SEN SEN OLUNCA

2-Kovalamaca

Zeynep Konteynırın arkasına saklanmış neler olduğuna bakıyordu. İri kıyım iki adam birini dövüyorlardı. Adamlardan Kimi dövdüğünü göremiyordu. Top sakalı olan adam yerden çocuğu  alıp havaya kaldırdı. İşde o an gördü Zeynep bu çocuk onun yaşlarında bir gençti ve bu koca adamlar tarafından öldüresiye dövülüyordu.

'' Benim kadeşime göz koymak ha şimdi görürsün sen ''  Diyim çocuğu fırlattıverdi. Bilin bakalım çocuk nereye fırladı ? Tamda Zeynep'in önüne düştü. Çocuk ile göz göze gelen Zeynep şok ile çocuğa bakıyordu sonra diğer adamlarla göz geldi. Uzun uzun bakışmalardan sonra zeynep çocuğu elini tutup koşacaaktıki o da yere düştü bunun üzerine adamlar kahakaha attı rezil olmuştu. Çocuğun yerden kalkacak hali yoktu bu yüzden koşmak için mecali olmayan çocuğa

 '' Hadi kalk lütfen seni burda bırakamam.'' Hala yerden kalkmak hiç uğraş vermeyen çocuk Zeynep'in sinirini bozmuştu şu vicdanı olmasa çocuğu bırakıp giderdi. Adamlara bakınca onu izlediklerini  farketti. Diğer adam '' Bu *** evladına yardım etmek için çok heveslesin galiba '' top sakallı adamda '' Başkalarının işlerine burnunu sokma ufaklık yoksa bunla sende araya kaynabilirsin. '' Bu sözle korkudan titreyen Zeynep. Az önce yerde yatan çocuğun kolunu tutmasıyla koşmaya başladılar. İri kıyım iki adam tarafından kovalanıyorlardı.  Kalbi yerinden çıkacakmış gibi hissediyordu. Zeynep tanımadığı çocuğu kurtarmaya çalışırken o onu kurtarmış oldu. İşte herşeye  burnunu sokarsan böyle tanımadığın bir çocukla tanımadığın adamlar tarafından kovalanırsın. Sonra çocuğun kolunu bırakmasıyla durdu Zeynep. Dizlerini tutmuş soluklanıyordu. Adamlar geride kalmışlardı.

'' Ne yapıyorsun ! Yakalanacağız şimdi ''

Çocuk başını kaldırıp Sende kimsin der gibi baktı. Zeynep de bir an düşündü şuan ne yapıyordu ? Onu arkasında bırakıp gitmesi gerekirdi. Neden gidemiyordu. Bunu düşününce çocuğun yüzüne dikkatle baktı çok tanıdık geliyordu. İçinden bir ses ona yardım etmesi gerektiğini söylüyordu. Onu nereden tadığını düşünürken '' Sende kimsin neden bana yardım ediyorsun '' Zeynep'te tamda bunu düşünüyordu işte. Aslında Zeynep için normal olduğunu söyleyebiliriz çünkü Zeynep'te kendinin yaptıklarına kendiside akıl sır erdiremiyordu. Çocuk arkasına bakınca adamların çok yaklaştığını farketti. Aceleyle Zeynep'i bırakıp koşmaya başladı. '' Haa olamazz bana bunu yapamazsııın '' Arkasından zeynep'te koşmaya başladı. Bu maymun nasıl olurda ona yardım etmeye çalışan birine nasıl böyle ihanet edebilirdi. Az önce yerden kalkamayan çocuk şuan Usain Bolt kesilmişti. Ama hak etmişti Zeynep. 'Kendim ettim kendim buldum' Diye geçirdi içinden. Çocuk ortadan kaybolmuştu bile. O ise hala adamlardan kaçıyordu. Zeynep adamlardan kaçabilmek için kasayla Dometes taşıyan bir manava çarpmıştı ve dometesler yerlere saçılmıştı.  Onu kovalayan top sakallı adam domestese basıp kayıp düşmüştü diğer adamda ona yardım etmek isterken onun üzerine düştü. Zeynep kahkahalara boğuldu Gülmekten gözlerinden yaş geliyordu. Gülmeyi bırakıp adamlara el işareti çekti daha sonra  kahkahalar atarak ile koşmaya başladı. Adamlar arkasından küfürler ediyordu ama zeynep'in umurunda bile değildi.Adamları atlatmıştı  ve deniz kenarında bir banka oturup simit kemiriyordu. Oldukça heyacanlı bir gün geçirmişti. Adamların halleri aklına gelince gülmekten karnına ağrılar giriyordu ama onu bırakıp kaçan çocuğu hatırladıkça sinir katsayısı bin kat artıyor ve karşısına çıkarsa onu nasıl pataklayacağını hayal ediyordu. Deniz kenarında dinlendikten eve döndü ve heyacan dolu gününü sıradan bir şekilde ders çalışarak bitirdi.