❝Kim olduğumu değiştiremezsin ama beni aşık ettin.
ve belki de bu daha iyi bir şeydir.❞
» Yeni öğrenciJungkook'un sınıfın arkasındaki tuhaf kız olan Lisa tarafından kurtarılmasıyla ilgili bir hayran kurgusu
- Lily|
Kurgu bana ait değildir!
@ci...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ertesi gün öğle yemeğinde Lalisa beni dışarı çıkardığında çok şaşırdım. Kafeteryaya gitmek üzere olan şaşkın hyunglarımıza takılıp kalırken Jimin bana gizlice baş parmağını kaldırdı ve ben sadece o anda hiçbir şey bilmediğim için omzu silktim.
Lalisa'nın küçük eli bileğimi sarmıştı ve onun minyon ama uzun bedeni önümde hızla yürüdü, bize bakmakla uğraşan diğer öğrencileri iterek geçti. Öfkeden kızarıyordum, o beni çekiştirirken başım hep eğikti. Bugün bluzunda kelebek iğneler vardı ve kahverengi saçları iki örgü halindeydi. Gülünç görünüyordu - gülünç derecede güzel. Her zaman...
Diğer eli göğsüne yakın bir eskiz defteri tutuyordu ve dişlerinin arasında kalem vardı. Kaferyayı geçtik ve yavaş yavaş beyaz duvarlar ve karo zeminler yerini kir ve yeşilliklere bıraktı. Okulumuzun içinde bu kadar küçük bir bahçe olduğunu bilmiyordum.
Güzel bir manzaraydı, ama etrafta bizimle birlikte tanık olacak kimse yoktu. Yalnızdık...
Bir banka oturdu ve arkasında çiçekli sarmaşıklarla dolu bir duvar vardı. Dikkatlice oturdum ve bacaklarını kaldırıp bağdaş kurup otururken ona baktım.
O da bir süre hiçbir şey söylemeden bana baktı. Sonra kalemini açık eskiz defterine getirdi ve çizmeye koyuldu. Beni aptalca kızaran yanaklarımla şaşkına çevirdi.
"Lalisa-shi" diye mırıldandım, boynumun arkasını kaşıyarak. "Neden yine buradayız?"
"Buraya güzel olduğu için geldik" diye yanıtladı, yine de gözlerime bakmadı ve bir şeyler çizmeye devam etti.
"Uh..." Seninle yalnız olmayı ne kadar sevsem de, u anda biraz açım-... Söylemek istediğim buydu ama söyleyemedim. "Yine de aç değil misin?"
"Sana sandviç getirdim" Bir peynirli sandviç çıkarmadan önce cebiyle biraz oynadı ve yemeği bana verdi. Yavaşça, bir teşekkür mırıldanarak kabul ettim. Hala neler döndüğünü bilmiyordum.
"Ne yapıyorsun, Lalisa-ssi?"
"Resim çizme."
"Tabii ki." başımı salladım. "Ama orada ne çiziyorsun?"
"Sen"
Sandviçimde neredeyse boğuluyordum; bu noktada hala hayatta olmam bir mucizeydi.
"Çok güzelsin [yakışıklısın], Jungkook-ssi." Gülümsese de gülümsemesini ne kadar sevdiğimi, muhtemelen tuhaf olduğunu da bilmiyordu -özellikle de bana 'güzel' dediği için- ve onu böyle olduğu için sevdiğimi.
"Dur. Ben g-güzel değilim." Dışardan sindiğimde bakışlarımı kaçırdım.
"Evet öylesin." Beni usulca öldürecek sözcükleri tükenmedi. Kahretsin, Lalisa. "Seni gördüğüm ilk gün bana ilham verdin. Güzelin ötesinde bir duyguydu, gerçekten."
Orada otururken çok utandım ama eskizlerini de çok merak ettim. Yavaşça ona doğru yaklaştım, fazla yaklaşmamaya dikkat ettim ve bakışlarımı kağıdına indirdim. Vay canına. Özelliklerimi ortaya çıkardı. Kırık gibi görünen bir parmak olmadan bir eli bile çizemezdim.Kaleminin kağıt üzerinde süzülme sesiyle büyülenmiş halde öylece kaldım.
"Bana karşı çok iyisin, Jungkook-ssi" diye mırıldandı ve sanki yüzünün görmemi istemiyormuş gibi başını eğdi.
"Hey" dedim, başının yanına dokunmak için cesaretimi biraz olsun toplamaya çalışarak, hafifçe nefesinin tutup yukarı bakmasını sağladım. "Bana Jungkook de, tamam mı? Artık arkadaşız... Dürüst olmak gerekirse, çok daha fazlasını hak ediyorsun." diye devam ettim. Elimi bırakıp kızararak.
"Görmek?" Güldü ve yanaklarımda hala görünen sıcaklıkla ona baktım. "Jungkook, çok güzelsin."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
>>Selam!
Siz bunu okuyana kadar ben nerelerde olacağım bilemiyorum. Bugün "23.07.22 / 13.01" sularında bölümü yazmayı bitirdim. Ve stresten ölmüş bir halde, kurgu yazamama sorunumla başa çıkamaz bi hale gelmiş bir durumdayım. Kendimden emin olmayı bırakıp yazmaya son verip vermeme kararının duvarlarını tırmanıyorum belki...
Nora, Lily olmaktan mutluluk duyuyor. Noly'den bolca iyi dileklerle, iyi günler..
