My Yesterday's Dream( Yesterday #5)

Kabanata 2

If, ito ang gusto ng panginoon sa akin? Sino ako? Para tumutol?

Ito, ang parati kong sinasabi tuwing, ayoko ko nang lumaban pa, tuwing sukong- suko na talaga ako at sobrang napapagod na. Pero, sino bang niloko ko? E, alam ko naman sa sarili ko na noon pa man, gustong- gusto ko pa mabuhay. Hindi lang para sa pamilya ko, lalong- lalo na sa sarili ko. I want to live more longer. Marami pa akong gustong maranasan, ayoko na mawala agad ng hindi pa 'yon nararanasan.

"Girl, sigurado ka ba talaga na sasali ka sa cheer dance? Para, sa opening program next week? Nakita ko pangalan mo sa list ah." Tanong ni Krystal na ikinangiti ko.

I nodded. "Oo."

Kumunot ang noo niya. "Girl, nakakapagod 'yon." Aniya. Ramdam ko ang pag- aalala sa tono ng pananalita niya.

I sighed.

"Kaya ko naman, tsaka, alam kong kaya na rin ng katawan ko. So, no worries. Krys. I can handle." Paninigurado ko sa kanya.

Huminga siya ng malalim. Mariin siyang tumitig sa akin. "Tss, just make sure lang talaga, girl. Kundi. Lagot ka talaga sa akin, hindi kita kikibuin." Sagot niya.

I smiled. "Promise." Sagot ko sa kanya.  "Sige na, pupunta na ako sa practice. See you later."

Pagkatapos ko magpaalam kay Krystal, ay agad na akong tumungo sa gym. Kung saan, may practice lahat ng Filipino major na sasali sa cheer dance.

Isa 'to sa gusto kong gawin, kaya kahit alam kong mahirap. Gusto ko pa rin na subukan, para sa sarili ko. Walang mangyayari kung patuloy lang akong tatakbo. Kailangan ko 'tong harapin, kailangam ko 'tong labanan, upang manatiling buhay.

"Ready? Okay, let's start from the very beginning." Our coach said. Sabay, galaw niya ng kanyang katawan. Na siyang aming dapat gayahin.

Dahil nga basics pa lang naman ang tinuturo ng coach namin, hindi ito naging mahirap para sa akin. Pero nang nag proceed na siya sa medyo mahirap na steps ay; do'n na ako nakaramdam ng hingal.

"Stop!" I heard someone say that.

Nakahinga ako ng maayos, dahil sa pagtigil namin sa pagsayaw, pero, kahit ganoon, ramdam ko pa rin ang pagod sa katawan ko, dahil sa sobrang hingal kanina.

"Sir Lyndon." Coach said.

Hindi man ako makatayo ng maayos, pinilit ko pa rin na sulyapan ang tinawag na Lyndon ni Coach. At tama nga ang hinala ko, dahil ang boses na siyang nagpatigil sa amin sa pagsasayaw ay galing kay Kuya Eros.

"Sir, bakit po?" Nahihiyang tanong ni Coach kay Kuya.

"Let them rest a little bit, coach. Walang magagawang maganda, kung pagod na sila. At Isa pa, hindi ito competition. The purpose of this cheer dance, ay magbigay ng saya sa mga bisita natin." Ma- awtoridad na sagot niya na nagpayuko kay Coach.

"Sige po." Sagot ni Coach. Sabay tingin niya sa amin lahat ng nakangiti.

"Everyone. 10 minutes break." Announced niya na nagpasaya sa mga kasamahan ko.

I smiled. Dahil sa binigay ni Coach na time sa amin para magpahinga. Dahan- dahan akong naglakad pabalik sa upuan ko. Nang biglang may humawak sa kanang kamay ko para alalayan sa paglalakad.

I looked at him. "Sir." I called him.

He smiled. "Careful." Malambing na sagot niya.

Gusto ko man bawiin ang kamay kong hawak niya. Lalo na at maraming mata ang nakatingin sa amin. Ayoko naman isipin niya na naiilang ako. Siya na itong nagmagandang loob, tapos kung ano- ano pa 'tong iniisip ko.

