Bangtan ‖ OT7 [9]

Jung Hoseok

ඔයා ඔයාගේ කාමරේට වෙලා තනියෙම වාඩිවෙලා ඉන්න වෙලාවක, ඔයාගේ සිතුවිලි එක තැනක නැතුව හැමතැනකම ඉබාගාතේ යන වෙලාවක, අඬන්න ඔින වුණත් අඬන්න බැරුව ලොකු දුකකින් වගේම හිස්බවකින් තනිවෙලා ඉන්න වෙලාවක, ඔයාගේ ජීවිතේ පහුගිය කාලෙ වෙච්ච සිද්ධීන් එකින් එක මතක් කරද්දි, ඒ හැමදේම වැරදෙන්න පටන්ගත්තේ කොතැන ඉදන්ද කියලා කල්පනා කරනකොට, ඔයාගේ හිතේ තෙරපෙන හැඟීම් ගොන්න ඔයාට කොච්චර ලොකු බරක්වේවිද කියලා හිතන්නත් ඔයා බයයි නේද?

මිනිහෙක් මැරෙනකල්ම ඒ වගේ වේදනාවෙන් මිදෙන්න බැරි තරමටම ඒ පසුතැවීම කියන හැඟීම් හුඟක් ප්‍රබලයි.

.

.

.

.

.

.

.

"ඔයා මොන මඟුලකටද ඔයාගේ PC එකේ ෆෝල්ඩර්ස්වල ෆොටෝ එකක් ට්විටර් දැම්මෙ හොසොක්??? දැන් ඉතින් ඔිකෙ තියෙන හැම අකුරක්-ඉලක්කමක් නෑරම ඩිස්පැච් එකෙන් හොයන්න පටන්ගනීවී...."

සොක්ජින්ගේ බර්ත්ඩේ එකට දාන්න ඔින හොඳ ෆොටෝ එකක් හොයාගන්න බැරුව, ගිය අවුරුද්දෙ එයා මොකද්ද ජින්ගේ බර්ත්ඩේ එකට පෝස්ට් කලේ කියලා ආර්මිලාගෙන් අහලා, තමන්ගේ PC එකේ එයාලා හැමෝගෙම ෆොටෝස් ඔිගනයිස් කරලා තියන එයාගේ ෆෝල්ඩ් එකේ පොඩි ස්නැප්ශොට් එකක් දැන් විනාඩි පහකට කලින් තමයි හොසොක් ට්විටර් එකේ ශෙයා කලේ.

"උන් බලාගෙන ඉන්නෙම ඔයාලගේ මොකක්හරි වැරද්දක් හොයන්න බලාගෙන..... ඔයාටත් අතපය එක තැන තියාගෙන ඉන්න බෑනේ...!!!"

ඉතින් ඒ පුංචි ස්නැප්ශොට් එක නිසා තමයි හොසොක්ගේ මැනේජර් මේ විදිහට අතොරක් නැතුව කොල්ලාට බනින්න පටන්ගත්තේ.

"මට ඔින වුණේ ජින් හ්යොන්ගේ බර්ත් ඩේ එකට මං ළඟ තියෙන මොකක්හරි ෆොටෝ එකක් දාලා එයාට විශ් කරන්න..... මං ස්ක්‍රීන් එකේ කොණක ෆොටෝ එකක් විතරයි ශෙයා කලේ... මං වෙන කිසිම දෙයක් පෝස්ට් කලේ නෑ මැනේජර් කන්ග්...."