❝Kim olduğumu değiştiremezsin ama beni aşık ettin.
ve belki de bu daha iyi bir şeydir.❞
» Yeni öğrenciJungkook'un sınıfın arkasındaki tuhaf kız olan Lisa tarafından kurtarılmasıyla ilgili bir hayran kurgusu
- Lily|
Kurgu bana ait değildir!
@ci...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dersler saatler sonunda bitmişti, sırt çantam yüzümün yarısını kapatırken bir banka oturmuş beni eve götürecek olan otobüsü bekliyordum.
Otobüs durağı okulumun hemen önündeydi ve bana binadan taşan öğrencileri mükemmel bir şekilde görmemi sağlıyordu. Bu öğlen, güneş hiç bir yerde görünmezken gökyüzü grinin korkunç tonlarına bürünmüştü ve esen hafif esinti kollarımdaki tüyleri kabartıyordu.
Okul kapısından birini çıktığının gördüğümde, bakılırsa da otobüslerin durağa gelmek için bir planı yok gibi göründüğü için hızlıca şekerleme yapmak adına üzere nefes verdim.
Başımı kaldırdım, gözlerim ve zihnim yeniden uyandı. Lalisa okul binası ile ana kapı arasındaki küçük çimenli yolda uzun adımlarla yürüdü ve otoparka doğru ilerledi. Nereye gittiğini görmek için boynuma yana doğru uzattım. Hareketsiz arabaların arasında sadece bir bisiklet olmasına şaşırdım.
Belli ki okula bisikletle geliyordu...
Bisikletin koltuğuna geçmek için bacağını kaldırışını sessizce izledim ve çoğu kızdan daha uzun göründüğünü gözlemledim. Onu ayakta yakalayamadığım için daha önce görememiştim. Ne kadar tuhaftı?
Pedala basmadan önce sebepsizce zili üç kere çaldı. Yüzünde küçük bir gülümseme oynuyordu ve dışarı çıktı. Hızını arttırdıkça bisikleti gözlerimde yavaş yavaş sarı bir vızıltıya dönüştü.
Sadece üç saniye olmuştu ve o çoktan benden birkaç metre uzağımdaydı.
Bu aptal ağzım gitmeden önce ona bir şey söylemek istedi.
Ayağa kalktığımda sırt çantam kucağımdan sert beton zemine düştü. Gergin ve derin çıkan sesimle "Lalisa" dedim. Ellerim ağzımın iki yanındayken, tekrar bağırmadan önce derin bir nefes aldım. "Lalisa-ssi!"
Frene bastığını gördüm, başını çevirip beni aradı. Daha sonra beni gördüğünde yüzünde ciddi anlamda beni deli edebilecek bir gülümseme gördüm.
Tekrar bağırdım, "Bisikletinizi güvenle sürün" kalbim çarpıyordu, "Tamam mı?"
Ağzını benim yaptığım gibi yapmadan önce ellerini gidondan kurtardı.
"Yapacağım, Jungkook-shi!"
Sonra tekrar pedalları çevirdi ve sürmeye başladı. Geri çekilen figürü görüşümden kaybolurken güneşin batışındaki o manzarayı asla unutamazdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
>Selam!
Bölümü okurken sıkılmamış olmanızı umuyorum, kendi kurgularımı yayınlayıp asıl oradaki yorumlarınızı okumayı çok isterdim. Ancak buradan uzak kalmak bana zarar vermiş görünüyor. Yazmakta ve sizle iletişime geçerken zorlanıyorum...
Yanımda benimle kalmaya devam edin, aynı şekilde büyüyerek birlikte mutlu olmak istiyorum. Gerçekten aynı sokakta olup tanışmamız olabiliriz ama yine de değerli bir aile olduğumuzu unutmayalım:)
