Asiye
Çok sinirliyim çok sinirliyim. Şirketten çıkar çıkmaz eve gittim. Şuna bak ya bana gelince çok işim var diyor ama gidiyorum süpriz yapim diyorum başkasıyla kakara kikiri gülüyor. Erkek milleti değil mi işte. Ama kalbim çok kırıldı benim kolay kolay affetmem artık onu. Şimdi en iyisi odama gitcem ve ağlicam. Bu sıralar neden bilmiyorum herşeye çok sinirleniyorum sonra duygusallaşiyorum çok tuhaf biri oldum. Ama aslında adet olacağım zamanları oluyordu bu ama iki aydır adet de olmadım ki heralde bende sorun var bi ara doktora gidim.
Asiye odasına çıktı ve yatağında ağlamaya başladı. Hem annesini babasını düşünüyordu kendisini yanlız hissediyordu hemde doruğun yaptığı şeyi kabullenemiyordu.
Akşam olmuştu ama doruk hala eve gelmemişti.
Asiye: Nerde kaldı bu ya. O kızın yanına mı gitti yoksa?
Asiye bunu düşününce daha çok üzüldü ve balkona doğru yürüdü. Yağmur çok şiddetli yağıyordu. Daha sonra asiye orda birini fark etti. Bahcede yerde oturuyordu. Kim bu?
Asiye: Doruk mu o? Bu yağmurda orda mı duruyordu yani? Neden yanıma gelmiyordu ki. Ama gelse bile istemiyordum onu evde. Ama yanına gidim en iyisi
Asiye üzerine bişeyler aldı ve bahceye çıktı
Asiye: Doruk? Dedi soğuk bir şekilde
Doruk asiyenin geldiğini görünce hemen yerinden kalktı
Doruk: Asiyem?
Asiye: Napiyorsun burda?
Doruk: Beni affetmeni bekliyorum. Eşeklik ettim biliyorum.
Asiye: Doruk ben çok kırgınım. Bu zor zamanlarımda senden böyle bişey beklemezdim. Bu kırgınlığım gitmedende affetmek istemiyorum.Ama seni affedicem bunu biliyorum. Sadece biraz zamana ihtiyacım var.
Doruk hüzünlü bir şekilde baktı asiyeye
Doruk: Ben tekrar özür diliyorum karıcım. Ben gerçekten seni bile isteye kırmak istemedim. Şimdi ne olduğunı anlatcam sonra gitcem burdan beni affedene kadarda bu eve gelmem. Söz ver bana tamamen beni affetmedikce kırgınlığın gitmedikce gelme bana.
Asiye: Söz..
Doruk: Tamam. Asiye Simge benim çok eski bir arkadaşım yani seni tanımadan önce onunla arkadaştık sadece. Ve bugün öğrendim ki bizim şirkette çalışıyormuş. Oda bilmiyordu benim orda olduğumu. Odama kahveyi ilk defa o getirince şaşırdık ve biraz konuşmaya başladık. Oda bu zamana kadar yaşadıklarını anlattı komik anılarda vardı ama sadece arkadaş olarak gördüm ben onu.
Asiye: Yok bide başka bişey olarak görseydin.
Doruk asiyenin siniri geçmediğini anlayınca omuzları düştü ve oradan gitmeye karar verdi
Doruk: Tamam ben anladım. Özür dilerim tekrardan. Beni merak edersen ben babamın yazlık evine gitcem orda kalırım. Bişey olursa beni ara lütfen. Seni seviyorum diyip oradan uzaklaştı.
Asiye çok üzülmüştü aslında gittiğine içten içe keşke kalsaydı gitmeseydi diye düşündü. Ama affedemiyorduda. En iyisi zamana bırakmak diyerek odasına çıktı. Duşa girip yatağına uzandı ve telefonuyla uğraşmaya başladı.
Doruk
Eve geldim hemen duşa girdim kıyafetlerimi değiştirdim ve koltuğa doğru uzandım. Asiyeyi düşünüyordum. Ağlamıl bütün gün.. Aklıma geldikce delircek gibi oluyorum. Asiyemi üzen herşeyden nefret ediyordum şimdi ise onu üzen kahr eden bendim. Gözleri şişmişti resmen. Hepsi benim yüzümden.
Bunları düşünürken telefonuma mesaj geldi arka arkaya. Telefonu çıkardım ve baktım ki asiyedendi. Hemen doğruldum çok heycanlanmıştım. Bu kız beni hala heycanlandırıyordu.
Mesajda Asiye: Umarım eve varmışsındır ve hemen üzerini değiştirmişsindir. Hasta olmanı istemiyorum.
Bu mesajı görünce kendime bin kere küfür ettim. Ben onu kırdım o hala beni düşünüyordu. Güzel kalpli karım benim.. İşte bu yüzden kimseyi sevmedim senden başka. Asla ama asla kimseyi senin yerine koyamamda.. Ardından tekrar bir mesaj geldi baktım
Asiye: Ayrıca... Bende seni seviyorum ne olursa olsun. İyi geceler...
Bunu okuduktan sonra çok mutlu olmuştum. İçim kıpır kıpır olmuştu. Kendimi yeni sevgili olmuş liseliler gibi hissediyordum.:)
Bende hemen geri cevapladım.
Doruk: Merak etme sıcak bir duş aldım. Seni düşünüyorum şuan. Ben seni kırdığım halde üzdüğüm halde sen beni düşünüyorsun. İşte bu yüzden senden başka kimseyi sevemem ben. Herşeyine ama herşeyine aşığım karıcım.. Lütfen üzme kendini çok olur mu? İyi geceler mis kokulum...
Yazıp gönderdim ona.. Umarım yazdığım gibi kendini çok üzmezdi..
