Ayrı sözler

Bölüm 10

Hoseok ağzından:
Karşımda bana masum ve parlayan gözlerle bakan Jimin'i ne kadar öpmek istesem de kendime hakim olup konuşmaya başladım.

Hoseok:
Bak Jimin'im seni o gece hastaneye götüren bendim. Senden de asla isteyerek ayrılmadım ya da Soo-ah ile isteyerek sevgili olmadım.

Jimin bana anlamadan bakarken konuşmaya devam ettim.

Hoseok:
Senden ilk ayrıldığım zaman babam bizi öğrenmişti ve o gece senle olan tüm anılarımı yakıp beni zorla senden ayrılmam için zorladı. O kadar çaresiz kalmıştım ki, senden ayrılmayı istemediğim halde zorla bu şehire getirilecektim ve babam herşeyi öğrendiği için senle olanları bitirmem gerekmişti. Senden ayrıldıktan sonra idol olana kadar çok zorluk çektim ama sonra sana verdiğim idol olunca hep mutlu olup insanların umut kaynağı olucağıma dair verdiğim sözü hatırladım ve hiçbir sorun yokmuş gibi ilerledim. Seninle tekrar konuştuğumuzu babam seninle olan programı ve fanların paylaşımları yüzünden öğrenilmişti. O gece öğrendiği gibi yanına gelmiş ve ben bunu menajerimin babam ordan ayrılırken seni öldürücem Jimin diye kendi kendine konuştuğunu duyduğu ve bunu bana söylemesi sayesinde oraya gelmiştim. Oraya geldiğimde babam çoktan gitmiş sen ise orda baygın bir şekilde kanlar içinde yatıyodun. Seni zar zor hastaneye götürmüştüm ve senin durumun iyi olana kadar orda kalmıştım ama sonradan bu olay duyulmaması için doktorlardan benim seni getirdiğimi gizlemesini istedim.

Jimin şokla bana bakıp birşeyler diyicek gibi olmuştu ama ağzını açar açmaz geri kapatmıştı ve bende konuşmaya devam etmiştim.

Hoseok:
O günün sabahı babam şirket ile konuşmuş ve şirketin onayı ile Soo-ah ile anlaşmalı bir sevgili olmuştuk ve ben bunu öğrendiğim gibi şirket benim adıma o paylaşımları yaptı.  Zaten sonra ben paylaşımları silmek istedim ama şirket çoktan sosyal medya hesaplarımı kendi üzerine alıp sürekli Soo-ah ile beni fotoğraf çekip benim adıma yazılar yazıyodu. Seni takipten ben çıkmadım saten dediğim gibi hesaplarım şirketin kontrolündeydi ve sana yazmak istediğim an Instagram'a girince tüm mesajlarımızın silindiğini gördüm. Zaten sen aktif olmuyorsun ve bu yüzden daha da endişeleniyodum. En son bizim şarkımızı çıkarttığın zaman dinlediğimde ağlamaya başlamıştım ve seni arayıp herşeyi anlatmak istedim ama ödül töreninden sonra yüz yüze konuşursak daha iyi olur diye düşünürken herşey daha da beter oldu.

Jimin:
Yani sen beni sevmeyi hiç bırakmadın mı?

Hoseok:
Hayır mochim ben seni ölene dek sevicem.

Jimin:
Peki ben 1 ay hastanedeyken neden gizlice gelmedin?

Bunu söylerken o kadar şirindi ki, sanki her an ağlıycak gibi bakan gözleri ve o şişen yanaklarına karşı güldüm.

Hoseok:
Sence gelmedim mi sanıyosun? Her bulduğum fırsatta gizlice sen uyurken odana gelip seni izliyodum.

Jimin:
Ya niye uyandırmadın beni? O bir ay boyunca ümidimi yitirmek üzereydim. Her gün o paylaşıarı ve sizle alakalı o röportajları izlemek çok canımı yakıyodu. Ona da aynı bana bakıcaksın diye o kadar korkuyodum ki sürkeli o kıza nefret duyuyodum.

Hoseok:
Merak etme soo-ah'dan nefret etmen gerekmez çünkü seni hep ona anlatıp ağlıyodum ve o hiç yargılamadan bana destek çıkıp bizim kavuşmamız için her şeyi deniyodu. Hatta bazen yanına gelmem için şirkete onun yanına gittiğimi söyleyip benim için izin alıyodu.

Jimin:
Nasıl yani? Beni sevmeni sorun etmedi mi? Ne kadar anlaşmalı sevgili olsanız da olsa beni kıskanmadı mı?

Hoseok:
Hayır çünkü onun üyesi olduğu grupta sevdiği bir kız varmış. O da bana bazen onu anlatıyodu.

Bir kaç gün ara verdikten sonra tekrar yazmaya başladım ve ficin bitmesine son bir iki bölüm kaldı. Aklıma fic fikirleri geldikçe yazmaya çalışıyocam. Umarım ilk ficimi beğenmişsinizdir♡