"Sir, okay na po ako." Mahinang sabi ko sa kanya ng alalayan niya ako hanggang makaupo.

He raised his brow. "You're not okay, Ayef, yan ang totoo tama? At wag kang magsinungaling, dahil kitang- kita ko kanina sa pwesto ko, ang muntikan mong pag - out of balance dahil sa sobrang hingal." He replied.

Yumuko ako. Para, bang bigla akong nakaramdam ng hiya dahil sa sinabi niya.

I heard him sigh. I looked at him.

"Kuya." He cut me off.

"Quit, Ayef. Bawal ka sa mga ganitong activities. Base sa naalala ko. Nasabi na 'to ni Lecster sa akin, before. So, quit makakasama lang 'to sa'yo." Mahinahon, pero malamig na sagot niya sa akin.

Umiling- iling ako. "Please, Sir. Don't tell, Kuya about what you saw. Ayoko na mag- alala pa sila sa akin. Tsaka, gusto ko talaga 'tong gawin, Kuya. Please, let me." My voice cracked.

Hindi ko alam, kung bakit naiiyak ako ngayon sa harap niya. Pero, kung ito lang ang tanging paraan, wag niya lang akong isumbong sa kapatid ko. Bahala na si batman.

Umigting ang panga niya. Kitang- kita ko ang pagdaan ng madilim na aura sa mga mata niya. Tila, nawala bigla ang mahinahon na Eros na kilala ko. Bigla siyang naging nakakatakot ngayon sa paningin ko. Halatang, hindi niya nagustuhan ang sinabi ko.

"Please, Kuya." I muttered.

"May tinatago ka ba? Ayef?!" He asked coldly.

I stopped. Hindi ako nakagalaw sa inuupuan ko. Dahil sa sinabi niya.

"So? Meron?"

I shook my head. "Wala, Kuya Eros. Gusto ko lang talaga 'to gawin. That's all." I replied.

Kinakabahan ako ngayon, oo, pero, hindi niya 'yon puwede mahalata. Kailangan ko siyang kumbinsihin na wala akong tinatago. Mahirap na, hindi man sila nagpapansinan ngayon ni Kuya, alam kong kayang- kaya niya pa rin akong isumbong kay Kuya.

"Really, ha? Just make sure na, hindi ka nagsisinungaling Rigor. Dahil, oras na malaman kong may tinatago ka sa Kuya mo, kahit hindi kami okay, sasabihin ko pa rin sa kanya ang mga nangyayari sa'yo dito. Knowing him, ayaw na ayaw niyang napapahamak ka. Mahal na mahal ka ng Kuya mo." He seriously said.

Hindi ako agad naka- imik. He's right, knowing Kuya Lecster, malaman niya lang ang mga hindi magandang nangyayari sa akin. Hindi ko man 'yon sabihin sa kanya, alam kong siya mismo ang gagawa ng paraan para malaman 'yon. At 'yon ang iniiwasan kong mangyari. Hindi puwedeng mangyari 'yon. Masasaktan ko sila.

"Natahimik ka?" Tanong ni Kuya Eros sa akin na ikinatingin ko sa kanya.

I smiled. "Promise, walang mangyayari sa akin, Kuya. Ayos lang ako."

His jaw clenched. "Mas maganda na 'yong malinaw. Anyway, susunduin ka ni Lecster mamaya?" He asked.

Umiling ako. "May meeting daw ang high school department mamaya, kaya hindi niya ako makukuha." I replied.

He nodded. "Good, then, sumabay kana sa akin. Dahil may gusto din akong puntahan na kasama ka, mamaya."

"Puntahan? Saan?" Taka kong tanong sa kanya.

"May gusto lang akong ipakita sa'yo. For now, bumalik kana sa practice mo. See you later." He replied.

Nagtaas ako ng kilay. "Pero, may klase pa ako." He cut me off.

"Maghihintay ako, Chloe. Hihintayin kita. So, don't worry, about me, dahil kaya kong hintayin ka."

Good morning...

Angie