Napanganga siya napatawa naman ako, " Wala akong masusuot, bakit hindi mo sinabi kagabi o nong isang araw?"

" Don't worry about that. Ipapahatid ko bukas sa driver namin ang susuotin niyo, 6pm pa naman magsisimula, e."

Sasagot pa sana siya pero biglang dumating si kuya Triv, " Let's go. See you tomorrow, Kalv. " He said and left us. Nagpa alam narin ako kay Kalvin at sumunod kay Kuya Triv, nasa loob na ng van ang dalawang kumag.

I'm excited for tomorrow.

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________.