រាងស្ដើងគេងលើពូកសរធំមានភួយក្រោបត្រឹមទ្រូង ហូប៊ី គេស្ដាប់ឭនូវអ្វីដែល ជីន និយាយអម្បាញ់មិញទាំងអស់ជាកាពិត ហូប៊ី គ្រាន់តែធ្វើពុតជាគេងលក់តែប៉ុណ្ណោះ
ជីន ក្រោបឈរបែក្រោយសម្លឹងមើលទៅរាងតូចគេងបន្តិច មុននិងបោះជំហានសម្ដៅដើរចេញទៅគេងនៅសាឡុងខាងក្រៅ
«ក្រឹប...»
«ខ្ញុំសូទោស...»ក្រោយពេលរាងក្រាស់ចេញទៅខាងក្រៅផុត ហូប៊ី ចាប់ផ្ដើមបើកភ្នែកសម្លឹងមើលទៅទ្ទាបន្ទបដែល ជីន មិញនេះរួចបែទៅផ្ទៃលាតផ្នែកខាងលើពិដាន រួចនិយាយពាក្យសូមទោសមួយប្រយោគស្រប់ជាមួយនិងទឹកភ្នែកមួយដំណក់ដែរហូរចេញមកទាំងមិនដឹងខ្លួន
+អរុណសួស្ដីពេលព្រឹក
«ហូប៊ី ហា៎ក្រោបឡើងភ្លឺហើយនេះឯងមិនទៅធ្វើការទេឫយ៉ាងមិច....»ហូប៊ី ត្រូវ ជីន ជាប់អោយក្រោបអង្គុយទាំងបិទភ្នែករបៀបកូនក្មេងម៉ាក់ដាស់អោយរៀបចំខ្លួនទៅសាលាទាំងមិនទាន់អស់ងងុយ
«សូមប្រាំនាទីទៀតបង ជីន »ហូប៊ី ទម្លាក់ខ្លួនលើពូកម្កវិញដៃតូចៗលើកភួយទាញក្រោបក្បាលជិតរួចស្រែកសូម ជីន គេងប្រាំនាទីទៀត
«អត់ទេនេះឯងមិនទៅធ្វើកាទេហ៎??»នេះគិតថា ជីន គេព្រមមែនទេ ជីន គេជាមនុស្សគោរពពេលវេលាណាស់ រឿងទៅធ្វើការយឺតម៉ោងអីនិងគេមិនចូលចិត្តសោះឡើយ ជីន ដៃក្រាស់ស្រវាចាប់ទាញភួយចេញពីរ ហូប៊ី តែគិតមែនទែថា ហូប៊ី របស់យើងព្រមអោយទាញចេញបានងាយៗនោះ
«ប្រាំនាទីទៀតទេ តែបន្តិចទៀតក៏បាន» ទោះជាយ៉ាងណា ហូប៊ី នៅតែមិនព្រមចេញពីរភួយដដែល
«ល្អទុកអោយលោក ថេយ៉ុង នៅចាំឯងនៅខាងក្រៅនិងចុះយើងទៅវិញហើយ»ជីន ពោលមួយប្រយោគរួចមើលទៅ ហូប៊ី ដែលស្ងាតមិនតរមាត់សូម្បីតែមួយមាត់
«បង ជីន ថាមិចលោកនាយកមកចាំខ្ញុំនៅខាងក្រៅមែនទេ?? »ហូប៊ី ទម្រាំតែសម្ដីរបស់ ជីន ជ្រាបចូលក្នុងត្រចៀក ជីន សឹងតែដើរចេញទៅក្រៅមែនទែនទៅហើយ ហូប៊ី ក្រោយអង្គុយទាញភួយចេញពីក្បាលមកនៅសល់តែពាក់កណ្ដាលទ្រូងរួចស្រែសួរទៅ ជីន ដែរឈរបែរខ្នងដាក់ខ្លួន
«ហ្ហឹមម ក៏មកមួយជិតមួយម៉ោងហើយ»ជីន និយាយធ្វើហីៗរបៀបមិនដឹងមិនឮ.( ស្អីគ្រាន់អាដែងឯងដាស់មិនចង់ផ្ញាក់ផងគ្រាន់តែឮលោកស្អីយ៉ុងនិងមកក៏ផ្ញាក់ផ្អើលម្លេះ)ក្នុងចិត្ត
«ថា មិចជិតមួយម៉ោងហើយមែនទេ? ចង្រៃយ៍ មិចក៏បងមិនប្រាប់ខ្ញុំ»ហូប៊ី ស្វាងងងុយដូចគេចាប់ទះមិនអោយស្វាងយ៉ាងមិចបើធ្វើកាអោយលោកនាយកមកអង្គុយចាំជិតមួយម៉ោងអីបែបនេះហ្និង
YOU ARE READING
ជំនួយការស្នេហ៍
Lãng mạnខ្ញុំជួយលោកចៅហ្វាយចុះ..... ឯងជួយយើងដោយរបៀបណា..... នេះកុំថាណា.... បាទ និងហើយ.... រឿងរ៉ាវនិងទៅជាយ៉ាងណាពេលដែលរាងតូចរបស់យើងបន្លំធ្វើជាសង្សាស្រីរបស់ចៅហ្វាយនាយរបស់ខ្លួន តែ ខ្ញុំមិនបានស្រលាញ់ហូប៊ីទេ... ខ្ញុំសូមទោសដែលគិតថាលោកស្រលាញ់ខ្ញុំ នេះជាពាក្យលាឈប់ធ្វ...
