Bangtan ‖ OT7 [9]

Jung Jungkook

මිස්ටර් බීන් ෆිල්ම් එක බලලා මං ඉගෙන ගත්තු ලොකු පාඩමක් තියෙනවා.

වෙනකෙනෙක් ඔයාව සතුටු කරනකල් බලන් ඉන්නෙ නැතුව, කවුරු-මොනවා-කොයි විදිහට හෝ ඔයාව විනිශ්චය කලත්, තමන්ගේ සතුට වෙනුවෙන්ම විතරක් ජීවත්වෙන්න.

ඒත් එහෙම කලායි කියලා කවදාමහරි ඔයාගේ හිතට නිදහසක් දැනිලා තියෙනවද?

.

.

.

.

.

.

.

"අද මට ඔයාලගේ ෆයිනල් කන්සෙප්ට් රිපෝට් එක ලැබුණා ජන්ගුක්..... ඒකෙ හැටියට ඔයාට මේ පාර දීලා තියෙන්න හෙයා කලර් එක දම් පාට......"

කම්බැක් ටීම් එකේ ප්‍රොජෙක්ට් මැනේජර් මිස්ටර් සෝහොන්, අද උදේ ඉදන්ම ජන්ගුක්ගේ ස්ටූඩියෝ එක ළඟටවෙලා බලගෙන හිටියේ කොල්ලා ප්‍රැක්ටිස් ඉවරකරලා එළියට එනකනුයි.

"ඉතින් අපි අදම ඔයාගේ කොණ්ඩෙත් කලර් කරලා ඉවරයක් කරමු... මන් ස්ටාෆ් එක රෙඩි කරලා තියෙන්නෙ.... එතකොට අපිට හෙට ඉදන් කෙලින්ම ෆොටෝ ශූට් එකට ෆෝකස් කරන්න පුළුවන්..."

"මන් ඉක්මණට චේන්ජ් කරන් එන්නම් එහෙමනම්.... මට විනාඩි දහයක් දෙන්න...."

ප්‍රැක්ටිස් ඉවරවුණ ගමන්ම කිසිම විවේකයක් නැතුවම වුණත් ජන්ගුක් එයාලගේ කම්බැක් එක වෙනුවෙන් ඔිනම වැඩකට පුදුම උනන්දුවෙන් සහභාගිවුණේ, ගතට වගේම හිතටත් තියෙන මහන්සිය ගැන නොහිතාමයි. ඉතින් ඉහෙන් කනෙන් බේරෙන දාඩිය ටිකත් අතේ තිබුණු සුදු පාට ටවල් එකෙන් පිහදාපු ජන්ගුක් එහෙම කියාගෙනම, දාඩිය නිසා මුළු ඇඟටම ඇලිලා තිබුණු එයාගේ ශර්ට් එකත් ඒත් එක්කම ගලවලා දැම්මේ තිබුනු අපහසුව නිසාමයි.

"ඔයා ආයෙමත් අළුත් ටැටූ එකක් ඇඳගත්තද ජන්ගුක්????"

තමන්ගේ වම් උරහිසේ ඉදන් වම් අතේ මහපට ඇඟිල්ල දක්වාම තියෙන ටැටූස් ටික දිහා බලාගෙනම තමන් ළඟට ඇවිඳගෙන එන මැනේජර් සෝහොන් එහෙම අහද්දි, ජන්ගුක් එයාගේ පැත්තට හැරුනේ එයාගේ සෙටි එකේ තිබුණු කළු පාට ටී-ශර්ට් එකක් ඇඟට දාගෙනයි.